Press "Enter" to skip to content

Kitobxonlarda o‘qish madaniyatini tarbiyalashning maqsad va vazifalari

Yigirmanchi asrda ijtimoiy fanlarning rivojlanishi bilan madaniyat tuyg’usi tobora kengayib bormoqda, bugungi kunda biz unga tegishli bo’lgan narsani topguncha.

Madaniyat ma’nosi

Madaniyat deganda individual va jamoaviy amaliyotga rahbarlik qilish uchun avloddan avlodga o’tadigan ijtimoiy guruhning moddiy va ma’naviy boyliklari tushuniladi. Unga til, jarayonlar, turmush tarzi, urf-odatlar, urf-odatlar, odatlar, qadriyatlar, naqshlar, vositalar va bilimlar kiradi.

The madaniyatning funktsiyasi bu yashashni kafolatlash va sub’ektlarning atrof-muhitga moslashishini engillashtirishdir.

Har bir madaniyat bunga javoban dunyoqarashni o’zida mujassam etadi ijtimoiy guruh yashaydigan haqiqatga. Shuning uchun madaniyatsiz yoki “o’qimagan” ijtimoiy guruh yo’q. Mavjud bo’lgan narsa turli xil madaniyatlar va ularning ichida turli xil madaniy guruhlar, hatto hukmron madaniyatga nisbatan ham.

Madaniyat atamasi ham ishlatiladi cheklangan hislarYoki muayyan guruhlarni boshqaradigan qadriyatlar va odatlarga murojaat qilish yoki maxsus bilim yoki faoliyat sohalariga murojaat qilish. Ikkala holatda ham so’z madaniyati doimo a bilan birga keladi sifatlovchi sifat.

Masalan:

  • siyosiy madaniyat: “Mamlakatimiz masihiy siyosiy madaniyatdan aziyat chekmoqda.”
  • tashkiliy madaniyat: “Bizning tashkiliy madaniyatimiz odamlarga yordam berishga asoslangan.”
  • jismoniy madaniyat: “Maktab bolalarni jismoniy madaniyat bilan ta’minlashi kerak.”

Madaniyat atamasining kelib chiqishi

Madaniyat tushunchasi tarix davomida har xil bo’lgan. Unda Etimologik kelib chiqishi, madaniyat so’zi lotin tilidan olingan kultus bu “etishtirish” yoki “etishtirilgan” degan ma’noni anglatadi. Ushbu atama so’zning o’tgan qismidir colere bu “etishtirish” degan ma’noni anglatadi.

O’rta asrlarda madaniyat o’zlashtiriladigan erni belgilab qo’ydi. Uyg’onish davrida “etishtirilgan” odam, ya’ni adabiyot va tasviriy san’at sohasida ma’lumot olgan kishi g’oyasi paydo bo’ldi.

XVIII asrdan boshlab madaniyat atamasi muntazam ravishda ma’rifiy bilimlarga nisbatan qo’llanila boshlandi. XIX asrda madaniyat odob-axloq va urf-odatlarni ham qamrab olgan.

Yigirmanchi asrda ijtimoiy fanlarning rivojlanishi bilan madaniyat tuyg’usi tobora kengayib bormoqda, bugungi kunda biz unga tegishli bo’lgan narsani topguncha.

Madaniyat elementlari

Har qanday madaniyat asosiy elementlar to’plamidan iborat. Eng muhimi quyidagilar:

  • Kognitiv elementlar: Bu ma’lum bir madaniyat ichida tabiat oldida yashash va ijtimoiy guruh ichida moslashish uchun to’plangan bilimlarni anglatadi.
  • E’tiqodlar: madaniy guruh nima ekanligini asoslaydigan g’oyalar to’plamini qamrab oladi to’g’ri yoki soxta. U qiymatlar tizimiga bog’langan.
  • Qiymatlar: Ular xulq-atvorning baholash modellari bo’lib xizmat qiladigan mezondir, chunki ular guruhning davomiyligini kafolatlash uchun maqbul yoki qabul qilinmaydigan printsiplar va munosabatlarga mos keladi.
  • Qoidalar: ular umumiy qadriyatlar asosida shaxslar o’rtasidagi munosabatlarni tartibga soluvchi aniq harakat kodlari. Tizim o’z ichiga oladi sanktsiyalar. Ikki xil qoidalar mavjud:
    • Belgilangan standartlar: ular vazifalar va majburiyatlarni ko’rsatadi.
    • Prokrativ qoidalar: ular nima qilish kerak emasligini ko’rsatadi.

    Madaniyat hodisalariga boshqa yondashuvlar madaniyat elementlari sifatida quyidagilarni belgilaydi:

    • Moddiy bo’lmagan yoki ma’naviy madaniyat, og’zaki an’analar orqali uzatiladigan madaniyatga mos keladi. Masalan:
      • e’tiqod tizimi;
      • qiymatlar;
      • til;
      • musiqa;
      • qonunlar va boshqalar.
      • me’morchilik;
      • plastik san’at;
      • kiyim;
      • oshxona xonasi;
      • vositalar;
      • qurol va boshqalar.

      Madaniyatning xususiyatlari

      Barcha madaniyatlar bir qator elementlarni bo’lishishi bilan ajralib turadi, ular orasida biz quyidagilarni ta’kidlashimiz mumkin:

      • qopqog’ini yoping insoniy amaliyotlarning to’liqligi;
      • ichida paydo bo’lish tabiatga qarshi turish (instinkt va bilimga qarshi);
      • vakili a dunyoni ko’rish;
      • ular o’zlarini ifoda etadilar ramziy ma’noda;
      • ta’minlash ijtimoiy buyurtma;
      • uning omon qolishi bog’liq aloqa;
      • birlashtirmoq urf-odatlar;
      • bor dinamik, ya’ni ular o’zgaradi;
      • ular ozmi-ko’pmi ochiq, ya’ni ular boshqa madaniyatlarning ta’siriga moyil. Shuning uchun ular quyidagi jarayonlarga bo’ysunadilar:
        • madaniyat;
        • transkulturatsiya;
        • akkulturatsiya;
        • madaniyat.

        Madaniyat turlari

        Madaniyatni turli mezonlarga ko’ra tasniflash mumkin. Bu o’rganish maqsadi va nazariy-g’oyaviy yondashuvga bog’liq bo’ladi. Odatda madaniyatlar quyidagicha tasniflanadi mavzular, ya’ni jamoaviy qiziqish masalalari. Madaniyatni tasniflashning eng keng tarqalgan usullari quyidagilar:

        Tarixiy ma’noga ko’ra

        Piter Bruegel: Gollandiyalik maqollar. 1550. Yog’ochdagi moy. 1,17 x 1,63 sm. Berlin davlat muzeylari.

