Исмлар руйхати ва маъноси угил болалар учун (2023)

МУНИРА (а.) — нур сочувчи, юзидан нур таралувчи, нурли, зебо қиз. МУНИС (а.) — дўст, ҳамдам.

Исмлар маъноси

АББОС (а.)- қовоғи солиқ, хўмрайган, жиддий. Баъзи болалар шу ҳолатда туғилади.

АБДУЛАЗИЗ (а.) — иззат ва куч-қудрат соҳиби бўлган ғолиб Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛАЗИМ (а.) — буюк Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛВАЛИ (а.) — дўст, мададкор Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛВАҲҲОБ (а.)- барча учун ўз неъматларини текин ато этувчи Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛВОҲИД (а.)- битта, ягона, танҳо бўлган Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛЖАББОР (а.) — бандаларнинг ишларини ислоҳ қилувчи Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛЖАЛИЛ (а.)- барча жиҳатдан мукаммал ва гўзал улуғ Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛЛАТИФ (а.)- лутфу эҳсон, чексиз марҳаматлар соҳиби бўлган Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛАҲАД (а.)- якка-ягона бўлган Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛКАРИМ (а.)- карим қилувчи, саховат кўрсатувчи ва бандаларининг гуноҳларини кечирувчи, авф этувчи Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛЛОҲ (а.)- Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛМАЛИК (а.)- подшоҳ Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛФАТТОҲ (а.) — раҳмат хазиналарини очувчи Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛХОЛИҚ (а.)- яратувчи Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛҚАҲҲОР (а.)- барчани бўйсўндирувчи Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛҚОДИР (а.)- ҳамма нарсага қодир бўлган, куч қудрат соҳиби Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛҒАФУР (а.) — бандаларинннг гуноҳларини яшириб, жазо бермай турувчи Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛҒАФФОР (а.) — бандаларининг хато ва гуноҳларини кечирувчи Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛҒАНИ (а.)- ҳеч нарсага эҳгиёжсиз, бой Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛҲАЙ (а.)- абадий тирик Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛҲАМИД (а.)- ҳамиша, доимо ҳамду санога, мақговга сазовор бўлган Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛҲАКИМ (а.) — ҳикмат ва чексиз билимлар соҳиби бўлган Аллоҳнинг бандаси.

АБДУЛҲАФИЗ (а.)- ўз панохдда сақловчи Аллоҳнинг бандаси.

АБДУРРАЗЗОҚ (а.) — барча тирик мавжудодга ризқ берувчи Аллоҳнинг бандаси.

АБДУРРАУФ (а.)- ўта меҳрибон, раҳмати кенг Аллоҳнинг бандаси.

АБДУРРАШИД (а.)- барча ишлари тўғри чиқувчи Аллоҳнинг бавдаси.

АБДУРРАҲИЙМ (а.) — раҳмли Аллоҳнинг бандаси.

АБДУРРАҲМОН (а.) — ўта меҳрибон Аллоҳнинг бандаси.

АБДУССАМАД (а.)- ҳожатбарор Аллоҳнинг бандаси.

АБРОР (а.)- покиза, яхши хулқ-атвор эгаси.

АДОЛАТ (а.) — одиллик.

АЗАМАТ (а.)- улуғ, қудратли.

АКБАР (а.)- буюк, улур.

АКМАЛ (а.) — энг етук, энг мукаммал.

АКРАМ (а.)- карамли, сахий

АЛИ (а.)- олий, энг юксак.

АЛИШЕР (а.-ф.т.)- шердек қудратли, жасур, довюрак бола. Алидек куч-қудрат ва ақл-заковат эгаси бўлсин.

АМИР (а.)- ҳукм қилувчи, ҳукмдор, йўлбошчи.

АНБАР (а.) — ёқимли, хушбўй, ажойиб ҳидли.

АНВАР (а.)- нурли, ёруғ, чароғон ёки иқболи порлоқ бола.

АРСЛОН (а.)- шер, шердек қудратли, довюрак, қўрқмас бўлсин.

АСАД (а.) — Шер. Асад ойида туғилган бола ёки Шердек кудратли, қўрқмас, довюрак бўлсин.

АСАДУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг шери ёки Аллоҳнинг шердек қудратли, довюрак, жасур бандаси.

АСАЛ (а.) — асалдек ширин, севимли қиз.

АСОМИДДИН (а.)- диннинг кўмаги, ёрдами, мадади.

АЪЗАМ (а.)- энг буюк.

АҲМАД (а.) — Аллоҳга олқиш ва ҳамду санолар айтувчи, олқишга сазовор, мақтовга лойиқ.

АҲРОР (а.)- меҳру мурувватли, мархаматли.

Б

БАДРИДДИН (а.) — диннинг тўлин ойи.

БАРНО (ф.т.) — келишган, чиройли.

БАСАНДА (ф.т.) — оилада кетма-кет қизлар туғилса, энди етарли бўлди, энди киз бола тугидиши тўхтасин, деган маънода ушбу исм қўйилган.

БАХТИЁР (ф.т.) — бахт-саодат, қувонч ёр бўлсин.

БАҲОДИР (ф.т.) — ботир, куч-қудратли.

БАҲОР (ф.т.) — баҳорда туғилган фарзанд ёки ҳаётда баҳордек гўзал, чиройли, файзли бўлсин.

БАҲРИДДИН (а.) — диннинг нури, шуьласи.

БАҲРОМ (ф.т.) — Миррих (Марс) сайёрасининг номи бўлиб, у қадимдан бахт ва саодат тимсоли сифатида тараннум этилган, шу билан бир қаторда қадимги эрон шоҳларидан бири бўлган Баҳромга хам нисбат берилиб, куч-қудрат соҳиби бўлсин, деган маънода хам ушбу ном болага берилган.

БЕКЗОД (ўзб-ф.т.) — беклар авлодидан бўлган бола ёки бек фарзанди, боласи.

БЕКМУРОД (ўзб-а.) — беклар авлодидан бўлган бола улгайиб, орзу мақсадига етсин.

БЕРДИМУРОД (ўзб-а,) — Аллоҳ бизга ўғил ато килиб, орзу мақсадимизга етказди еки Аллоҳ берган бола вояга етиб, мурод-мақсадига эришсин.

БЕҲЗОД (ф.т.)- яхши саодатли кунда туғилган, яхши аслзода бола.

БЕҲРУЗ (ф.т.)- бахт-саодатли кунда туғилган бола.

БИБИХОЛ (ўзб-ф.т.) — хол билан туғилган, эътиборли аслзода қиз.

БИНАФША (ўзб.)- бинафшадек нафосатли, сулув, кўркам

БОБУР (ўзб.)- йўлбарс.

БОЗОР (ф.т.) — бозор куни туғилган бола.

БОЙМУРОД(ўзб-а.) — бой-бадавлат бола, улғайиб орзу муродига етсин.

БОЙҚОБИЛ (ўзб-а.)- эс-ҳушли, ақлли, мўмин-қобил бола, улғайиб бой-бадавлат бўлсин.

БОЛТА (ўзб.)- киндиги болта билан кесилган бола ёки болтадек кескир, ўткир, мустаҳкам бўлсин.

БОТИР(ўзб-мўг.) — мард, паҳлавон, довюрак, жасур.

БЎРИ (ўзб.)- туғилганда тиши мавжуд бўлған бола.

ВАФО (а.) — вафоли, садоқатли, содиқ.

ВОСИЛ (а.) — висолга етишган.

ГАВҲАР (ф.т.) — гавҳардек қимматли, бебаҳо, асл, зебо қиз.

ГАВҲАРШОД(ф.т.) — гавҳардек бебаҳо, қимматли, қадрли, қувноқ, шоду хуррам зебо қиз.

ГУЛАНДОМ (ф.т.) — гулбадан, нозик, гўзал қиз.

ГУЛАСАЛ (ф.т-а.) — гулдек чиройли, нафис, асалдек ширин, тотли, севимли қиз.

ГУЛЖАМОЛ (ф.т-а.) — ҳусни жамоли гуддек зебо қиз.

ГУЛЖАҲОН (ф.т.)- жаҳоннинг гулдек гўзал кизи.

ГУЛНОЗ (ф.т.) — гулдек нозик ва нозли гўзал киз.

ГУЛРУҲ (ф.т.) — юзи гулдек гўзал қиз.

ГУЛЧЕҲРА (ф.т.) — гулюзли, чиройли қиз.

ГУЛШАН (ф.т.) — ҳаёти гулзордек файзу тароватли бўлсин.

ГУЛШОД (ф.т.) — гулдек гўзал, сулув, шоду хуррам

ГЎЗАЛ (ўзб.) — зебо, сулув, чиройли

ДАВЛАТ (а.) — давлатманд, бой, саодатли, толеи порлоқ бўлсин.

ДАВРОН (а.) — даврининг, замонасининг бахтиёр фарзанди бўлсин.

ДИЛАФРЎЗ (ф.т.) — кўнгилни ёритувчи, қалбни қувончга тўлдирувчи зебо қиз.

ДИЛБАР (ф.т.) — кўнгилни олувчи, суюкли, гўзал.

ДИЛМУРОД (ф.т-а.) — дилдаги муродга, орзуга етказган бола.

ДИЛНАВОЗ (ф.т.) — дилни эркаловчи, кўнгилга завқу шавқ бағишловчи севимли зебо қиз.

ДИЛНОЗ (ф.т.) — нозик қалб соҳиби.

ДИЛОВАР (ф.т.) — жасур, қўрқмас, довюрак, шижоатли.

ДИЛОРО (ф.т.) — кўнгилни безовчи, дилга оро берувчи қиз.

ДИЛОРОМ (ф.т.) — дилга ором берувчи, кўнгилга таскин

ва ҳузур-халоват бахш этувчи.

ДИЛРАБО (ф.т.) — кўнгилни жалб қилувчи, дилни тортувчи, суюкли, гўзал қиз.

ДИЛШОД (ф.т.) — дили шод бўлиб юрсин ёки қалбларга севинч, шоду хуррамлик бахш этган бола.

ДУРДОНА (а-ф.т.) — инжу, дур донасидек бебаҳо, қадрли, чиройли қиз.

ЕТИМ (а.) — якка, ягона, танҳо, ёлғиз.

ЁДГОР (ф.т.) — агар бола дунёга келгандан кейин отаси ёки онаси оламдан ўтиб қолса, унга марҳумдан эсдалик, ёдгорлик бўлсин деб ушбу исм берилади.

ЁРҚИНОЙ (Узб.) — келажаги ёруғ, нурли ва ойдек гўзал қиз.

ЁҚУБ (қад.яҳ.) — изидан борувчи, сабр-тоқатли, довюрак, жасур.

ЁҚУТ (қад.яҳ-а.) — ранги қизил бўлган қимматбаҳо ноёб тош.

ЖАВЛОН (а.) — чаққон, чиройли, шаҳдам қадам ташловчи.

ЖАЛОЛ (а.) — улуғ, буюк, кўркам.

ЖАЛОЛИДДИН (а) — диннинг улуғворлиги ёки диннинг юксак намояндаси.

ЖАМОЛ (а.) — чиройли, кўркам бола.

ЖАМШИД (ф.т.) — буюк, қудратли.

ЖАСУР (а.) — довюрак, қурқмас, жасоратли.

ЖАҲОНГИР (ф.т.) — жаҳонни забт этувчи, фотиҳ.

ЖУМА (а.) — жума куни туғилган бола.

ЖУМАГУЛ (а.ф.) -жума куни туғилган, гулдек чиройли сулув қиз.