        Bu cheklangan vaqt ichida madaniyatlarga tegishli. Madaniy transformatsiya madaniyatning mutlaqo tarqalishini emas, balki uning tarixiy o’zgarishlarga moslashishini anglatadi.

        Masalan:

        • Uyg’onish madaniyati;
        • barok madaniyati;
        • o’rta asr madaniyati.

        Antropologik ma’noga ko’ra

        Afina, Akropol, Yunoniston.

        Bu odamlarni har tomonlama aniqlaydigan madaniyatga ishora qiladi.

        Masalan:

        • Misr madaniyati;
        • Inka madaniyati;
        • Yunon madaniyati;
        • G’arb madaniyati;
        • sharq madaniyati va boshqalar.

        Diniy paradigma bo’yicha

        Dinlarning antropologiyasida madaniyatlar rivojlanayotgan diniy paradigma turiga qarab tasniflanadi. Ushbu toifalar ichida yakka xudolar va ko’p xudojo’y madaniyatlar mavjud.

        Masalan:

        • Yahudiy madaniyati;
        • Xristian madaniyati;
        • Musulmon madaniyati.
        • Hind madaniyati;
        • qadimgi yunon-rim madaniyati.

        Yozish bo’yicha ma’lumotlarga ko’ra

        Misr iyeroglif yozuvi.

        Madaniyatlarni tasniflashning yana bir usuli – bu ularning yozish haqidagi bilimlariga qarab. Shartlardan foydalaniladi og’zaki madaniyatlar yoki vijdonsiz madaniyatlar yozuv tizimiga ega bo’lmagan madaniyatlarga murojaat qilish. Yozish tizimiga ega bo’lganlar yoki ular bo’lganlar deyiladi yozma madaniyatlar.

        Masalan:

        • Yanomani mahalliy madaniyati (Venesuela)
        • Misr madaniyati (iyeroglif yozuvi);
        • Mesopotamiya madaniyati (mixga yozish).

        Ishlab chiqarish usuli bo’yicha

        Xitoyda guruch etishtirish dalalari.

        Madaniyatlar ishlab chiqarish usullari bilan bir qatorda o’zgartiriladi yoki aksincha. Ular orasida quyidagi turlarni aytib o’tishimiz mumkin:

        • Ko’chmanchi madaniyatlar: ov qilish va yig’ishga bog’liq bo’lganlar, ular uchun tez-tez ko’chib yurishadi.
          • Misol: Meksikadagi chichimeca madaniyati.
          • Misol: Xitoy madaniyati.
          • Misol: Uyg’onish madaniyati yoki hozirgi shaharlarning madaniyati.
          • Misol: Hozirgi g’arbiy jamiyat.

          Ijtimoiy-iqtisodiy tartibga (yoki gegemonlikka) muvofiq

          Xuddi shu jamiyat ichidagi madaniyatni o’rganishda moddiy tartibning madaniy jarayonlarga ta’siri tufayli madaniyatni ijtimoiy sinf, ijtimoiy-iqtisodiy tartib yoki gegemonlik bo’yicha tasniflash ustunlik qildi.

          Avvaliga ular gaplashdilar yuqori madaniyat Y past madaniyat. Yuksak madaniyat hokimiyatni ushlab turgan jamiyatning ma’rifatli elitasi tomonidan namoyish etildi. Madaniyatning pastligi eng zaif sohalar bo’lgan savodsiz ommabop sektorlarga tegishli edi. Ushbu tasnif, allaqachon ishlatilmayapti, dominant guruh gegemonligiga asoslangan darajadagi baholashga javob berdi.

          Milliyatchilik kuchayishi bilan mashhur tarmoqlar milliy o’ziga xoslik vakillari sifatida qaraldi. Shunday qilib, ifoda ommaviy madaniyat past madaniyatning zarariga. Yuqori madaniyat nomi o’zgartirildi elita madaniyati,elita madaniyati, “madaniyatli” madaniyat, rasmiy madaniyat yoki akademik madaniyat.

          Masalan:

          • ommaviy madaniyat: kabi folklor an’analari karnaval.
          • elita madaniyati:
            • tasviriy san’at (“madaniyatli”);
            • davlatning rasmiy (rasmiy yoki rasmiy) dini yoki mafkurasi;
            • tibbiyot bilim sohasi sifatida (akademik);

            Diffuziya rejimlariga ko’ra

            Ommaviy axborot vositalarining kirib kelishi bilan madaniy jarayonlar o’zgardi. U erdan yangi madaniyatlar paydo bo’ldi.

            Uchun ommaviy madaniyat yoki ommaviy madaniyat Ommaviy axborot vositalari tomonidan e’lon qilingan ma’lumotlardan kelib chiqadigan madaniyat ma’lum, ya’ni iste’mol madaniyati. Bu elita madaniyati va ommaviy madaniyatga ta’sir qiladi.

            Masalan:

            • The Beatles va boshqa pop butlarning global hodisasi;
            • Ba’zi mahsulotlarning universal iste’moli va ular bilan bog’liq xayoliy narsalar (masalan, alkogolsiz ichimliklar).

            The kiber madaniyat bu ularning aloqa vositalariga ko’ra aniqlangan madaniyatlardan yana biri. Kibermadaniyat deganda sub’ektlarning ijtimoiy tarmoqlar va virtual haqiqat orqali o’zaro ta’siri natijasida shakllanadigan narsa tushuniladi.

            Masalan:

            • Ikkinchi hayot, virtual hamjamiyat.
            • Madaniyat Facebook va boshqa ijtimoiy tarmoqlardan.

            Jamiyat ichidagi hokimiyat uchun kurashlarga ko’ra

            Jamiyat sektorlari o’rtasidagi farqlar gegemonlik tartibiga duch kelgan qarshilik va / yoki yangilik harakatlarini keltirib chiqaradi. Ular ko’p marta texnik va ilmiy yutuqlar asosida ta’kidlangan avlodlar farqi bilan bog’liq. Ushbu turkumda biz tushunchalarini taniymiz submadaniyat Y qarshi madaniyat.

            Masalan:

            • Hippi harakati;
            • feminizm.
            • Madaniyat turlari
            • Subkultura
            • Qarshi madaniyat

            Madaniyat falsafasi

            Madaniyat falsafasi – bu madaniyat tushunchasi va uning mavzuga bog’liqligini tushunishga qaratilgan falsafiy intizom tarkibidagi bo’lim. Kitobda nashr etilgan “Madaniyat falsafasi g’oyasi va tarixi” nomli inshoda Madaniyat falsafasi (VV.AA., 1998), tadqiqotchi Devid Sobrevilla madaniyat falsafasini quyidagicha ta’riflaydi:

            . madaniy hodisalarning elementlari va dinamikasi haqidagi falsafiy mulohaza, ulardan olingan tushunchalarning asoslari va aytilgan hodisalarni falsafiy nuqtai nazardan baholash va tanqid qilish.

            Tadqiqotchining fikriga ko’ra, falsafaning madaniyatga nisbatan boshqa fanlarga (masalan, antropologiya yoki psixologiya) nisbatan yondashuvining farqi shundaki, falsafa kontseptuallikni o’rganishga qaratilgan. Shunday qilib, madaniyat falsafasi madaniy hodisalarni empirik tahlilini fakt sifatida ko’rib chiqmaydi. Aksincha, ularni falsafiy nuqtai nazardan tushunishga harakat qiladi.

            Madaniy kontekst

            Madaniy kontekst o’rganilayotgan ma’lum bir hodisani tushunishga imkon beradigan madaniy o’zgaruvchilar sifatida tanilgan. Ya’ni, ular tarixiy haqiqat, xarakter yoki mahsulotga ta’sir ko’rsatadigan madaniy elementlardir va shuning uchun o’rganilayotgan masalani adolatli talqin qilish uchun o’ylash kerak. Masalan: qadriyatlar tizimi, urf-odatlar, dominant ma’naviyat va boshqalar. Muammoning madaniy kontekstini tushunish, yuzaga kelish xavfini minimallashtirishga imkon beradi sud qarorlari.

            Kitobxonlarda o‘qish madaniyatini tarbiyalashning maqsad va vazifalari

            Jamiyatimizda kitobxonlik masalasiga yondoshuv turli davrlarda turlicha bo‘lgan. Har bir davrning o‘z extiyojidan kelib chiqib, kitobxonlik darajasi belgilangan. Binobarin, har qanday davlatning kuch-qudrati o‘z fuqarolarining ongliligi bilan belgilanar ekan, bunda albatta kitobxonlik masalasiga alohida e’tibor berilgan. Bugungi kunda “Mutolaa madaniyati”, “Kitobxonlik madaniyati”, “O‘qish madaniyati” kabi atamalar bilan qo’llanilib kelayotgan ijtimoiy hodisalar axborot olish madaniyatining tarkibiy qismlaridir.

            “Mutolaa” so’zi arabcha “o’qish” degan ma’noga ega bo’lsa-da, bugungi kunda u kitob o’qishdan ko’ra kengroq tushunchani anglatmoqda. A. Umarov fikricha: “Mutolaa” madaniyati ijtimoiy guruhlar, uyushmalar va alohida individlarning umumiy ma’lumot olishga yo’naltirilgan jarayon, xulq-atvor va faoliyatlari mazmuni hamda tarkibiy tizimlarida yuz beruvchi o’zgarishlar majmuini ifodalovchi bilimlar, me’yorlar, ijtimoiy hodisalar va boshqa atributlardir. Ayni chog’da mutolaa madaniyatini ta’lim tizimlari orqali maxsus shakllantiradigan, ixtisoslashgan ma’lumotni inson hayoti davomida turli manbaalar – kitoblar (badiiy, ilmiy, o’quv, qomusiy), ommaviy axborot vositalari (gazeta, jurnal, televideniya, radio va shu kabilar), zamonaviy axborot texnologiyalari (internet, elektron gazeta, jurnal, qo’llanma va hokazolar), shuningdek, subyekt bilan bevosita muloqotga kirishuvchi shaxslar (oila a’zolari. ) orqali ega bo’linadigan turli yo’nalish va shakldagi umumiy ma’lumotdan farqlash lozim bo’ladi» 2 . Professor E.I.Yo’ldoshev «O’qish madaniyati» tushunchasiga shunday ta’rif beradi: «O‘qish madaniyati – juda keng qamrovli tushuncha bo’lib, kitobga qiziqish va uni sevish, adabiyot bilan kengroq tanishishni, kitob va u bilan ishlash haqidagi maxsus bilimlarga ega bo’lishni, shuningdek, kitobdan to’la ravishda foydalanishga yordam beruvchi ko’nikma va malakaga ega bo’lishni taqozo etadi»

            Jumladan, axborot olish madaniyati badiiy adabiyotni to’g’ri tushunish, undan estetik zavq olish, shuningdek, ilmiy adabiyotlar, barcha turdagi resurslar bilan ishlash, ma’lumot-bibliografiya va barcha turdagi axborot materiallaridan o’zini qiziqtirgan ma’lumotlarni qidirib topish, cheksiz axborot okimlari orasidan kerakli, muhim bo’lgan ma’lumotlarni ola bilish, o’z kasbiy malakalarini oshirishda foydalanish, axborot-kutubxona muassasasidan to’g’ri foydalanish yo’llarini o’rganish ham axborot olish madaniyati tushunchasi doirasiga kiradi. Axborot olish madaniyatini to’liq egallagan shaxsga nisbatan esa kitobxon terminini qo’llash o’rinlidir.

            Safo Matchon: «Kitobxonlik – o’qilgan kitoblar soni bilan belgilanmaydi, balki u tushunib o’qish, ya’ni maqsadli o’qishdir. Shundan kelib chiqib aytish mumkinki, kitobxonning yozuvchi aytmoqchi bo’lgan fikrini nechog’li uqishini, ya’ni asar «tili»ga tushunishi kitobxonlik madaniyati, talanti darajasi ko’rsatadi. Shu tufayli adabiyotimiz talantli yozuvchilar bilan birga talantli kitobxonlarga ham hamisha ehtiyoj sezadi». Uning fikricha kitobxonlik talanti tug’ma emas, balki tarbiya vositasida kamol topadi. Kitobxonlik haqida gap ketganda, olmon mutafakkiri Gyotening quyidagi fikrini keltirish joizdir: «Kitobxonlikka o’rganish uchun qanchalik ko’p vaqt sarf qilinishini odamlar tasavvur qilmaydilar, buning uchun men hayotimning 80 yilini bag’ishladim, lekin hali ham o’rgandim, deb ayta olmayman». Professor V.F.Asmus o’zining «Kitobxonlik – mehnat va ijod» nomli maqolasida esa kitobxonlikka shunday ta’rif beradi: «Mutolaa vaqtida asar bir ko’zadan ikkinchi ko’zaga kuyilgan suv kabi kitobxon miyasiga quyilib qolmay, balki ijodkor kitobxon tomonidan qayta idrok etiladi». «Taraqqiy etgan хorijiy mamlakatlarda,- deb yozadi H.To’xtaboуev,- kitobxonlik fan darajasiga ko’tarilgan. Kitobxonlik kitobni targ’ib qilishgina emas, balki kitob o’qishni, o’qiladigan kitobni tanlay olishni, mag’zini chaqishni, ya’ni kitob yordamida o’zini anglashni o’rgatish hamdir».