ЖУМАҚУЛ (а.-ўзб.)- Аллоҳнинг жума куни туғилган бандаси ЖУМАНАЗАР (а.) — жума куни берилтан туҳфа.

ЖЎРА (ф.т.) — дўст, ўртоқ, ҳамдам.

ЗАЙНАБ (а.) — келишган, хушқомат, сулув қиз.

ЗАЙНИДДИН (а.) — дининг безаги, чиройи, кўрки.

ЗАРИНА (ф.т.) — зарли, чиройли қиз.

ЗАРИФ (а.) — беғубор, покиза, нозик таъб, ўгкир ақл соҳиби.

ЗАРИФА (а.) — иффатлн, покиза, нозик таъб, фаҳм-фаросатли қиз.

ЗАФАР (а.) — толиб, саодатманд.

ЗЕБИНИСО (ф.т.-а.) — аёлларнинг зеби, гўзал, зебоси.

ЗЕБО (ф.т.) — гўзал, сулув, чиройли қиз.

ЗИЁ (а.) — нурли, толеи порлоқ бола.

ЗИЙНАТ (а.) — зийнатли, безанган, ораста, кўркам қиз.

ЗОЙИР (а.) — зиёратчи.

ЗОКИР (а.) — Аллоҳни зикр қилувчи, ёдга олувчи.

ЗУБАЙДА (а.) — аёлларнинг танлаб олингани, энг яхшиси.

ЗУЛФИЯ (ф.т.) — жингалак сочли, сулув қиз.

ЗУЛХУМОР (а.) — интиқ бўлиб кўпдан кугилтан қиз.

ЗУМРАД (ф.т.) — зумраддек қимматли, чиройли, зебо қиз.

ЗУҲРО (а.) — Зуҳро юлдузидек нурли, чиройли, сулув ва иқболи порлоқ қиз.

ИБОДАТ (а.) — тоат-ибодат қилиш, Худога сиғинувчи, Унга бўйсунувчи ёки ибодат пайтида туғилган қиз.

ИБОДУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг бандалари, қуллари.

ИБРОҲИМ (қад.яҳ.) — халқларнинг отаси.

ИЗЗАТУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг ҳурмат-иззатли бандаси бўлсин.

ИЛҲОМ (а.) — руҳий кўгаринкилик, руҳланиш, авжланиш.

ИМОМ (а.) — олдинда турувчи пешво, диний раҳнамо.

ИНТИЗОР (а.) — интизор бўлиб кўпдан орзиқиб кутилган қиз.

ИРОДА (а.) — Худонинг иродаси билан дунёга келтан қиз.

ИСКАНДАР (юн.) — қўркмас, довюрак, жасур, мардларниш сардори, бошлиш.

ИСЛОМ (а.) — бўйсунувчи, итоаткор, художой.

ИСМОИЛ (қад.яҳ.) — Худо эшитди; Худодан сўраб олинган бола.

ИСРОИЛ (қад.яҳ.) — Аллоҳга итоат қилувчи, Аллоҳ йўлида курашчи.

ИХТИЁР (а.) — ихтиёри, эрки ўзида, ҳур, озод.

ИҚБОЛ (а.) — бахту саодат, ёрур келажак, ҳаёт.

ЙЎЛДОШ (ўзб.-ф.т.) — ҳамроҳ.

КАМОЛИДДИН (а.) — диннинг камоли, ривожи ёки диннинг баркамол, етук намояндаси.

КОМИЛ (а.) — етук, мукаммал.

КАМОЛА (а.) — етук, баркамол қиз.

КОМРОН (ф.т.) — мақсадга эришувчи, саодатманд, кудратли, омадли, толеи порлоқ.

КУМУШ (ўзб.) — кумушдек бебаҳо, қимматбаҳо, қадрли, сулув қиз.

ЛАЙЛИ (а.) — тун қизи, тунда туғилган қиз.

ЛАТИФА (а.) — меҳрибон, мулойим қиз.

ЛАТОФАТ (а.) — латофатли, покиза, шафқатли, зебо қиз.

ЛОБАР (а-) — чиройли, келишган, ёкзимли, дилкаш қиз.

ЛОЛА (ф.т.) — лоладек нафосатли,чиройли, кўркам, гўзал

ЛУТФИЯ (а.) — мурувватли, меҳрли, сулув қиз.

ЛУТФУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг лутфу эҳсони, муруввати, марҳамати.

МАВЖУДА (а.) — яратилган, бор, барҳаёт.

МАВЛУДА (а.) — хосиятли, муқаддас кунда дунёга келган қиз.

МАДИНА (а.) — бу исм Арабистондаги муқаддас зиёратгоҳ шаҳар бўлган Мадина номидан олинган.

МАЛИКА (а.) — малика еки шоҳ авлодидан бўлган аёл.

МАЛОҲАТ (а.) — кўркам, гўзал, малоҳатли қиз.

МАСТУРА (а) — пардали, иффатли, покиза қиз.

МАТЛУБА (а.) — илтижо қилиб сўраб олинган қиз.

МАФТУНА (а.) — мафтун қилувчи, жозибали, дилкаш қиз.

МАҲБУБА (а.) — севилган, суюкли, дилбар қиз.

МАҲЛИЁ (а.) — ўзига жалб этувчи, кўнгилни ром қилувчи, сеҳрловчи, назокатли, жозибали, сулув қиз.

МАҲМУД (а.) — мақталган, мақговга лойиқ.

МЕҲРИНИСО — аёлларнинг қуёши.

МИРЗА (ф.т.) — саводли, ўқимишли билимдон бўлиб ўссин.

МОҲИГУЛ (ф.т.) — ойдек сулув, чиройли ва тулдек гўзал қиз.

МОҲИДИЛ (ф.т.) — кўнгилнинг ойи ёки кўнглимизни ойдек еритган, нурга тўлдирган сулув қиз.

МОҲИНУР (ф.т-а.) — ой нуридек покиза, сулув қиз.

МОҲИРА (а.) — маҳоратли, пишиқ қиз.

МУАЗЗАМ (а.) — азим, улуғ, буюк.

МУАТТАР (а.) — хушбўй хид таратувчи.

МУБОРАК (а.) — қутлуғ, саодатли.

МУЗАФФАР (а.) — зафар қозонувчи, ғалабага эришувчи, голиб.

МУНАВВАР (а.) — нурли, чароғон, ёруғ.

МУНИРА (а.) — нур сочувчи, юзидан нур таралувчи, нурли, зебо қиз. МУНИС (а.) — дўст, ҳамдам.

МУРОД (а.) — улгайиб мурод-мақсадига етсин ёки орзу, муродга эриштирган бола.

МУСАЛЛАМ (а.)- бўйсунувчи, итоаткор.

МУСУЛМОН (а.) — Ислом динига эътиқод қилувчи, иймонли, художой.

МУХТОР (а.) — танланган, сайланган, эркин, озод.

МУШАРРАФ (а.) — шарафланган, шарафли, ҳурмат-эҳтиромга эришган.

МУЯССАР (а.) — Аллоҳ етказган, муяссар қилған фарзанд.

МУҚАДДАМ (а.) — биринчи фарзанд.

МУҚАДДАС (а.) — қутлуғ, табаррук, муқаддас, азиз.

МУҲАММАД (а.) — мақталадиган, мақтовга, олқишга лойиқ, сазовор.

МУҲАРРАМ (а-) — мухарррам ойнда дунёга келган бола.

МУҲТАРАМ (а.) -энг ҳурматли, эъзозли.

НАВРЎЗ (фт.) — янги кун, янги кунда — Наврўз куни туғилган бола.

НАЖМИДДИН (а.) — диннинг юлдузи, диннинг иқболн.

НАЗАР (а.) — Аллоҳ назар қилган, Аллоҳнинг назари тушган бола.

НАЗИРА (а.) — авлиёлар, эшонларга назир қилинган, бағишланган қиз.

НАЗИФА (а.) — покиза.

НАЗОКАТ (а.) — нозиклик, нозик табиатли, нозанин сулув қиз.

НАЗРУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳга назр қилннган, бағишланган бола.

НАМОЗ (ф.т.) — намоз вақгида туғилган бола.

НАРГИЗ (а.) — наргисдек нафосатли, нозик, гўзал қиз.

НАРИМОН (а-ф.т.) — жасур, қўрқмас, куч-қудратлн.

НАСИБА (а.) -ризқи бугун, насибали қиз бўлсин.

НАСИМ (а.) — тонг пайти зсадшан шабададек юмшоқ кўнгилли, мулойим табнатли, ёқимли бола.

НАСИМА (а.) — тонг шамолидек ёқнмли, ҳузурбахш, мулойим табиатли, юмшоқ кўнгил, покиза, нафосатлв

НАСРИДДИН (а.) — диннинг ёрдами, кўмага.

НЕЪМАТ (а.) — ризқи бутун, насибаси тўкис бўлсин.

НЕЪМАТУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳвинг саховати, марҳамати, Аллоҳшнг неъмати.

НИГИНА (ф.т.) — узук, қимматбаҳо узуқдек бебаҳо, азиз, гўзал қиз.

НИГОРА (ф.т.) — чиройли юзли, зебо, тенгсиз ҳусн соҳибаси.

НИЗОМ (а.) — тартиб-интизомли,одоб-ахлоқли бола бўлсин.

НИЗОМИДДИН (а.) — диний илмларни, тартиб-қоидаларни мукаммал билувчи, дин ривожига ҳисса қўшувчи.

НИЛУФАР (ҳинд.) — нилуфардек нафосатли, нозик ва зебо қиз.

НИШОН (ф.т.) — бола туғилганда унинг баданида бирон хил белги бўлса ёки отасидан нишона бўлсин деган маънода ушбу исм кўйилади.

НОДИР (а.) — ноёб, қимматбаҳо, қадрли бола.

НОДИРА (а.) — тенгсиз, бебаҳо, беназир, беқиёс гўзаллик соҳибаси.

НОРБОЙ (ф.т-ўзб.) қизил холли бола улғайиб бой-бадавлат бўлсин.

НОРМУРОД (ф.т-а.) — қизил холли бола орзу муродларимизга эриштирди ёки қизил холли бола соғ-омон улғайиб истагига, муродига етсин.

НОРМУҲАММАД (ф.т.-а.) — қизил холли болани Муҳаммад (с.а.в.) охиратда шафоат қилсинлар.

НОРМЎМИН (ф.т-а.) — қизил холли бола, аклли, доно, мўмин-қобил бўлсин.

НОРОЙ (ф.т-ўзб.) — қизил хол билан туғилган, ойдек зебо, кўркам қиз.

НОРТОЖИ (ф.т.) — қизил холли бола.

НОРХОЛ (ф.т.) — баданида қизил хол билан туғилган қиз.

НОРҚОБИЛ (ф.т-а.) қизил хол билан туғилган бола, улғайиб қобил бўлсин.

НОСИР (а.) — ёрдам берувчи, ғолиб.

НУРББК (а-ўзб.) — беклар авлодига мансуб бўлган толеи нурли, иқболи порлоқ бола.

НЎРЖАМОЛ (а.) -нур юзли, чиройли, гўзал қиз.

НУРИДДИН (а.) — диннинг нури, зиёси, машъали.

НУРУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг нури, зиёси, ёғдуси.

НУСРАТ (а.) — ёрдам берувчи, кўмак берувчи, голиб.

НУСРАТУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг кўмаги, муруввати.

ОБИД (а.) — Аллохга сиғинувчи, Унга ибодат қилувчи.

ОБИДА (а.) — Аллохга ибодат қилувчи, тақводор қиз.

ОБОД (ф.т.) — ҳаёти обод, серфайз, насибаси бутун бўлсин.