            «Axborot olish madaniyati» kontekstida uning tarbiyaga muhtoj elementlarini aniqlaymiz:

            O’qishga, axborot olishga mayl, havas, ishtiyokni shakllantirish;

            O’qilgan kitob orqali fikrlash yo’llarini o’rgatish;

            Mavjud kitobxonlik malakalarini takomillashtirish.

            Ta’lim o’qitish, o’qish, rivojlanish mujassam amalga oshiriladigan jarayondir. Axborot olish madaniyatini tarbiyalash ta’lim jarayonida amalga oshadi. Egallagan bilimlar o’quvchilarni izchil shakllantirib borishni ta’minlaydi.

            Ta’lim jarayonining mazmunini tashkil qiluvchi bilim, ko’nikma va malakalar faqatgina sinfda o’qitiladigan darslarda shakllanib kolmasdan, balki sinfdan tashkari, anikrogi axborot-kutubxona muassasalarida mustaqil tarzda shugullanish orqali egallanadi.
            Axborot-kutubxonachilik ishidagi mavjud tajriba shuni ko’rsatadiki, axborot olish madaniyatini tarbiyalashning eng samarali vositasi – axborot- kutubxonachilik bilimlarining o’quvchilar orasida targ’ib qilishdir. Buning eng samarali yo’llaridan biri bo’lib axborot-kutubxonachilik darslarini tashkil etish hisoblanadi.

            Axborot olish, u bilan ishlashning asosiy usullari haqida ma’lumot berish axborot-kutubxonachilik darslarining negizini tashkil etadi. Ushbu darslarda axborot bilan ishlash, kitob bilan tanishish, kitobni bevosita o’qish, eng muhimi, uni uqish, o’rganish malakalari singdirib borilishi kerak. Shuningdek, elektron kutubxonadan foydalanish, elektron kataloglar, ma’lumotlar bazalari haqida axborotga ega bo’lish, ulardan foydalanishni o’rganish kabilar kiradi. Bu esa o’z-o’zidan amalga oshadigan, jo’n narsa emas, albatta. Buning uchun axborot-kutubxona muassasalari mutaxassislaridan juda keng bilim, mahorat talab qilinadi. Axborot-kutubxonachilik darslarini qay tarzda tashkil etish mumkin, degan savolga ham javob berib o’tish lozim. Tajriba shuni ko’rsatadiki, axborot-kutubxonachilik darslarini o’tkazish uchun sinfdan tashqari darslar va tarbiyaviy soatlardan alohida soatlar ajratib olish mumkin. Dars jadvali tuzishda asosan sinflar soni, nazariy va amaliy dars soatlari, o’qituvchi va kutubxonachi o’tkazadigan soatlar, darsni o’tkazish joyini, ya’ni sinfda yoki axborot-kutubxona muassasasida o’tkazilishini aniqab olish zarur.

            Ayni paytda bir necha tashkiliy masalalarni ham hal etish zarur. Chunonchi, ko’pgina o’qituvchilar dars berish uslubiyotini yaxshi egallagan bo’lsalar-da, axborot- kutubxonachilik sohasida yetarli bilim va malakaga ega bo’lmaydilar. Kutubxonachilar esa aksincha. Shu sababli ham o’qituvchilarga axborot-kutubxonachilik sohasidan ma’ruzalar o’qib, ularni axborot-kutubxonalar faoliyati bilan tanishtirish, kutubxonachilarga esa dars o’tish qoidalari, uslubiyotini o’rgatish muhimdir. Bizningcha, hozirgi kun talablaridan kelib chiqqan holda o’quvchilarda axborot olish madaniyatini tarbiyalashning o’ta muhimligini hisobga olib axborot-kutubxonachilik darslarini ommalashtirish, yo’lga qo’yish zarur. Avvalo, buning uchun masalaning tashkiliy jihatini hal etish, ya’ni axborot-kutubxonachilik darslarini yo’lga qo’yish yuzasidan qaror qabul qilish, shu qarorga asosan umumiy o’rta ta’lim muassasalari va axborot-kutubxona muassasalar faoliyatini muvofiqlashtirish, axborot-kutubxonachilik darslarini tashkil etish va o’tkazishning aniq shakllarini ishlab chikish zarur.
            Axborot-kutubxona muassasasida o’quvchilar axborot olish madaniyatini tarbiyalash masalasini hal qilish faqat ta’lim-tarbiya jarayoniga aloqador bo’lmasdan, balki jamiyatning ijtimoiy rivojlanishi, ma’naviy yuksalishi bilan bog’liq, davlatning strategik maqsadlariga xizmat qiluvchi faoliyatiga ham daxldordir. Shu sababli ham mazkur muammo ijtimoiy hayotning boshqa sohalari bilan kompleks o’rganishni taqozo qiladi. Binobarin, tadqiqot natijalari ko’rsatganidek, kutubxonada o’quvchilar axborot olish madaniyatini tarbiyalash masalasi pedagogika, psixologiya, falsafa, adabiyotshunoslik, sosiologiya kabi kator fanlar erishgan yutuqlarga tayangan holdagina hal etilishi mumkin.

            Axborot-kutubxona muassasasida axborot olish madaniyatini tarbiyalash masalasi borasida quyidagi xulosalarni keltirish mumkin:

            Axborot olish madaniyatini tarbiyalash masalasi ijtimoiy, ma’naviy-ma’rifiy, umummilliy muammo hisoblanadi. Bu ma’lum davr bilan chegaralanadigan hodisa bo’lmasdan, inson umr bo’yi o’rganadigan ma’naviy ehtiyojdir.

            Axborot olish madaniyatini tarbiyalaydigan asosiy maskan – axborot-kutubxona muassasalaridir. Axborot-kutubxona muassasalari o’z imkoniyatlari bilan nafaqat maktab dasturlarining, Davlat ta’lim standartlarining bajarilishida, balki mustaqil ta’lim olish sari yo’llaydi.

            Axborot olish madaniyatini tarbiyalashda maktab-oila-kutubxona hamkorligini yo’lga qo’yish muhim ahamiyatga ega. Axborot-kutubxona muassasalarining axborot olish madaniyatini tarbiyalashdagi asosiy vazifalarni belgilash zarur.
            Axborot-kutubxona muassasalarda axborot olish madaniyatini tarbiyalashning pedagogik-psixologik asoslarini o’rganmasdan turib, haqiqiy kitobxonni kamol toptirish mumkin emas. Xususan, Axborot-kutubxona muassasalarda foydalanuvchilarning yosh xususiyatlari, tipologik jihatlari, ularning psixologik tayyorgarligi, ayniqsa, ulardagi fiziologik o’zgarishlar albatta hisobga olinishi zarur.

            Axborot-kutubxona muassasalarida o’quvchilar axborot olish madaniyatini tarbiyalashda quyidagi asosiy yo’nalishlarga jiddiy e’tibor qaratilishi lozim:

            kitobxonnning oilaviy sharoiti, oilada Axborot-kutubxona muassasasining bor-yo’qligi, bolaning yosh xususiyatlari va psixologik tayyorgarlik darajasini o’rganish;
            umumta’lim muassasasi dasturidagi fanlarni hisobga olish, bolaning qiziqishlari doirasini aniqpash hamda shunga muvofiq tarzda yakka va ommaviy rahbarlik yo’l-yo’riqlarini ishlab chiqish;
            o’quvchida o’z ustida mustaqil ishlash ko’nikmalarini shakllantirib borish, axborot olish malakalarini shakllantirish;

            o’quvchining yosh xususiyatlari va psixologik imkoniyatlarini hisobga olgan holda turli-tuman ommaviy shakllardan samarali foydalana olish, mavjud sharoitdan kelib chiqib yangi shakllarni izlab topish va amalda qo’llash mahoratiga ega bo’lish;

            o’quvchilarni axborot olishga bo’lgan qiziqishini shakllantirish, ularni Axborot-kutubxona muassasalariga, mutolaaga kengroq jalb qilish;

            o’quvchilar o’rtasida axborot-kutubxonachilik bilimlarini keng targ’ib qilish.

            Axborot olish madaniyatini tarbiyalashning asosiy mas’uliyati kutubxonachilar zimmasiga tushadi. Bu jarayon esa mutaxassislardan juda katta pedagogik mahoratni, professional bilimni, eng muhimi, o’z kasbiga bo’lgan fidoyilikni talab etadi. Bu asosan kutubxonachi kadrlar tayyorlash jarayonida shakllanadi. Shu sababli ham kutubxonachi kadrlarga bo’lgan talabni kuchaytirishga, ta’lim sifatini oshirish zarur.

            Mashhur fransuz faylasufi Frans Bekon “Kitoblar tafakkur durdonalarini avloddan avlodga eltuvchi aql kemalaridir” deb bejiz aytmagan. Zero, kitob aqlni charhlaydigan, aql bulog’ini ochadigan va uni ilhomlantiradigan buyuk mo”jizadir.

            Kitobning inson hayoti, kishilik jamiyati ma’naviy taraqqiyotidagi beqiyos o’rni qadimdan ma’lum. U dunyoni tanish, bilim berish bilan birga go’zallikka muhabbat uyg’otish, undan zavqlanish, yovuzlikdan nafratlanish tuyg’usini paydo qiladi.

            Bolalar kitobxonligini shakllantirishda maktab hamda ota-onalar zimmasiga nihoyatda murakkab va mas’uliyatli vazifa yuklanadi. Buning uchun ota-onalarning o’zi ham yuksak didga ega va ma’rifatli va bilimli bo’lishlari kerak. Ma’lumki, bola kitob o’qishni bilgan taqsirdagina, kitob uning ma’naviy hayotida muhim rol o’ynaydi. Kitob bolaning ma’naviy boyishi uchun uni ma’naviy, aqliy, estetik o’sishga yo’llashi zarur. Buning uchun dastlabki turtki oilada bolaga o’qib berilgan birinchi kitob bo’lsa, ikkinchisi, bola otasi va onasining o’qishini eshitib, badiiy obrazlar go’zalligini tasavvur qilishi, kitob bilan ana shu birinchi va ikkinchi uchrashuv bolaning keyingi o’smirlik davrida uning ma’naviy hayotining barcha sohalari: mehnat, o’yin, musiqa, bolalar ijodi bilan bog’liq bo’lib, uni hayotining hamma tomonlarini qamrab olishi zarur. Chunki, o’smir hayotini ijodiy mehnat, ertaklar olami, fantaziyalar, o’yin va musiqasiz tasavvur etish qiyin. Bularning barchasini kitobxonlik ham qamrab olsa, uning hayoti mazmunsiz, voqea-hodisalarning tub mohiyatini anglab olishga harakat qiladigan, turmush ziddiyatlarini tushunadigan aql-zakovatli ma’nan barkamol shaxs bo’lib yetishishiga yordam beradi. Ana shunday aql-zakovatni shakllantiruvchi, inson cha’naviy dunyosini boyituvchi vosita – bu kitob, kitobxonlikdir.

            Kitobxonlik – bu insonning o’z ustida ishlashi, faoliyatini ma’lum yo‘nalishga burib yuborish, ongida ma’lum tuyg’ularni, e’tiqod va dunyoqarashni hosil qilish, uni o’ylashga, hayotda qanday yashashga o’rgatish, fikr yuritish, yozuvchining insonparvarlik, axloqiy, estetik, badiiy, fuqarolik nuqtai nazarini bilib olish, uning ma’naviy o’gitlarini ilg’ab olish va bular asosida o’z hayot yo’li dasturini belgilash, yozuvchi bilan munozaraga kirishish, har bir o’qigan kitobidan yangilik topish, ma’naviy dunyosini boyitishdan iboratdir.

            Haqiqatan ham kitobxonlik insonni barkamollikka yo’llasa, uni o’qimaslik johillikka, ma’rifatsizlikka olib kelib, natijada ma’naviy bolada qashshoqlik yuzaga keladi. Maktabda, oilada muhim vazifa – kitobxonlikni inson hayotida zaruriyatga aylantirishdan iborat. Agar kitobxonlik zaruriyatga aylanmasa, oilada ham, maktabda ham unga mehr-muhabbat, e’tibor kuchaytirilmasa farzandni kitobga bo’lgan munosabatini o’zgartirish mumkin emas.

            Oila kitobxonligi bu – oila a’zolarining aql-zakovati va yuksak ma’naviyatini shakllantiruvchi, inson ma’naviy dunyosini boyituvchi, kitobga mehr-muhabbat hamda uni zaruriyatga aylantirishning ma’lum tizimidir. Bu tizim o’smirlarning aqliy, ma’naviy, axloqiy, estetik rivojlanishi tizimidan iborat bo’lib, o’zbek oilalarining kitobxonlikka doir boy an’anasi va hozirgi davrda to’plangan boy tajribasiga asoslanadi.