ОДИЛ (а.) — адолатли, ҳақгўй.

ОДИНА (ф.т.) — хосиятли бўлган, муборак кун ҳисоблашан жума кунида туғилган бола.

ОЗОД (ф.т.) — озод, ҳур, эркин.

ОЗОДА (ф.т.) — ҳур, эркин, покиза қиз.

ОЗОДБЕК (ф.т-ўзб.) — беклар авлодига мансуб бўлган ҳур, эркин, саодатманд бола.

ОЙГУЛ (ўзб-ф.т.) — ойдек чиройли, сулув, гулдек чиройли қиз.

ОЙДИН (ўзб.) — ойдин, ёруғ кечада туғилган қиз ёки хаёти нурли, иқболи порлоқ, чароюн бўлсин.

ОЙЖАМОЛ (ўзб-а.) — ойдек гўзал ҳусн соҳибаси, ой юзли зебо қиз.

ОЙНИСА (ўзб-а.) — аёлларнинг ойдек сулуви, зебоси.

ОЙША (а.) — барҳаёт яшовчи.

ОЛИМ (а.) — илм сохиби.

ОЛИМА (а.) — илмли, билимдон қиз.

ОЛИЯ (а.) — олий, улуғ, юксак мартабали.

ОЛЛОЁР (а-ф.т.) — Аллоҳ ёр, мададкор бўлсин, хамиша ҳамдам, ҳамроҳ бўлсин, қўллаб ўз паноҳида асрасин.

ОМОН (а.) — ўсиб, улғайиб соғ-омон бўлсин.

ОМОНУЛЛОҲ (а.) -Аллоҳнинг ўзи хар қандай хавф-хатар ва офатларддн омон сақлайдиган бола.

ОРЗИГУЛ (ф.т.) — орзу қилиб эртпилган гулдек сулув, дилрабо қиз.

ОРЗУ (ф.х.) — ота-онасини орзусига эриштирган, мақсадига етказған ёки орзиқиб кутилган бола.

ОРИФ (а.) — маърифатли, билимли, ақлли, Аллоҳни таниган художўй, тақводор.

ОРТИҚ (ўзб.) — баданида бирор ортиқча аъзо билан туғилган бола.

ОТАБЕК (ўзб.) — бекларнинг бошлиғи, сардори.

ОҚИЛ (а.) — ақлли, доно, зукко.

ОҚИЛА (а.) — ақлли, зукко, доно қиз.

ПАНЖИ (ф.т.) — одатда оиладаги бешинчи болага ушбу ном қўйилади. Панж-беш маъносини англатади.

ПАРДА (ф.т.) — парда билан туғилган бола.

ПЎЛАТ (ф.т.) — пўлатдан кучли, иродали, мустаҳкам бўлиб улғайсин.

РАВШАН (ф.т.) — нурли, ёруғ, чароғон ёки иқболи порлоқ бола бўлсин.

РАЖАБ (а.) — Ражаб ойида, яъни ҳижрий йилнинг еттинчи ойида туғилган бола.

РАМАЗОН (а.) — қутлуғ, муборак ой ҳисобланмиш қамарий йилнинг 9 ойида туғилган бола.

РАМЗИДДИН (а.) — диннинг рамзи, тимсоли.

РАСУЛ (а.) -Аллоҳнинг элчиси.

РАЪНО (а.) — раъногуддек сулув, чиройли, пурлатофат қиз.

РАҲМАТ (а.) — меҳрибон, раҳмдил, шафқатли.

РАҲМАТУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг раҳмати, муруввати, марҳамати билан дунёга келтан бола.

РИЗО (а.) — розилик.

РОБИЯ (а.) — оиладаги тўртинчи фарзанд.

РОЗИЯ (а.) — розилик, мамнунлик, шукроналик бахш этган, суюкли, ёқимтой, дилкаш қиз.

РОҲАТ (а.) тинч-омон, роҳатда, ҳузур-ҳаловатда яшасин.

РУСЛАН (ф.т.) — арслон, қўрқмас, жасур, қудратли, довюрак.

РУСТАМ (паҳл.) — куч-қудратли, ботир, енгалмас, довюрак жасур, матонатли.

РУХШОНА (ф.т.) — чиройли, гўзал юзли, кўркам, сулув

РЎЗИ (ф.т.) — ризқи бутун, насибали, бахт-саодатли бўлсин.

РЎЗИМУРОД (ф.т-а.) — ризқ-насибали бола улғайиб мурод-мақсадига етсин.

РЎЗИМУҲАММАД (ф-т-а.) — ризқли, насибали болани Муҳаммад (с.а.в.) охиратда шафоат қилсинлар.

РУЗИХОЛ (ф.т.) — ризқли, насибали, хол билан туғилган қиз,

САДОҚАТ (а.) — содиқ, садоқатли, вафодор.

САДРИДДИН (а.) — диннинг баланд мартабали, юқори мавқега эга раҳнамоси, диншшг улуғ намояндаси.

САИД (а.) — бахт саодатли.

САИДА (а.) — омадли, бахтли, саодатли.

САЙИД (а.) — эга, бошлиқ, раҳнамо, аслзода, олийнасаб.

САЙИДА (а.) — олийнасаб сайидлар авлодига мансуб қиз.

САЙИДБЕК (а.) — аёлзода, олийнасаб беклар авлодидан бўлган бола.

САЙИДМУРОД (а.) — олий насаб, аслзода, сайидлар авлодига мансуб бола. Улғайиб мурод-мақсадига етсин.

САЙФИДДИН (а.) — диннинг қиличи.

САЙФУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг қиличи.

САЛИМ (а.) — соғлом, соғу саломат.

САЛОМАТ (а.) — омон-эсонлик, соғу саломатлик.

САМАНДАР (а.) — ўт ичида яшовчи, ўтдан пайдо бўладиган жонзот, ўлмас, мустаҳкам иродали.

САНАМ (а.) — мажусийлар илоҳи, маъбудаси; зебо, суюкли қиз.

САОДАТ (а.) — бахтли, саодатли, иқболи порлоқ қиз.

САРВАР (а.) — йўлбошчи, раҳнамо.

САРВИНОЗ (ф.т.) — қадди-қомати тикка ўсувчи, сарв дарахтидек келишган ва нозик қиз.

САРДОР (ф.т.) — раҳнамо, етакчи, йўлбошчи, бошлиқ.

САФАР (а.) — Сафар ойида ёки сафар вақтида дунёга келган бола.

САФАРАЛИ (а.) — Сафар ойида ёки сафар пайтида туғилган бола Алидек куч-қудрат, ақл-заковат эгаси бўлсин.

САФАРГУЛ (а-ф.т.) — Сафар ойида ёки сафар пайтида дунёга келган гулдек кўркам, зебо қиз.

САЪДУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳ ато этган бахт-саодат ёки Аллоҳнинг иқболи порлоқ, бахту саодатли бавдаси.

СЕВАР (ўзб.) — севимли, ёқимли фарзанд.

СИРОЖИДДИН (а.) — диннинг нури, машъали.

СОАТ (а.) — хосиятли, бахтли соатда туғилган бола.

СОБИР (а.) -;чидамли, сабру тоқатли, иродаси мустаҳкам бола.

СОБИТ (а.) — мустаҳкам, чидамли, келишган, чиройли бола.

СОДИҚ (а.) — садоқатли, вафодор.

СОЖИДА (а.) — сажда қилувчи, Аллоҳга сиғинувчи мусулмон қиз.

СОЛИҲ (а.) — покиза, пок, солиҳ амаллар қилувчи.

СОҲИБ (а.) — хўжайин, эга, дўст, ҳамдам.

СУЛТОН (а.) — подшоҳ, ҳукмдор, юксак мартаба, обрў-эътибор эгаси бўлсин.

СУЛТОНАЛИ (а.) — юксак обрў-эътибор, мартаба эгаси бўлсин еки ушбу бола Алидек куч-қудрат, юксак ақлу заковат эгаси бўлсин.

СУЛТОНМУРОД (а.) — юксак мавқели, мартабалар, обрў-эътибор соҳиби бўлиб етишсин, орзу-муродига эришсин.

СУЛТОНОЙ (а-ўзб.) — олий мартаба, мавқели, обрў, эътибор соҳибаси бўлган ойдек гўзал, зебо қиз.

СУРАЙЁ (а.) — юзи Сурайё юлдузидек нурли, ёруғ, гўзал қиз, иқболи Сурайё юлдузидек порлоқ бўлсин.

ТАБАССУМ (а.) — ҳаёти шодликка, қувончга тўлиқ бўлсин ёки кулиб, жилмайиб турувчи, чеҳрасидан табассум аримайдиган қиз.

ТАЛЪАТ (а.) — юз кўриниши чиройли, гўзал бола.

ТЕМИР (ўзб.) — темирдек мустаҳкам иродали бўлсин.

ТЕША (ўзб.) — тешадек ўткир, кескир бўлсин, мустаҳкам бўлсин еки киндиш теша билан кесилган бола.

ТИЛОВМУРОД (ўзб-а.) — тилаб олинган, Худодан сўраб олинган бола улғайиб мурод-мақсадига етсин.

ТОЖИДДИН (ф.т-а.) — дшнинг тожи, диннинг юксак билимдони, улуғ намояндаси.

ТОЖИМУРОД (ф.т-а.) — хол билан туғилган бола улғайиб мурод-мақсадига етсин ёки холли бола орзу-муродимизга эриштирди.

ТОЖИНИСО (ф.т-а.) — аёлларнинг тожи, улуғи, эътиборга сазовори ва энг гўзали.

ТОЛИБ (а.) — талаб қилувчи, илм изловчи.

ТОШМУРОД (ўзб-а.) — тошдек маҳкам, мустаҳқам иродали бола улғайиб мурод-мақсадига етсин.

ТОШПЎЛАТ (ўзб-ф.т) — тош ва пўлатдек мустаҳкам бола, узоқ умр кўрсин.

ТОҲИР (а.) — покиза, бегуноҳ.

ТУРСУН (ўзб.) — нобуд бўлмасин, соғу саломат ўссин, омон қолсин, яшаб кетсин.

ТУРҒУН (ўзб.) — туриб қолсин, нобуд бўлмасин, умри узоқ бўлсин.

ТЎЛҚИН (ўзб.) — яйраб, шоду хуррам бўлиб, завқу шавққа тўлиб юрсин.

ТЎРА (ўзб.) — юқори маргаба, мавқе эгаси, аслзода.

УБАЙДУЛЛОҲ (а.)- Аллохнинг кичик қули.

УЛДОНА (ўзб-ф.т.) — ушбу доно, зукко, ақлли, фаҳм-фаросатли қиздан кейинги фарзанд ўғил бўлсин.

УЛУРБЕК (ўзб.) — улуғ, куч-қудратлн, ҳукмдор ёки бекларнинг улуғ, буюк сардори, бошлиғи.

УМАР (а.) — мангу барҳаёт яшовчи.

УМИД (ф.т.) — умид билан кутилган ёки яшаб кетишига умид қилинган бола.

УМИДА (ф.т.) — орзу-умид билан кутилган ёки яшаб кетишига умид қилинган қиз

УМИДУЛЛОҲ (ф.т.-а.) — Аллоҳ етказган орзу-умид.

УСМОН (а.) — синиқчи, даволовчи, табиб.

УЧҚУН (Узб.) — ҳаёти ёруғ, нурли, толеи порлоқ бўясин.

ФАЗИЛАТ (а.) — яхши хислатли.

ФАЗЛИДДИН (а.) — диннинг фазли, камоли.

ФАЙЗУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг марҳамати ёки Аллохнинг ризқу насибали, омадли бандаси.

ФАРАНГИЗ (ф.т) — нур таратувчи, шуъла сочувчи гўзал қиз.

ФАРИД (а.) — якка, ягона.

ФАРИДА (а.) — якка, ягона, тенгсиз қиз.

ФАРМОН (ф.т.) — буйруқ, Аллоҳнинг фармони, амри билан дунёга келган бола.

ФАРОРАТ (а.) — ҳузур-халоват, роҳат-фароғатда яшасин.

ФАРРУХ (ф.т.) — юзидан нур ёгалувчи, очиқ чеҳрали, чиройли, кўркам.

ФАХРИДДИН (а.) — диннинг фахри, ғурури.

ФЕРУЗ (ф.т.) — енгилмас, юлиб.

ФЕРУЗА (ф.т.) — ғолиб, иқболи баланд зебо қиз.

ФИРУЗ (ф.т.) — саодатли, иқболи порлоқ ёки енгилмас, ғолиб,

ФИРУЗА (ф.т.) — саодатли ёки фирузадек бебаҳо, қимматли, гўзал, зебо қиз ёки нурли, юзидан нур таралувчи.

ФОЗИЛ (а.) — билимдон, доно, зукко.

ФОЗИЛА (а.) — билимли, зукко қиз.

ХАЙРИДДИН (а.) — диннинг хайру саховати ёки хайру саховатпеша, ҳимматли дин намояндаси.

ХАЙРУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг хайру саховати, муруввати, Аллоҳнинг туҳфаси.

ХАЛИЛ (а.) — севимли, азиз дўст.

ХОЛБЕК (ф.т-ўзб.) — беклар авлодидан бўлган холли бола.

ХОЛБЕКА (ф.т-ўзб.) — беклар авлодидан бўлтан холли қиз.

ХОЛБИБИ (ф.т-ўзб.) — юқори мавқега эга, баланд мартабали холли қиз.

ХОЛБОЙ (ф.т-ўзб.) — хол билан тушлган бола вояга етиб, улғайиб давлатманд, бой бўлснн.

ХОЛДОР (ф.т.) — хол билан туғилган холли бола.

ХОЛМИРЗА (ф-т.) — холли бола, билимдон, доно, ўқимишли,саводхон бўлиб етишсин.

ХОЛМУРОД (ф.т-а.) — холли бўлиб туғилган бола, ўсиб орзу-муродига етишсин.

ХОЛМУҲАММАД (ф.т-а.) — холли бўлиб туғилган болани Муҳаммад (с.а.в.) охиратда шафоат қилсинлар.

ХОЛМЎМИН (ф.т-а.) — холли бўшб туғилган бола мўмин-қобил бўлсин.

ХОЛТОЖИ (ф.т.) — баданида холи ва тожи мавжуд бўлган бола.

ХОНДАМИР (ўзб-ф.т.) — бу исм, олимларнинг таъкидлашича, аслида, “хованд амир” бўлиб, унинг маъноси Худо амр этувчи ҳукмдордир ёки Худонинг назари тушган, Худонинг йўлидан тўғри юрувчи, Унинг олқишига сазовор бўлган ҳукмрон.

ХОНЗОДА (ўзб-ф.т.) — хон ёки асилзодалар авлодидан бўлган қиз.

ХОСИЯТ (а,) — яхши хислат ва фазилатлар сохибаси бўлсин ёки омадли ёки хосиятли кунда туғилган фарзанд.

ХУДОЙБЕРДИ (ф.т-ўзб.) — Худо берди, Аллоҳ ато этди. Аллоҳнинг марҳамати, туҳфаси бўлган бола.

ХУДОЙНАЗАР (ф.т-а.) — Худонинг назари тушган бола.

ХУМОР (а.) — кўпдан интиқлик билан орзиқиб кутилган бола.

ХУРРАМ (ф.т.) — шод, бахтиёр, хурсанд, бахтли бўлсин ёки қувончли кунда туғилган бола.

ХУРСАНД (ф.т.) — шоду хуррам, бахтиёр бўлиб юрсин ёки қувончли кунда туғилган бола.

ХУРШИД (ф.т.) — қуёш бениҳоят чиройли, хушсурат ёки иқболи қуёшдек порлоқ бўлсин.

ХУРШИДА (ф.т.) — қуёшдек ҳусну жамол соҳибаси бўлган гўзал, сулув, латофатли киз ёки иқболи қуёшдек порлоқ бўлсин.

ЧАРОС (ўзб.) — кўзлари чаросдек фусункор, жозибаля, чиройли қиз ёки қоп-қора кўзлари катта қиз.

ЧОРИ (ф.т.) — оиладаги тўртинчи ўғил.

ШАБНАМ (ф.т.) — шудрингдек беғубор, покиза қиз.

ШАВКАТ (а.) — шон-шуҳрат, куч-қудратли бола бўлсин.

ШАМСИДЦИН (а.) — диннинг қуёши.

ШАМСИЯ (а.) — қуёшдек порловчи чароғон қиз, чиройли қиз.

ШАМСУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг нури, ёғдуси ёки Аллоҳнинг қуёвдек порлоқ чеҳрали, чиройли бандаси.

ШАРБАТ (а.) — ёқимли, ширин, суюкли қиз.

ШАРИФ (а.) — шарафли, муқаддас, азиз.

ШАРИФА (а.) — азиз, қадрли, шарафли қиз.

ШАФИҚА (а.) — шафқатли, меҳру мурувватли, оқибатли қиз.

ШАҲБОЗ (ф.т.) — лочин, чакқон, шиддаткор, шижоатли, довюрак, қудратли бўлсин.

ШАҲИНА (ф.т.) — довюрак, мард, жасур, қўрқмас қиз.

ШАҲЛО (а.) — катта, қора кўзли, гўзал қиз.

ШАҲНОЗ (ф.т.) — шоҳлар, асилзодалар авлодига мансуб нозли, нозик ва зебо, гўзал қиз.

ШАҲОБИДДИН (а.) — диннинг ёрқин, нурли юлдузи.

ШАҲОДАТ (а.) — гувоҳлик берувчи.

ШЕРАЛИ (ф.т-а.) — шердек довюрак, қўрқмас, жасур, Алидек куч-қудрат, ақл-идрок эгаси бўлсин.

ШЕРБОИ (ф.т-ўзб.). — шердек довюрак, жасур, баҳодир бола улғайиб бой-бадавлат бўлсин.

ШЕРЗОД (ф.т.) — шернинг боласи; шердек довюрак, қўрқмас ботирлар авлодидан бўлган бола.

ШЕРМУРОД (ф.т-а.) — шердек қўрқмас, жасур, довюрак бола мурод-мақсадига етсин.

ШЕРМУҲАММАД (ф.т-а.) — шердек довюрак, жасур, баҳодир болани Муҳаммад (с.а.в.) охиратда шафоат қилсинлар.

ШЕРХОН (ф.т.-ўзб.) — хон, асилзодалар авлодига мансуб, шердек довюрак, жасур, баҳодир бола ёки шерларнинг шери, ҳукмдори, яъни шердек довюрак баҳодирларнинг сардори.

ШЕРҚОБИЛ (ф.т-а.) — шердек довюрак, жасур, баҳодир бола доно, ақшш, қобил бўлиб ўссин.

ШЕРҚУЛ (ф.т-ўзб.) — Аллоҳнинг шердек жасур, довюрак бандаси.

ШИРИН (ф.т.) — ёқимли, азиз, суюкли, ширин бола.

ШОБЕРДИ (ф.т-ўзб.) — Аллоҳнинг марҳамати билан дунёга келган бола улғайиб улуғ мартабалар соҳиби бўлсин.

ШОДИ (ф.т.) — шодлик, қувонч, бахтиёрлик.

ШОДИБЕК (ф.т-ўзб.) — беклар авлодидан бўлган шоду хуррам, қувноқ, бахтиёр бола.

ШОДИГУЛ (ф.т.) — шоду хандон, бахтиёр, қувноқ ва гулдек зебо қиз.

ШОДИЁР (ф.т.) — шоду хуррамлик, қувонч, бахтиёрлик ҳамиша ҳамроҳи бўлсин ёки бизга шодликни ёр этган ёхуд қувончли кунда туғилган бола.

ШОДИМУРОД (ф.т-а.) — шод, хуррам, бахтиёр бола улғайиб мурод-мақсадига етсин ёки шоду-хуррамлик, қувонч-бахтиёрлик келтирган бола муродимизга етказди.

ШОДИМУҲАММДД (ф.т-а.) — шоду хуррам бахтиёр болани Муҳаммад (с.а.в.) охиратда шафоат қилсинлар.

ШОДИЯ (ф.т.) — шод, хуррам, қувноқ, бахтиёр ёки қувончли кунда турилган киз.

ШОДМОН (ф.т.) — шод, бахтиёр, қувноқ ёки ҳаёти шодликка тўлиқ бўлсин ехуд қувончли, шодмон кунда туғилган бола.

ШОИР (а.) — шоир, сўзга чечан, ҳозиржавоб, ширинсўз, нотиқ бўлсин.

ШОИРА (а.) — шоира бўлсин, сўзга чечан, ширинсухан, нотиқа қиз бўлсин.

ШОЙИСТА (ф.т.) — ҳурмат-эҳтиромга лойиқ, эъзоз-эътиборга муносиб қиз.

ШОКИР (а.) — шукур қилувчи, Аллоҳга шукур қилувчи бола бўлсин ёки бизга фарзанд бергани учун Аллоҳга шукр.

ШОҲИДА (а.) — сулув, гўзал, зебо қиз.

ШОҲИМАРДОН (ф.т.) — мард, баҳодирлар шоҳи.

ШОҲРУҲ (ф.т.) — юзида шоҳлик аломатлари зоҳир бўлган келишган, зебо бола.

ШОҲСАНАМ (ф.т-а.) — гўзаллар, сулувлар шоҳи, зеболиқда беназир, беқиёс қиз.

ШУКУР (а.) — қаноат, сабру тоқат қилувчи, рози, миннатдор.

ШУКРУЛЛОҲ (а.) — бизга фарзанд ато қилганлиги учун Аллоҳга беҳад ҳамду санолар, шукроналар бўлсин.

ШУҲРАТ (а.) — довруғ, обрў, шон, ифтихор.

ЭЛБЕК (ўзб.) — улгайиб элнинг бега, сардори, йўлбошчиси бўлсин.

ЭЛДОР (ўзб-ф.т.) — улғайиб юқори мартабалар эгаси, элнинг йўлбошчиси, раҳнамоси, ҳукмдори бўлсин.

ЭЛМУРОД (ўзб-а-.)- эл орзу қилган фарзанд бўлсин, элини орзу-муродига эриштирсин.

ЭРАЛИ (ўзб-а.) — жасур, дойюрак, мард бола Алидек куч-қудрат, ақл-заковатли бўлсин.

ЭРГАШ (ўзб.) — ака ва опаларига эргашиб юрсин.

ЭРКИН (ўзб-) — эркин, озод, ҳур бола.

ЭСОН (ўзб.) — соғ-саломат, омон-эсон ўссин.

ЭШБЕК (ўзб.) — беклар наслидан бўлган бола улғайиб, ака-укаларига ҳамдам, эш, ҳамнафас бўлсин.

ЭШБЎРИ (ўзб.) — бўри ҳамроҳи, йўлдоши бўлиб, унн ёмон кучлардан, ёвуз руҳлардан ҳимоя қилсин, асрасин.

ЭШДАБЛАТ (ўзб-а.) — мол-дунё, давлатга эришиб, бой-бадавлат бўлсин, ризқи бутун бўлиб, бахтли, тотув ҳаёт кечирсин.

ЭШМУРОД (ўзб.-а.) — орзу кдяинган ҳамроҳ ёки орзусига ҳамроҳ бўлиб, мурод-мақсадига етсин.

ЭШҚОБИЛ (ўзб.) — одобли, эс-ҳушли, қобил бола, ака- укаларига йўлдош, ҳамдам, эш бўлсин.

ЭЪЗОЗ (а.) — эътиборга, ҳурмат-эҳгиромга сазовор бўлган қадрли, қимматли, суюкли бола.

ЭҲСОН (а.) — совға, туҳфа.

ЮЛДУЗ (ўзб.) — юлдуздек ёруғ юзли, чиройли, гўзал қиз.

ЮНУС (қад.яҳ.) — каптар.

ЮСУФ (қад.яҳ.) — ортган, кўпайган ҳусн маъносида.

ЯЙРА (ўзб.) — яйраб-яшнаб ўссин, ҳаёти қувончга тўлиқ бўлсин.

ЯШАР (ўзб.) — яшаб кетсин.

ЎКТАМ (ўзб.) — кучли, қудратли, довюрак, жасур, виқорли.

ЎЛМАС (ўзб.) — ўлмасин, умри узоқ бўлсин.

ЎЛМАСОЙ (ўзб.) — ўлмасин, яшаб кетсин, умри узоқ бўлсин деб умид, ният қилинган ойдек гўзал, зебо қиз.

УРАЛ (ўзб.) — туғилганда киндигига ўралиб тушган ёки жингалак сочли бола.

ЎРОҚ (ўзб.) — ўроқдек ўткир, кескир бўлсин ёки киндиги ўроқ билан кесилган бола.

ЎТКИР (ўзб.) — ўткнр, ўткир ақлу заковат соҳиби, доно бола бўлсин.

ЎТКИРБЕК (ўзб.) — беклар авлодига мансуб бўлган ўткир ақлу заковат соҳиби, билимли, доно бола.

ЎҒИЛОЙ (ўзб.) — шу ойдек гўзал қиздан кейинги туғилажак фарзанд ўғил бўлсин.

ЎРИЛШОД (ўзб-ф.т.) — ушбу қувноқ, бахтиёр, шодон қиздан кейин туғиладиган бола ўғил бўлсин.

ҚАЛДИРҒОЧ (ўзб.) — қалдирғочнинг қанотидек нозик, ингичка қошли, сулув, гўзал қиз.

ҚАМБАР (а.) — тўрғай.

ҚАҲРАМОН (ф.т.) — довюрак, жасур, қудратли, кўрқмас.

ҚИЛИЧ (ўзб.) — киндиги қилич билан кесилган бола ёки қиличдай кескир, ўткир, мустаҳкам бўлсин.

ҚУДРАТ (а.) — кучли, қудратли.

ҚУДРАТУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг қудрати билан дунёга келган бола ёки Аллоҳнинг қудратли, кучли бандаси бўлсин.

ҚУНДУЗ (ўзб.) — қундуздек чиройли, зебо қиз.

ҚУНДУЗОЙ (ўзб.) — қундуздек гўзал, ойдек сулув, зебо қиз.

ҚУРБОН (а.) — Қурбон ойида туғилган бола.

ҚУРБОНАЛИ (а.) — Қурбон ойида дунёга келган бола Алидек куч-қудрат, акл-заковатли бўлсин.

ҚУРБОННАЗАР (а.) — Қурбон ойида туғилган, Худонинг назари тушган бола.

ҚУРБОНОЙ (а.-ўзб.) — Қурбон ойида туғилган ойдек гўзал, сулув қиз.

ҚУТБИДДИН (а.) — диннинг асоси, таянчи.

ҚУТЛИ (ўзб.) — бахтли, саодатманд, иқболи порлоқ.

ҚУТЛИБЕКА (ўзб.) — бахтли,саодатли, иқболи порлоқ олийнасаб қиз.

ҚЎЛДОШ (ўзб.) — кўмакчи, дўст, ҳамдам.

ҚЎЧҚОР (ўзб.) — мояги, эркаклик тухуми катта бўлиб туғилган ёки пешонаси дўнг ёхуд қўчқордек кучли бола.

ҚЎШОҚ (ўзб.) — баданида қўшимча аъзо билан туғилган бола.

ҒАЙРАТ (а.) — серҳаракат, шижоатли, толмас, ғайратли бола бўлсин.

ҒИЁС (а.) — кўмак, ердам, мадад.

ҒИЁСИДДИН (а.) — диннинг мадади, кўмаги, ёрдами.

ҒОЛИБ (а.) — зафар қозонувчи, енгилмас, юлиб.

ҒУЛОМ (а.) — ёш хизматкор қул.

ҲАБИБ (а.) — суюкли дўст, қадрдон, ғамхўр.

ҲАБИБА (а.) — севимли, меҳрибон, қадрли қиз.

ҲАБИБУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг суюкли дўсти.

ҲАЙДАР (а.) — арслон, қўрқмас, жасур, кучли, қудратли бола бўлсин.

ҲАЙИТ (а.) — ҳайит байрами кунларида туғилган бола.

ҲАЙИТАЛИ (а.) — ҳайит байрами кунларида дунёга келган бола Али каби зўр инсон бўлиб етишсин.

ҲАЙИТГУЛ (а-ф.т) — ҳайит кунида туғилган, гулдек чиройли, зебо қиз.

ҲАЙИТМУРОД (а.) — ҳайит кунида фарзандли бўлиб, орзумизга эришдик ёки ҳайит кунида туғилган бола мурод-мақсадига етсин.

ҲАЛИМА (а.) — раҳмдил, шафқатли, мулойим табиатли, беозор, суюкли қиз.

ҲАМДАМ (ф.т.) — содиқ дўст, ўртоқ, ака-укаларига, отасига ҳамдам, мададкор, эш бўлсин.

ҲАМИД (а.) — Аллоҳ таолога ҳамду сано айтувчи.ҲАМИДА (а.) — Аллоҳга шукур қилувчи, ҳамду сано айтувчи ёки мақтовга сазовор қиз.Ҳ

АМИДУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг мақтовига сазовор, аъло бандаси.

ҲАМРО(Ҳ) (ф.т.) — ҳамдам, шерик.ҲАСАН (а.) — чиройли, аъло, гўзал.

ҲАСАНАЛИ (а.) — чиройли, кўркам бола Алига ўхшаган яхши одам бўлсин.

ҲАСАНХЎЖА (а-ф.т.) — хўжалар авлодига мансуб чиройли, кўркам бола.

ҲОЖИ (а.) -муқаддас ҳаж зиёратида бўлган зиёратчи.

ҲОЖИМУРОД (а.) — ҳожи эриштирган орзу-мурод ёки улғайиб ҳожи бўлсин, мурод-мақсадига етсин.

ҲОТАМ (а.) — олийҳиммат, саховатпеша бола.

ҲУЛКАР (ўзб.) — Сурайё юлдузидек ёруғ юзли, чиройли гўзал қиз ёки иқболи сурайё юлдузидек порлоқ бўлсин.

ҲУМОЮН (ф.т.) — муборак, қутлуғ.

Исмлар руйхати ва маъноси угил болалар учун (2023)

Ушбу руйхатда угил болалар учун чиройли исмлар туплами келтирилган, руйхат ичида угил бола учун исломий арабча исмлар хам бор, бу йерда угил болага замонавий исмлархам топилади, шундай килиб бу туплам ичида угил болаларга чиройли ва яхши маъноли исм излаш ва қўйиш учун энг сара исмлар ва уларнинг маъноси жойланган. Барча исмлар алфавит буйича териб чикилган. Мархамат, фарзандингизга чиройли исм танланг ва танлаган исмингизни илм ахли (имомлар, домлалар) билан текшириб олишни унутманг

Хозир эса даврага рекламани чақирамиз:

• A харфига исмлар угил болалар учун •

• Абдулазиз — буюк ва қудратли Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдулазим — иззат ва куч-қудрат соҳиби бўлган ғолиб Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдулахад — яккаю-ягона бўлган Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдулборий — йўқдан бор қилувчи, яратувчи Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдулвали — дўст, мададкор Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдулваххоб — барча учун ўз неъматларини текин ато этувчи Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдулвохид — битта, ягона танҳо бўлган Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдулғани — бой, эҳтиёжсиз, яъни Аллоҳнинг қули. Арабча
• Абдулғафур — гуноҳларни яшириб, жазо бермай турувчининг, яъни Аллоҳ Таолонинг қули, бандаси. Арабча
• Абдулғаффор — гуноҳларни яшириб, жазо бермай турувчининг, яъни Аллоҳ Таолонинг қули, бандаси. Арабча
• Абдулжаббор — бандаларининг ишларини ислоҳ қилувчи Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдулжалил — барча жиҳатдан мукаммал ва гўзал улуғ Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдулкарим — карим қилувчи, саховат кўрсатувчи ва бандаларининг гуноҳларини кечирувчи, авф этувчи Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдулқаххор — барчани бўйсиндурувчи ғолибнинг, яъни Аллоҳнинг қули. Арабча
• Абдулқодир — мислсиз куч-қудрат эгасининг, яъни Аллоҳнинг қули. Арабча
• Абдуллатиф — лутфу эҳсон, чексиз марҳаматлар соҳиби бўлган Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдуллох — Аллоҳнинг қули, суюкли бандаси. Муҳаммад (с.а.в.)нинг оталарининг исми. Арабча
• Абдулмалик — моликнинг, подшоҳнинг, яъни Аллоҳнинг қули, итоаткор бандаси. Арабча
• Абдулфаттох — ҳукм этувчининг ёки раҳмат хазиналарини очувчи ва унга йўл кўрсатувчининг, яъни Аллоҳнинг қули; доимо ғолиб ва музаффарнинг қули. Арабча
• Абдулхолиқ — яратувчининг, дунёга келтирувчининг, яъни Аллоҳнинг қули. Арабча
• Абдулхай — абадий тирик Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдулхаким — тенгсиз ақл ва ҳикмат соҳибининг, яъни Аллоҳнинг қули. Арабча
• Абдулхамид — ҳамду санога, мақтовга сазовор Зотнинг, яъни Аллоҳнинг қули. Арабча
• Абдулхафиз — ўз паноҳида сақлагувчининг, яъни Аллоҳнинг қули. Арабча
• Абдулмажид — неъматли ва шарафи бепаённинг, яъни Аллоҳнинг қули. Арабча
• Абдурраззоқ — барча тирик мавжудодга ризқ берувчи Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдуррауф — ўта меҳрибон, муруввати чексиз, яъни Аллоҳнинг қули. Арабча
• Абдуррахийм — раҳмли Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдуррахмон — ўта меҳрибон Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдуррашид — барча ишлари тўғри чиқувчи Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Абдуссамад — ҳожатбарор Аллоҳнинг бандаси. Арабча
• Аброр — покиза, тоза қалбли, солиҳ, тақводор, иймонли; яхши, гўзал ҳулқ-атвор ва феъл эгаси. Арабча.
• Аббос — қовоғи солиқ, хўмрайган, жиддий. Баъзи болалар шу ҳолатда туғилади. Арабча.
• Аваз — аввал турмаган болаларнинг ўрнига, эвазига келган бола. Арабча, форс-тожикча, ўзбекча.
• Азамат — улуғ, мард, жасур, қудратли. Арабча.
• Азиз — қадрли, қимматли, табаррук, ҳурматли ёки қудратли, қимматли, ноёб. Арабча.
• Акмал — етук, баркамол, мукаммал ва бенуқсон маъносида. Арабча.
• Акрам — энг саҳий, ўта карамли, мурувватли, жўмард, қўли очиқ, меҳрибон, ҳайирли ишларга полвон, бағри кенг. Арабча.
• Алишер — шердек жасур, довюрак бўлсин ва тўртинчи ҳалифа Алидек куч-қудрат, иймон ва заковат эгаси бўлсин. Арабча, Форс-тожикча.
• Арслон — арслондек яъни шердек қудратли, довюрак, қўрқмас бўлсин. Ўзбекча, тожикча, татарча ва бошқалар.
• Асад — Асад ойида туғилган бола ёки Шердек қудратли, қўрқмас, довюрак бўлсин. Арабча.
• Асадуллох — Аллоҳнинг шердек қудратли, довюрак, жасур бандаси. Арабча.
• Асилбек — беклар авлодига мансуб аслзода бола. Арабча, ўзбекча.
• Аъзам — буюк, қудратли, енгилмас. Арабча.
• Анас — дўст, йўлдош, ҳамроҳ ёки шодлик, қувонч. Арабча.
• Ансор — ёрдамчи, маслакдош. Бу ерда пайғамбарга кўмакдош бўлганлар кўзда тутилади. Арабча.
• Асомиддин — диннинг тутқичи, таянчи ёки диннинг кўмаги, мадади. Арабча.
• Анвар — ёруғ, нурли, чароғон ёки иқболи порлоқ, толеи баланд, ҳаётда омадли бола. Арабча.
• Амир — ҳоким, ҳукмрон, йўлбошчи ёки Амр — ҳаёт, тириклик. Арабча.
• Али — юксак, улуғ, олий, юқори мартабали. Бу ном Муҳаммад(с.а.в.) пайғамбаримизнинг куёви, тўртинчи халифанинг исмидир. Арабча.
• Афиф — покиза, саҳоватли. Арабча.
• Ахрор — олийжаноб, ҳимматли, меҳр-муруватли, Ҳожаи Аҳрор — олийжаноб деганидир. Арабча.
• Ахмад — Аллоҳга кўп ҳамду-санолар айтувчи киши, мақтовга, олқишга сазовор. Бу ном Муҳамммад (с.а.в.) сифатларидан биридир. Арабча.
• Адхам — қора от; баданида қора белгиси (ҳол) билан туғилган бола ёки қимматли, ноёб, кам учрайдиган. Арабча.
• Акиф — ғайратли, тиришқоқ ёки зоҳид, дарвеш, таркидунёчи. Баъзи адабиётларда “турғун барқарор, маҳкам“ деб изоҳлангани ҳам учрайди. Арабча.
• Анис — яқин дўст, улфат, ҳамдам, ҳамсуҳбат. Арабча.
• Атиф — меҳрибон, оқкўнгил; мурувватли, шафқатли. Арабча.
• Афзал — устун турувчи, муносиб, лойиқ; қадрли, ҳурматли. Арабча.
• Афзун — ортиқ, зийода баланд мартабали; кўпайиб, ортиб борувчи. Форс-тожикча.
• Ахбор — хабарлар, маълумотлар, билимлар эгаси. Арабча.
• Ашраф — шарафли, эҳтиромли, олий зот ёки аслзода, авлиё, олий табақа, юқори насаб фарзанди. Арабча.