            O‘zbek oilasi bugun eski totalitar jamiyat mafkurasi singdirilgan kitoblardan voz kechmoqda. Yangi mazmun va mohiyatga ega bo’lgan kitoblar tanlanmoqda. Bu jarayonda kitobxonlik pasayganday ko’rinsa ham, aslida u sifat jihatdan yangi bosqichga ko’tarilmoqda.

            O‘smirlar ma’naviyati rivojlanib boruvchi faol jarayon. Shu sababli ota-ona kitobdan foydalanishda quyidagi omillarga e’tibor berishlari lozim:

            1. O’smirlarda kitob o’qish ishtiyoqinishakllantirish. Nihoyatda murakkab bo’lgan. Bu masala o’smirlarning kitobxonlikka bo’lgan munosabatini belgilaydi. Tan olish kerak, o’smirlarning bugungi kitobxonlik darajasi qoniqarli emas. Bu ijtimoiy muammodan chiqib ketishning yagona yo’li ota-onaning yordamga kelishidir. Maktabda o’qituvchi, uyda ota-ona bolada kitob o’qish ko’nikmasini hosil qilishi kerak. Bunda oddiydan murakkablikka, ya’ni murakkabligi jihatidan normal, bolaning kamolot darajasiga mos bo’lgan kitoblar tanlash qo’l keladi.

            2. Kitob tanlashda o’smirning ma’naviy darajasini hisobga olish lozim. Ota-onaning o’smirda kitob o’qish ko’nikmasini hosil qilishdagi ilk vazifasi kitob tanlashda yordam berishdir. Ularning saviyasiga mos bo’lgan adabiyotlarni keng targ’ib qilish o’smirlarni jamiyatning munosib fuqarosi, mustaqil davlatimizning yetuk, barkamol insonlari bo’lib etishishi uchun va ma’naviyatining yuksakligi bilan oilasiga va jamiyatga foyda keltirishga olib keladi. Buning uchun oilada kitobxonlik ruhi bo’lishi kerak. Kitob tanlashda o’smirning yosh xususiyatini hisobga olish o’smirning rasional o’sishiga olib kelsa, ma’naviy darajasini hisobga olish esa intellektual rivojlantiradi. Bu esa rasionallikdan ko’ra keng qamrovli va samaralidir. Oiladagi kitobxonlik ruhi bevosita bola ruhiyatiga ham ta’sir etadi, shu sababli, bunda birinchi galda badiiy adabiyotni, keyinchalik ixtisosliklar bo’yicha kitoblarni tavsiya etish mumkin.
            3. Kitob tanlashga ixtisoslashish. O‘qituvchi, ota-ona o’smirni kitobxonga aylantirib borishida uni ixtisoslashtirib borish yo’lini tutishi kerak. Bu borada eski texnologiya – o’smir yuqori sinfga o’tganda ixtisoslashtirish kerak, degan fikrdan voz kechish lozim.
            Aksincha, dastlabki (boshlangich) bosqichlardanoq o’smirning ma’naviy dunyosi, tarbiya muhiti, qiziqishi, dunyoqarashi va ruhiy xususiyatlari hisobga olinib, ixtisoslashtirilib borilishi kerak. Bu tajriba Amerika ta’lim tizimida o’zini oqlagan. Ularda bolani 12 yoshga qadar ixtisoslashtirishga harakat qilinadi va shunga qarab kitob tanlab beriladi. Bu dastlab mutaxassislarni cho’chitgan edi, lekin Amerika ta’lim tizimining keyingi 30 yillik tajribasi o’smirlarni boshlang’ich sinflardayoq ixtisoslashtirish samarali ekanligini isbotladi. Natija o’smirda mustakil fikrlash va harakat qilishga intilishning paydo bo’lishiga erishildi.

            4. Kitobni ekspertizadan o’tkazish. Jamiyatimiz erkinlashib, demokratlashib borgan sari kitob nashr etish ishlarida ham erkinlik yuzaga kela boshladi. Tabiiyki, bu hol turli saviyadagi kitoblarning nashr etilishiga sabab bo’lmoqda. Shu ma’noda ota-ona bola uchun kitob tanlayotganida kitobning ma’no-mazmuni, uslubiy jihatdan mutaxassis ko’rigidan o’tkazib olishi maqsadga muvofiq. Bunday qilish tarbiyaning asosiy yo’nalishlaridan chalgimaslikka, o’smir ma’naviy dunyosining to’g’ri shakllanishiga va qo’yilgan maqsadga etishish uchun olib keladi. Bu tajriba o’zbek milliy pedagogikasi tajribasidan ham ma’lum. Ular talabga javob bermaydigan kitobni o’z farzandiga o’qishni qat’iy taqiqlagan. Bugun ham bu tarbiya jihati muhim sanaladi.

            5. Kitob o’qishni kuzatib, nazorat qilib borish. Bugun ota-onalar tarbiya jarayonining natijasi bo’lgan kitobxonlik bilan ko’proqqiziqishi kerak. Shu ma’noda o’smirlar kitobxonligini monitoring kilib borish maqsadga etishning samarali jihatlaridan biridir.

            Monitoring, kitobxonlik yuzasidan test sinovlari, kitobxonlik kechalari, muloqot, davra suhbatlari, turli mavzularda munozaralar, ilmiy-amaliy anjumanlar, suhbatlar, sosiologik-empirik tadqiqotlar va analitik tekshiruvlar vositasida amalga oshirilishi mumkin.

            Ma’lumki, kitobxonni avvalo kitobda tasvirlangan voqelik qiziqtiradi. Asta-sekin bu kizikish uning hissiyotiga ta’sir etib, tasvirlangan voqelik bilan hayot voqeligini taqqoslay boshlaydi, tasvirlardagi go’zallikni anglay boshlaydi, qahramonlarning xarakteri haqida o’ylay boshlaydi, muallifning maqsadi bilan qiziqadi. Faqat bu borada biz kitob vositasida tarbiyalashning yangi usul va mexanizmlarini yaratishimiz lozim.

            Ota-onalar bolalarga kitob tanlashda, ayniqsa, o’smirlarning yoshi, ruhiyati, qiziqishi, didini hisobga olishi yoki zarur hollarda mutaxassislar bilan maslahatlashishi kerak. Shu bilan birga bola o’qiyotgan har bir badiiy asarning tarbiyaviy jihatlariga ham e’tibor berish zarur.