• Б харфига исмлар угил болалар учун •

• Баходир — ботир, довюрак, мард, жасур. Ўзбекча, форс-тожикча.
• Бобур — йўлбарс, арслон; Улуғ, улкан, буюк; Тез гапирадиган одам маъноларида талқин қилинган. Ўзбекча.
• Ботир — мард, жасур, қўрқмас. Ўзбекча.
• Бадриддин — диннинг тўлин ойи ва нури, машъали. Диннинг асл фарзанди. Бошқа мўминларга ўрнак бўлувчи хулқи яхши, нияти пок инсон. Арабча.
• Бахриддин — диннинг нури, ёғдуси, шуъласи, диннинг виқори, шукуҳи ёки диннинг нурли, эътиқодли, иймонли, саодатманд кишиси. Арабча.
• Бахтиёр — саодат, қут, истиқбол ёр бўлган бола ёки шодон, қувноқ. Бахт-саодат, қувонч ёр бўлсин. Арабча, форс-тожикча.
• Бахром — Мирриҳ (Марс) сайёрасининг номидан. У бахт-саодат тимсоли ҳисобланади ёки баҳромдек (қадимги Эрон шоҳларидан бири) мард, жасур бўлсин. Форс-тожикча.
• Бехруз — бахтли саодатли кунда, шодиёнада туғилган бола ёки бу бола туғилган кун оилага, яқинларига қувонч, шодлик олиб келган. Форс-тожикча.
• Бекзод — бек фарзанди, беклар авлодига, зотига мансуб бола. Виқорли, кучли, мард бўлсин. Ўзбекча, форс-тожикча.
• Бахтбек — беклар авлодига мансуб бахтли, саодатли бола маъносида. Форсча, қозоғча.
• Боймурод — бой-бадавлат бола, улғайиб муродига етсин. Арабча, ўзбекча.
• Бекмурод — беклар авлодига мансуб мурод-мақсадли бола берк (мустаҳкам) бўлсин ва улғайиб мурод-мақсадига етсин. Арабча, ўзбекча.
• Билол — уч кунлик ой, янги туғилган ой, (Ҳилол) ёки соғлом бола. Пайғамбар Муҳаммад (с.а.в.) нинг саҳобаларидан бири бўлган. Арабча.
• Бурхон — далил, асос, исбот. Ўрта асрлар ҳукмдорлари ўзларини Бурҳониддин, яъни диннинг далили, ҳимоячиси, динни асровчи деб юритишган ва бу сўз уларнинг фаҳрий унвони бўлган. Бурҳониддин исмининг қисқарган шакли. Арабча.

• В харфига исмлар угил болалар учун •

• Вафо — вафоли, садоқатли, содиқ, ишончли; ота-онасини қадрлайдиган, ҳурмат-иззатини ўрнига қўядиган солиҳ фарзанд. Арабча.
• Восил — а йрилмас, ажралмас, субутли дўст ёки орзу қилиб эришилган фарзанд, висолга етишган. Арабча.

• Ғ харфига исмлар угил болалар учун •

• Ғафур — раҳмдил, марҳаматли, мағфиратли. Бу ном Аллоҳнинг сифатларидан бирдир. Асли: Абдулғафур. Арабча.
• Ғаффор — раҳмдил, меҳрибон, шафқатли. Бу ном Аллоҳнинг сифатларидан биридир. Асли: Абдулғаффор. Арабча.
• Ғиёс — ёрдам, кўмак, суянч; ёрдамчи, суянчиқ, ишонган тоғ, қўлловчи, кўмаклашувчи. Арабча.
• Ғулом — ўтмишда ҳукмронлар саройидаги ёш хизматкор; «Ғулом» сўзи билан бошланган қатор қўшма исмларнинг (Ғуломали, Ғуломиддин) қисқарган шакли. Арабча.

• Д харфига исмлар угил болалар учун •

• Даврон — давр сурсин, умри шодон, бахтиёр ўтсин, даврининг, замонасининг бахтиёр фарзанди бўлсин маъносида. Арабча.
• Дилмурод — дилдаги муродга, орзуга етказган бола. Арабча, форс-тожикча.
• Диёр — ўлка, она юрт, ватан фарзанди, диёрига, элига вафодор. Ватани учун жонини фидо қилишга тайёр бўлсин. Арабча.
• Довуд — меҳрли, меҳрибон, дилдан севувчи, суюкли, чин дўст ёки шифо берувчи, соғайтирувчи. Довуд пайғамбарнинг исмлари. Яҳудийча.
• Дониёр — яқин инсон, билимли инсон, дўст, Аллоҳнинг эҳсони, совғаси, мархамати. Арабча, форс-тожикча.
• Достон — довруғи тилларда достон бўлган, таниқли, машҳур. Бу ном Рустамнинг отаси Золнинг (Фирдавсийнинг «Шоҳнома» достони қаҳрамони) лақаби бўлган. Форс-тожикча.

• Ё харфига исмлар угил болалар учун •

• Ёқуб — изидан борувчи, сабр-тоқатли, довюрак, жасур. Яҳудийча.
• Ёзнур — ёзда туғилган ўгилни умри равшан, нурли бўлсин. Арабча, ўзбекча.
• Ёрбек — беклар наслига мансуб бола. Оиладагиларига ҳамроҳ, йўлдош бўлиб ўссин. Форс-тожикча, ўзбекча.
• Ёрқин — ҳаёти (келажаги) порлоқ, нурга тўла бўлсин ёки меҳрли, шавкатли, мурувватли, самимий, кўнгли очиқ бола. Ўзбекча.

• Ж харфига исмлар угил болалар учун •

• Жавлон — чиройли ва шаҳдам қадамлар ташловчи, ҳаракатчан, чаққон, тезкор, жавлон урувчи, жўшиб тошувчи. Арабча.
• Жавохир — қимматбаҳо тошлар, зебу-зийнатлар эгаси, бой-бадавлат бўлсин ёки жавоҳир тошидек бебаҳо, қимматли маъносида. Арабча.
• Жалол — улуғ, буюк, кўркам. Арабча.
• Жалолиддин — диннинг улуғворлиги ёки диннинг юксак фарзанди. Арабча.
• Жамол — чиройли, нафосатли, ҳушрўй, кўркам бола. Эҳт: Жамол- туякаш, туяларни етакловчи. Арабча.
• Жамшид — улуғ, буюк, қудратли. Форс-тожикча.
• Жасур — довюрак, қурқмас, жасоратли. Арабча.
• Жахонгир — оламни бўйсундирувчи, фатҳ этувчи, ғолиб, музаффар. Форс-тожикча.
• Жўрабек — дустликни қадрловчи, улфат, жураларни беки, дўстлари, жўралари кўп бўлсин. Ўзбекча.

• З харфига исмлар угил болалар учун •

• Зафар — ғолиб, зафар қучувчи, ғалабага эришувчи, бахтли, саодатли, иқболи порлоқ, толеи баланд. Арабча.
• Зайниддин — диннинг кўрки, гўзал ҳусни бўлувчи бола. Арабча.
• Зайд — туҳфа, инъом ёки кўпайиш, қўшилиш. Арабча.
• Зойир — зиёратчи. Арабча.
• Зокир — Аллоҳни зикр қилувчи, Аллоҳга итоат қилувчи солиҳ банда. Арабча.
• Зиё — нурли, ёрқин ёки бахтли, толеи баланд. Шакиллари (Зиёвуддин, Зиёали, Зиёдуллоҳ). Арабча.
• Забир — маҳкам, мустаҳкам; тўсилган, ҳимоя қилинган; кучли, қудратли. Арабча.
• Зохид — диндор, иймону эътиқодли. Художўй, тақводор, тарки дунё қилган. Асли Зоҳидулла, Зоҳиддин. Арабча.
• Зохир — нурли, равшан, порлоқ, ёки кўмакчи, ёрдамчи, дастёр, суянчиқ, мададкор. Арабча.
• Зубайр — қудратли, ақлли, доно, идрокли, зеҳнли, бақувват, билагида кучи бор. Абу Абдуллоҳ аз-Зубайр ибн Аввам ал-Кураши (594 — 656) — пайғамбаримиз Муҳаммад (с.а.в.) нинг амакиваччаси ( Сафия пайғамбарнинг холасининг ўғли) ва халифа Али, шунингдек Хадичанинг жияни.