            Kitob tanlashda faqat o’zbek adabiyotigina emas, qardosh va chet el adabiyoti namunalaridan ham bolalarga tavsiya etish maqsadga muvofiq bo’ladi. Sh.Pero Orinyanning “Qizil shapkacha”, aka-uka Grimmlar, Mark Tven, Xans Xristian Andersen, Janni Rodari, Jonatan Svift, Rasul Gamzatov, Nodar Dumbadze, Chingiz Aytmatov, A.S.Pushkin asarlari, K.D.Ushinskiy, L.N.Tolstoy, S.Marshakning hikoyalari doimo bolalar uchun kiziqarli.
            Oilalarda yana bir muhim muammo – kitobni asrash va uni o’zidan keyingi oila a’zolariga yoki boshqalarga yetkazishdir. Ko’pincha biz kuzatgan oilalarda kitob tanlash, uni o’qishga e’tibor beriladi-yu, lekin avaylab-asrashga, kitobga mehrni tarbiyalashga befarq qaraydilar. Kuzatishlar natijasida darsliklar, juda ko’p rangli bolalarbop kitoblar yirtilib, chizilib, axlat qutilariga tashlanganligining guvohi bo’ldik. Bolalarga “Kitob ham nondek aziz”ligini tushuntirishda kattalarning o’zi ibrat bo’lishi zarur. Ajdodlarimiz doimo kog’ozni uvol qilmanglar, uni avaylab-asranglar deb kelganlar. Bu an’anani yosh avlod ongiga singdirish bir tomondan bolalarda kitobni asrash eng muhim insoniy hislat sifatida shakllantirsa, ikkinchi tomondan hozirgi bozor iqtisodi sharotida kitob zahirasini yaratish muhim omil sanaladi. Ayniqsa, serfarzand oilalarda hox darslik bo’lsin, hox badiiy yoki ommaviy adabiyotlar bo’lsin, ular har bir xonadon a’zosiga o’zidan keyingi oila a’zolariga ham kerakligini tushuntirish asosiy vazifalardandir.

            Hozirgi davrda televizor qisman kitob o’qishni siqib chiqarayotir, degan e’tirozlar ham paydo bo’lmoqda. Lekin televizorda biror ko’rsatuvni ko’rish uchun har bir inson tayyorlanadi, o’ziga qulay sharoit yaratadi. Teledasturlar qaysi ko’rsatuvni qachon ko’rishga o’rgatadi. Agar kitob o’qish uchun ham ota-onalar ana shunday sharoit yaratsa, televizor ko’rish va tanlab kitob o’qishni, qiziqib o’qishni o’rgatsa, ko’zlangan maqsadga erishish mumkin.

            Kitobxonlikda eng muhimi oilada kitobga mehr uyg’otish, uni avaylab-asrashni tarkib toptirishdir. Faqat allomalargina emas, ko’plab oddiy insonlar ham kitobni asrab-avaylaydilar. Xalqimiz azaldan “Kitob har narsadan aziz, uni peshonaga surtish – o’pish savob”, deydi. Buyuk olimu adiblarimiz Oybek, G’afur G’ulom, Izzat Sulton, Mirzakalon Ismoiliy va boshkalarning uy muzeylariga ota-onalarning o’z farzandlari bilan sayohatlarida bu insonlar uchun kitobdan boshqa aziz narsa bo’lmaganligi, ular kitoblarni avaylab-asraganlari, juda ko’p o’qiganlari ma’lum bo’ladi. Zero, xalqimizning kitobni e’zozlab ardoqlagani, nam tegmaydigan tokchalarda asragani, bo’sh vaqtlarini kitob mutolaasi bilan o’tkazganlari kitobga nakadar mehr-muhabbat qo’yganlarning guvohidir.

            Bularning barchasi o’smirlarda shaxsiy kutubxona tashkil etishda muhim ahamiyat kasb etadi. Chunki kitob yig’ishda uni ko’z-ko’z qilish emas, balki o’z oilasidagi farzandlari va ularning do’stlarini ham bahramand qilishga olib keladi.

            Olimlarning fikricha, bir odam butun umri davomida 2000 ta kitob o’qiy olish imkoniyatiga ega ekan. O’smirlik yillarida bola o’qigan kitob unda bir umrga iz qoldirishi muhim. O’smir endi bolalik davridan o’tgan. U o’qigan kitobidan mamnun bo’lib, zavq bilan o’qishi zarur. U endi kitobni yozuvchining badiiy mahoratiga qoyil qolib, so’zning hissiy bo’yog’idan ta’sirlanib, uni idrok qilib o’qishga o’tadi. Shunday ekan, u o’ziga yoqib kolgan kitoblar bilan oilasining shaxsiy kutubxonasini boyita boradi yoki o’zi shaxsiy kutubxona tashkil etish tashabbuskori bo’ladi.

            Shaxsiy kutubxona egalarining qiziqishlari turlicha bo’lishi mumkin: mamlakatlar tarixi, ajoyib kishilar hayoti, ilmiy-fantastika, sayohatlar to’g’risida kitoblar, tarixiy qissa va romanlar, poeziya, san’at sohalariga doir kitoblar shular jumlasidandir. Badiiy adabiyotlar tarkibida qayta-qayta o’qiladigan yoki sevimli yozuvchilar tanlangan asarlarining bo’lishi ham maqsadga muvofiqdir. Bir marta o’qiladigan kitobni ommaviy kutubxonalardan olib o’qigan ma’qul. Bolalar kutubxonasi uchun kitob tanlaganda, asosan, turli yoshdagi bolalarni hisobga olish kerak. Ular uchun turli millat yozuvchilarining ertak, sarguzasht, ilmiy-fantastik kitoblarni ham ko’paytirish darkor. Bu ularning tafakkuri rivojlanishiga katta zamin tayyorlaydi. Darhaqiqat, mashhur pedagoglardan biri ta’kidlaganidek: «Kitob mutolaasi bilan o’tgan hayot — fikrlar go’zalligi bilan oshno bo’lish, madaniy boylikdan huzur qilish, o’z-o’zini yuqori ko’tarishdir». Barkamol avlodni voyaga yetkazmoq uchun ularni kitob bilan oshno qilishimiz, kitobni mayoq qilib qo’llariga tutqazishimiz lozim. Qalb tarbiyasini esa, biz kattalar o’zimizdan boshlashimiz kerak. Har bir oilada kam sonda bo’lsada kitoblar bo’ladi. Aksariyat hollarda esa bir necha o’nlab, yuzlab, minglab kitoblar bilan oila kutubxonasi bo’lishi mumkin

            Boladagi barcha tarbyaviy hislatlar dastlab oilada shakllanadi, demak kitobxonlik ham o’z oilasi a’zolari ko’magi va ta’sirida yuzaga keladi, rivojlanadi. Kitobxonlikning yaxshi yoki sust rivojlanishida oiladagi boshqa a’zolarning kitobga, o’qishga munosabati katta ta’sir ko’rsatadi. Ota-ona har bir ishda, jumladan kitobga munosabatva uni o’qishda ham bolalariga o’rnak bo’lishlari lozim. Oilada bola kitobxonligining faollashuvida shaxsiy kutubxonadagi kitoblarni birgalikda o’qish va ularni muhokama qilish; ota-onaning boladan har bir javob haqidagi shaxsiy tushuncha va fikrini so’rash, bu fikrni bildirish uchun bolaning kitob haqida mushohada yuritishni o’rganish (aniqrog’i o’rganish) muhimdir.

            Kitobxon – o’quvchi oilada o’rgangan hayotni kitobdagi hayotiy voqealar bilan boyitib, hayot haqidagi tushunchalari, insoniy fazilatlar, yaxshilik, qadriyatlarni, avlodlari hayoti bilan faxrlanish, Vatanga muhabbat, do’stga sadoqat, hurmat, mehnatsevarlik, sabr-tokatlilik fazilatlari yuksalib boradi. Bu borada eng katta yordamchi badiiy adabiyotdir. Badiiy adabiyotda har qanday voqea-hodisa badiiy obrazlardan, ta’sirchan shaklda ifodalandiki, unda o’smir yoshdagi kitobxon ko’p fazilatlarni o’rganish, ma’nan boy shaxs bo’lib shakllanishi mumkin.

            XIX asrda bolalar kitobxonligi: “Yoshlarni ma’naviy-axloqiy tarbiyalashda oila va kutubxona hamkorligi” mavzusidagi konfrensiya materiallari

            Kitobni qanday oʻqish kerak?

            1940-yil amerikalik faylasuf va pedagog Mortimer Adler “Kitobni qanday oʻqish kerak?” deya savol qoʻyib, shu nomdagi kitobini yozadi.

            Oradan sakson yilcha vaqt oʻtib, qanchadan qancha qoʻllanmalar, yoʻriqnomayu tavsiyalar chop etilganiga qaramay hali ham bu kitob dovrugʻini, ahamiyatini, oʻrnini yoʻqotgan emas. Ahli kitobxon uchun bunday savol har doim koʻndalang turishini hisobga olib, M.Adlerning ayrim tavsiyalarini keltirishni joiz topdik.

            Kitobni qanday oʻqish kerakligi boʻyicha har kimning tanlovi, didi, fikri turfa va oʻziga xos, ammo buni ham bilib qoʻyish aslo zarar qilmaydi.

            Adlerning fikricha, oʻqishning 4 turi mavjud:

            1. Boshlangʻich oʻqish

            Bu boshlangʻich maktablarda oʻqitiladigan oʻqish darajasi. Agar siz ushbu matnni oʻqiyotgan boʻlsangiz, buni qanday qilish kerakligini allaqachon bilasiz.

            2. Tekshirib oʻqish

            Bizga azaldan birrovga koʻz yugurtirish va yuzaki oʻqishni yomon odat deb oʻrgatishgan. Lekin har doim ham unday emas. Ushbu vositalardan samarali foydalanish tushunishni kuchaytirishi mumkin. Tekshiruv orqali oʻqish bizga muallifning rejasini koʻrib chiqish va chuqur oʻqish tajribasining mohiyatini baholashga imkon beradi.

            3. Tahlil qilib oʻqish

            Bir paytlar Frensis Bekon “Baʼzi kitoblarni tatib koʻrish kerak, boshqalarini yutib yuborish kerak, baʼzilarini chaynash va hazm qilish kerak” deb taʼkidlagandi.

            Tahliliy oʻqish — bu puxta oʻqish.

            4. Qiyoslab-chogʻishtirib, batafsil taqqoslab oʻqish

            Bu eng qiyin oʻqishdir. Qiyoslab-chogʻishtirib oʻqish bir xil mavzudagi koʻplab kitoblarni oʻqishni va fikrlarni taqqoslab, qarama-qarshilarini sinchiklab kuzatishni anglatadi.

            Xoʻsh, bunday oʻqish kitobxonga qanchalik yordam beradi? Kitob oʻqish qoidasiga rioya etish shunchalik muhimmi? Mutolaa degani kitob varaqlashdan nechogʻlik farq qiladi? Keling, ayrim bosqchilarni koʻrib chiqamiz.

            Oʻqishning tekshirib oʻqish bosqichida kitob sarlavhasini oʻqing, avra-astarini, orqa-oldini tekshiring;

            Kitobning birinchi sahifasini diqqat bilan koʻzdan kechiring;

            Badiiy adabiyotlarga duch kelganda sarlavhalarni nazardan oʻtkazib (xuddi skanerdek), yakuniy bobni sinchiklab oʻqing;

            Kitobdagi ayrim sharhlarni erinmay oʻqib chiqing.

            Tahlil qilib oʻqishda eng avval muallif va u yozgan boshqa asarlar bilan andak qiziqib koʻring;

            Soʻng birrov koʻz yugurtirib, satrlardagi maʼnoni ilgʻab oling;

            Uchinchi qiladigan ishingiz – kitobni toʻligʻicha, ammo tezroq oʻqib tugatish;

            Mabodo biror soʻz, jumla yoki fikrga tushunmasangiz, qandaydir maʼlumot anglashilmay qolsa, darrov atrofdan najot izlang. U xoh lugʻat, ensiklopediya boʻlsin, xoh muallimingiz.

            Shundan soʻng, quyidagi savollarga imkon boricha javob berib koʻring:

            a) qoʻlimdagi kitob oʻzi nima haqida?

            b) voqealar rivoji nimaga ishora qilmoqda?

            s) asar haqiqatga yaqinmi: butunichami yoki qisman?

            d) bu aslida nima, ahamiyati qanday? Menga nima beradi?

            Asarni tugatgach, andak tanqidiy fikrlab, oʻylaganlaringizni boshqalar bilan baham koʻring! Ishonavering, foydasini sezasiz.

            Nihoyat, talabchan kitobxon darajasiga yetganingizda oʻqish – bu savollarni toʻgʻri tartibda berish va ularga javob qidirish bilan nihoyalanadi.

            Darvoqe, yana oʻqish payti turfa qaydlar yozish, muddat va belgilar qoʻyib oʻqish, qoʻlingizdan kelsa, shapaloqdek taqrizcha yozib, bir chetga olib qoʻyish, iqtidoringiz boʻlsa, suvrat-puvrat chizib qoʻyish ham ziyon qilmaydi. Bari sizning foydangizga ishlaydi.

            Hamisha dunyoqarashingizni oʻstiradigan, ruhingizni tozartiradigan, fikringizni charxlaydigan kitoblarni oʻqing! Har doim!