Угил болалар Исмлар маноси / ТОП 5000 исмлар туплами

Исмлар маноси ўгил фарзанд кўрмоқчи бўлганлар учун энг янги замонавий исмлар тўплами.

А ҳарифига исмлар маноси китоби

Аббос — жиддий, вазмин; довюрак, жасоратли.

Абдолниёз — бу исмнинг 2та манноси бор авлиё; дарвеш.

Абдулазиз — абду — қул, абу ота маносида. Қудратли, донолик.

Аброр — аъло хулқли, Яхши тарбияли, самимий.

Авлиё — табарук, муқадас.

Адҳам — қора белги, доғ билан туғулган чақалоқа айтилади.

Азамат — мартабали, қўрқмас.

Азиз — қадри қиммат, ҳурматли.

Азим — улуғворлик, котта, кучли.

Айниддин — дин мазмуни, ҳулқли, ибратли.

Айюб — ўкинувчилик, пушаймонлик

Акбар ва Акобир — бирлик, иккинчиси кўплик; улуғлик, улканлик;

Акмал — мукаммаллик, бенуқсонлик.

Акрам — Кўркам, октам, жомард.

Алимардон — мартаба, мардлик, Мардона.

Алишер — юксаклик мартабалилик шер; Арслондек қўрқмас.

Алоуддин — огоҳлик, усти. Исмнинг динустуни.

Амин — ишончлилик, сокин, хавфсизлик.

Амир — ҳукмронлик, йўлбошчилик.

Анвар — ёруғлик, нурлилик.

Анис — дост, улфат, ҳамдамлик, ҳамсуҳбатлик.

Анортой — баданида қизил белги ёки хол билан тугилган чақалоқларга қўйилади.

Ансориддин — дин ёрдамчиси, мададкорилик.

Анқобой — кўзга кўринмас қуш исми маноси топилмас, нодир.

Ардашер — арда- иймонли — иймон кучи.

Асад — 5 чи ойнинг номи.

Асаф — Ҳудо маъқуллаганлардан.

Аслам — соғломлик, бақувватлик, чидамлилик.

Асил — аслзодалардан, оли тоифа инсонлар.

Асомиддин — динга таянчи бўлиш.

Асрор — сирлилик, яширин, махфийлик, Асфандиёр — исириқ боласа касал бўлмасин деб қўйиладиган исм.

Асқад — бахтиёрлик, саодатмандлик.

Асқар — охирги болага қўйиладиган исм.

Атоулла — Ҳудо ҳадияси.

Афандихон — домлс, устоз, ўқитувчи.

Афзал — устунлик, яхшилик, юқори бўлиш.

Афридин — жасур, довюрак, энгилмас. Бу исмнинг Фаридун шакли ҳам бор. Қадимий Эрон подшоҳларидан бирининг исми ҳам шундай.

Афлотун — Платоннинг номидан. Қадимий олимни шундай ҳам аташган.

Ахбор — маълумот, билим эгаси.

Афридин — жуда қудратли.

Ашраф — шарафлилик, ҳурматлилик, аслзодалик.

Ашур — ҳижрийнинг 10 чи ойи шундай аталади.

Аъзам — улуғлик, буюклик.

Аҳмад — мақтовга сазовар.

Аҳрор — олижаноблик, мурувватлилик, ҳимматли бўлиш.

Аҳтам — Адҳам исмининг ўзгарган шакли.

-Б- ҳарифига исмлар маноси болалар

Бадал — боласи кўп нобут бўладиган оилалар тирик қолган фарзандига бери

Бадиуззамон — замонасида энг зўри.

Бадриддин — дин тўлин ойи; дин машали.

Бакир — ўрганувчи, тадқиқотчи.

Барака — мўллик, фаровон.

Барот — барот куни шабон ойининг ўрта- ларида келадиган диний байрам.

Бахир — нурли, шуладор, жилвакорлик.

Бахтиёр — бахт, ҳурсандчилик, истиқбол ёр бўлган.

Бахши — муалим, ўқитувчи.

Башар — одам, инсонилик, киши.

Башир — ҳушхабар келтирувчи, баҳтсаодат элчиси.

Бақо — доимийлик, мангулик, абадийлик.

Баҳман — шамъсия йилининг ўн биринчи ойи баҳман дейилади.

Баҳоувдин — диннинг кўрки, қиммати.

Баҳриддин — дин дан баҳра олувчи.

Баҳром — Мирих юлдузининг номи.

Баҳруз — жуда яхши, жуда қутлуғ; рўза кунида туғилганларга айтилади.

Бердимавлон — Худо берган бола.

Берун — чет, бегоналик, ётлик.

Беҳбуд — тинчлик, осойишталик, фароғатлик.

Беҳзод — аслзода маъносида.

Биймирза — Бий — хўжайин, раҳбарлик, сардор маъноларида келади.

Билол — 3 кунлик ой.

Биродар — дўст, ўртоқ. Жуда ноёб исмларга киради.

Бобак — тарбиячилик, ҳомийлик.

Бобир — Кўп ҳолда Бобур шаклида ҳам ёзилади. йўлбарс деб талқин қиладилар.

Бобохон — Бу исмнинг маъноси қадимий қалиқ ўйини билан боғлиқ.

Бозор — бозор кунида туғилган болалар шундай исмга эга бўлишган.

Борий — яратувчилик, бунёдга келтирувчилик.

Босит — руҳ берувчилик, руҳато этувчилик, яъни жон ато этувчилик.

Ботий — ноёб тош, нодирлик деб ҳам айтишади.

Бохир — нурлилик, равшанлик, порловчилик.

Боқи — Фарзанди кўп йиллар яшаси деб қўйиладиган исм.

Бунёд — асос маъносида келади.

Бурҳон — ҳужжат, далиллик.

-в- исмлар маноси скачат

Вадиуддин — динни омонати; дин қадрловчи.

Вадуд — шафқатлилик, меҳрибонлик, ғамхўр, севувчи, дўст.

Важиулло — Ҳудонинг кўрками, шарафлилик, ҳурматлилик.

Вайс — ишончлилик, куч, қудратлилик.

Вакил — кафиллик, ишончлилик.

Вали — авлиё, дўст, тақводорлик.

Валид — наслли, авлод, ўғил.

Валламат — Катта, этакчи дегани.

Васиҳ — огир, вазминлик, босиқлик.

Васлиддин — диний мақсадга интилувчи.

Вассоф — ғалаба қозанувчи.

Ваққос — итоаткорлик, бўйсунувчилик, тобелик.

Вагиз — ваъз айтадиган.

Ваҳҳоб — сахийлик, жўмардлик.

Возид — ошкорлик, равшанлик, нурлилик.

Вомиқ — ошиқлик, шайдолик.

Воси — кенглик, ёйиқлик.

Восил — эришилган деган маънода келади.

Восим — Чиройли, кўркам.

Восиф — таъриф қилувчи.

Восиқ — умид қилиш, орзу қилиш.

Вофи — вафолилик, садоқатли.

Вофир — бойлик, бадавлатлик.

Воқи — Бўлган нарса.

Воқиф — хабардорлик, огоҳлик.

Воҳиб — инъом, совға.

Воҳид — ягоналик, ажралиб туриш, беқиёс маъносида келади.

Гадо — Жуда кўп кутилган фарзандларга қўйиладиган исм

Газанфар — арслон, шер, жасур, қорқмас.

Ганай — туршак, қуритилган ўрик.

Гандум — буғдой ўроғида туғилган бола.

Ганжа — бойлик дегани охирги фарзандга айтилади.

Гарзан — подшоҳ бошига қўндириладиган тож.

Гарон — оғир, вазминли, мўл, кўп миқдордаги, қимматлилик, қиммат баҳо.

Говдил — жасурлик, довюраклик.

Гузар — йўл дегани.

Гуртбой — ўзбек тилидаги Бўрибой исмининг “форсча” шакли.

Гўрўғли – ботир, қўрқмас, жасур.

-Д- исломий исмлар

Дабир — котиб, мирза.

Давлат — бойлик, саодатли маъносида.

Даврбой — давр фарзанди маъносида.

Даврон — умри қувончда ўтсин маъносида.

Дайёр — турувчилик, яшовчилик, уй эгаси.

Далир — Далер; қўрқмас, ботирлик, довюраклик.

Дамин — билимли, қунтлилик.

Дарвеш — зоҳидлик, қаландарлик маъносида.

Дархон — эркинлик, озодлик, дахлсизлик.

Девлоҳ — далада ёки чўлда дунёга келган болаларга қўйиладиган исм.

Деҳқон — қишлоқ раҳбари.

Диёр — юрт фарзанди.

Дилбашир — яхши янгилик олиб келган фарзанд.

Дилмурод — нияти амалга ошган ота-оналар қўядиган исм.

Дилшод — кўнгилларга қувонч келтирган бола.

Динор — тилла маъносида.

Довар — подшоҳлик, ҳокимлик.

Довуд — меҳрлилик, севувчилик, суюклилик, чин дўст;

Долим — ўсувчи, улғаювчи, кўпаювчи.

Дони — уқувлилик, эпчиллик.

Дониш — билимлилик, донолик, олимлик.

Дономурод — ақллилик, зийрак ўғил бўлсин деган ниятда берилган исм.

Дороб — дор — дарахт; об — сув.

Достон — овоза, шуҳратли, довруғ.

Дувлон — Совуқ қишда т.уғилган фарзандга бериладиган исм.

Дурбек — инжу, марварид.

Душан — душанба кунида туғилган чақалоқ.

Дўлоб — адаштирилган, ўзга.

Дўнан — тўрт яшар от.

Дўсим — “дўст”, дўстлик.

Эттиназар — еттинчи фарзанд.

Евар — ёрдам, кўмакдош.

Ёвон — сахрода туғилган фарзандга қойиладиган исм.

Ёдгор — туғилишдан олдин ёки туғилгандан кейин отаси ёки онаси қазо қилган болаларга қўйиладиган исм.

Ёздонқул — мўғуллар Тангрини Ёздон деб аташган.

Ёзи — даштда, чўлда туғилган болага шундай исм қўйиш одати бўлган.

Ёрбой — улфатли, дўстли, ҳамдамлик, эшлик.

Жабин — пешона, манглай.

Жаброил — Пайғамбарларга Ҳудо ваҳий келтирадиган фаришта номи.

Жавдат — мурувватли, ҳимматли, сахий; меҳр-шафқатли.

Жавдон — мангу, доимийлик;

Жавлон — чиройли шахдам қадам ташловчи.

Жавод — эҳсон, карамлилик, сахийлик, қўли очиқ.

Жавоншер — шер йигит.

Жавоҳир — бебаҳолик, қиммат.

Жавҳар — қиммат тош, моҳият.

Жайҳун — Амударёнинг қадимий номи;

Жалид — пухталик, жанговарлик, шижоатлилик.

Жалолиддин — дин улуғлиги, азаматлиги, дин масаласида азамат, кучли бўлсин.

Жамбул — қўрғон, қалъа.

Жамолиддин — дин жамоли; дин баркамоллиги, равнақи.

Жанобиддин — остона, бўсаға, даргоҳ,

Жарулло — эълон, билдириш, овоза қилиш,

Жасур — мард, жасоратли.

Жаъфар — гўдак, фарзанд, фаришта.

Жаҳонгир — дунёни запт этувчи, ғолиб, музафар.

Жобир — синиқчи, яъни синган чиқанларни даволавчи.

Жовид — абадий, мангу; туғилган гўдак узоқ яшасин деган ниятда шундай исм берилган.

Жонибек —ёқимтой, бек бола.

Жонхўроз — қизил холи билан туғилган гўдак.

Жоҳид — ҳаракатчанлик, тиришқоқлик.

Жумабой — жума куни туғилган.

Жунайдулло — Бағдодда яшаган авлиёлар бирининг номи.

Журъат — жасорат, шижоат.

Жўжи — кутилган бола, меҳмон.

Жўйбор — катта дарёдек тўлиб оқсин деган маънода.

Жўра — дўст, ҳамроҳлик.

Забий — оҳун эркаги.

Забир — маҳкамлик, мустаҳкамлик;

Забиҳулло — Ҳудога аталган, садақа қилинган, қурбонлик.

Забур — ёзилган, битилган.

Завқиддин — завқли, лаззатли.

Зайд — туҳфа, инъом ёки кўпайиш, қўшилиш

Зайнобиддин — зайни (кўркам, зўзал, зийнат) сўзи билан боғлиқ.

Зайфулло — зайф — қалбаки танга; меҳмон, мусофир.

Закариё — Ҳудони эсда тутувчи.

Заки — ақл, зукколик, тезфаҳмлик, сезгирлик, зийраклик.

Задриддин — дин юраги.

Замон — ўз даврининг фарзанди маъносида.

Зариф — поклик, тозалик; нозикфаҳмлик, зийраклик,

Зафар — ғолиб. Музаффар қилиш.

Заҳириддин — беморлик, ранж, азоб, машаққат, паноҳ, посбон, иқбол.

Зиё — нурлилик, равшанлик, ёрқинлик.

Зиёд — умр зиёда, узоқ бўлсин деган ниятда шундай исм берилади.

Зийнатулло — Ҳудо зийнати.

Зиннат — зийнат сўзининг бошқача талафузи.

Зиёриддин — Динга сиғинувчи маъносида.

Зиннат — безанган, ороланган.

Зикир — ёдлаш, хотирлаш.

Зобир — чидамлилик, тоқатли; кучли;

Зобит — забт этувчи, бошқарувчи.

Зоид — ортиқ, зиёда.

Зокир — Зикир исми ўзгарган шакли.

Зоҳид — таркидунё қилган тақводор.

Зоҳир — кўринган, кўримлилик, очиқлик, равшанлик.

Зубайр — кучлилик, қудратлилик.

Зулфиддин — диндаги жингалак сочли шайдоси.

Зулфиқор — тешиб ўтувчи. Қилич.

Зуннун — балиқ эгаси. Зуфар — Зафар исмининг шаклан ўзгаргани.

Зуҳриддин — Зоҳир исмининг ўзгарган шакли; диннинг кўриниши, ошкоралиги.

Ибод — қуллар, бандалар;

Иброҳим — халқлар отаси маъносида.

Идибек — ҳайит куни туғилган болаш

Идрис — ўқувчи, ўрганувчи. Тикувчилик, тўқувчилик, хат илми сингари.

Изом — кўпликда: улуғлар, буюклар.

Изоҳиддин — дин шарҳловчи, тушунтирувчи, талқин этувчи.

Изҳориддин — дин ошкор қилувчи.

Икмол — Камол исмининг шакли.

Икром — иззатли, ҳурматли, эҳтиромли, обрў ёки тухфа.

Илёс — Ҳудонинг кучи, қудрати ёки халқларнинг севимлиси.

Илим — илм, билимдон бўлсин деган ниятда.

Илҳом — руҳланишлик, жўш уриш; интилиш.

Имод — таянчли, суянчли, тиргакли; мададли, ёрдамлик.

Имом — бошловчи, этакчилик, олдинда турувчи

Имрон — тирик, барҳаёт.

Инобиддин — дин марҳамати, ҳиммати.

Иноят — хайрихоҳ, кўмак, эҳсон.

Иноғом — совға, ҳадя маъносида.

Инсоф — яхши ниятда берилган исм.

Инъом — Иноғом исмининг имловий жиҳатдан тўғри ёзилиши.

Ирис — насиба, ота-онасининг насибаси.

Искандар — жасурлик, мардлик, қўрқмаликс, довюрак ёки муҳофаза қилувчи.

Исломиддин — диннинг кўрки, нақши, ҳусни.

Ислом — мусулмон дин номи.

Исмат — пок, бегуноҳ, маъсумлик.

Исмоил — Худо эшитди.

Иео — Иисус исмининг арабча шакли; бўялган.

Исомиддин — дин тутқичи, мадали, кўмаги.

Исроил — Ҳудо йўлида курашувчи.

Исрофил — оловланувчи, шуъла сочувчи.

Истад — умри узоқ бўлсин деган маънода изоҳланган.

Истам — Эҳтимол кўп қийинчиликлар эвазига дунёга келган бола шундай номлашади.

Исфан — исириқ, шамсия йилининг иккинчи ойи.

Ифтихор — фахрли, ғурурли.

Иффатулло — Ҳудонинг покдомон бандаси. деган маънода. Исмнинг бошқа шакли уч- рамайди.

Ихлосиддин — динга ихлосманд маъно- сида.

Ихтиёриддин — дин иродаси.

Иқболиддин — дин иқболи.

Иқрориддин — динни тан олувчи.

Йўлдошмуҳаммад — бўлсин деган ниятда.

Кабир — улуғ, улкан.

Калимулло — Ҳудо билан сўзлашган.

Камол — этук, мукамал, нуқсонсиз.

Каримулло — Ҳудонинг муруввати.

Каром — саховатли, ҳимматли, олижанобли.

Кашшоф — очувчи, кашфиётчи.

Келдиёр — оилага дўст, ҳамдам келди.

Кибор — улуғ кишилар.

Киромиддин — дин саховати, кароми.

Кишвар — мамлакат, ўлка, вилоят.

Козим — сабрлилик, чидамлилик, вазмин;

Комил — мукаммаллик, бенуқсонлик, этуклик

Комрон — бахт, саодат; мақсадга эришувчи; ҳокимлик, ҳукмронлик.

Кошиф — кашф-этувчи, яратувчи.

Кубро — улуғлик, улуғворлик; мағрурлик.

Кушанбой — ҳаракатчанлик, тиришқоқлик, собитқадамлик.

Лазиз — ёқимтойлик, ширин бола.

Латиф — мулойимлик, поклик, покизалик; мулойимлик, меҳрибонлик.

Лашкар — айнан: қўшин.

Лутфиддин — дин илтифоти, марҳамати.

Луқмон — билимдонлик, донолик.

Мавлавий — олим, билимдонлик, донишмандлик.

Мавлон — устоз, валенеъмат.

Мавриддин — динга мос фурсатда, хосиятли кунда туғилган бола.

Мадад — ота онасига мадад, кўмакдош.

Мадазим — аслида Муҳаммадазим. Шу- нингдек, Мадайюб, Мадали, Мадалим, Мадамин,

Мадаҳмад, Мадбой, Мадариқ, Мадвали, Мадёр, Мадзиё, Мадзокир, Мадиёр, Мадзиё, Мадзокир, Мади (Маҳди ёки Муҳаммади), Мадикром, Мадисмон, Мадусмон, Мадисроил, Мадкомил, Мадназар ёки Матназар, Мадниёз ёки Матниёз, Мадолим, Мадомон, Мадрасо, Мадрасул, Мадраҳим,

Мадал — онг, ақл, фикр.

Мадор — қувват, ёрдам бериш.

Маждуд — хушбахт, саодатманд.

Мажид — атоқли, шуҳратлилик, донгдорлик.

Мазбут — маҳкамлик, мустаҳкамлик, ҳимоя остига олинганлик.

Мазда — яратувчилик, бунёд этувчилик.

Мазид — Мажид исмининг талаффузда ўзгаргани.

Мазҳар — юзага чиқиш, намоён бўлиш, эришишлик, этишишлик.

Макорим — яхшилик, гўзаллик.

Малик — подшоҳ, ҳокимлик, қироллик.

Малҳамиддин — дининг малҳами.

Мамад — Муҳаммад. Шу тарздаги қисқартма отлар қуйидагилардир: Мамадазим, Мамадазиз, Мамадали, Мамадамин, Мамадбек, Мамадберган, Мамадберди, Мамадвали, Мамаддавлат, Маматмусо ёки Матмусо, Маматолиб, Маматош ва ҳоказо.

Мамдуд — узоқ умр.

Манзар — юз, чеҳра.

Мансур — устун турувчи, ғолиб, музаффарлик.

Марди — ботирлик, мардлик, довюраклик.

Марзбон — чегара соқчиси, элининг посбони.

Марҳабиддин — диннинг мурувати, саховатли.

Масар — виқор, одиллик.

Масъуд — бахт , бахтиёрлик, саодатмандлик.

Матлаб — исталган, орзу қилинган.

Махдум — дин йўлида хизмат қилувчи; мартаба, обрў.

Махсум — поклик, покизалик, софлик, гуноҳсизлик.

Махтум — муҳрланган, мустаҳкам.

Маъди — тўғри йўлда турувчи, адолатли.

Маъмун — омонда, ҳимоя остидаги, ҳимояга олинган.

Маъмур — 1. Бирон ишга буюрилган киши. 2. Обод.

Маъруф — 1. Таниқлилик, билинган, машҳурлик, атоқли. 2. Ақлга мувофиқ, шароитга мос ва мақбул

Маъқул — арзийдиган, маъқул бўлган, орзу қилинган.

Машраб — хосиятли, табиатли, хулқли, одатли, хислатли, майлли, равишлик.

Мақсад — исталган, орзу қилинган.

Мақсум — берилган, туҳфа қилинган.

Мақсур — художўй, муқаддас, руҳан осойишга.

Маҳан — гўзал, сулув, ҳусн соҳиби.

Маҳди — тўғри йўл.

Маҳдум — жаноб, хўжа, аслзода, диний пешво

Маҳкам — мустаҳкамлик, қаттиқлик. Жони қаттиқ маъносида.

Маҳмуд — мақталган, мақтовга сазовор.

Маҳрам — сирдошлик, ҳамдамлик, меҳрибон дўст.

Маҳсуд — Мақсадли, иродали.

Маҳсун — мустаҳкам, маҳкамланган, берк, ҳимояланган.

Менгазим — Ҳудо берган холдор бола.

Мерган — ўқчи ёки қўнғирот уруғининг мерганча қабиласига мансуб.

Меросиддин — диннинг мероси; бойлиги, давлати.

Меҳмон — янги фарзанд маъносида бўлса керак.

Меҳриддин — дин шарофати билан эришилган бола деб изоҳлаш мумкин.

Меҳтар — бошлиқ, мансабдорлик.

Миад — ваъдага вафо деб изоҳлаш мумкин.

Мидҳад — мақташлик, мадҳ қилиш.

Миён — ўрта, ўрталиқ, бел.

Мизроб — нохун, қобилятли билимли.

Минобиддин — аслида мийно. Диннинг нақши.

Минҳожиддин — диннинг равшан, ёруғ йўли.

Миразиз — иззатли мансабдор, амир.

Мирза — котиб; илмли.

Мифтоҳиддин — диннинг калити, очқичи; яъни шарҳловчиси.

Миқрозиддин — дин қайчиси.

Муаййид — қувватловчи, мадад берувчи; мадад.

Мубин — очиқ, равшан.

Муборакулло — Ҳудо муборак қилган.

Мубориз — полвон; жангчи, курашчи.

Мубошир — йўлбошчи, йўл кўрсатувчи.

Мударрис — домла, муаллим, устоз.

Мудрик — фаҳмли, фаросатли, зийрак.

Мужириддин — диннинг таянчи, мададкори.

Мужоҳид — дин йўлида курашувчи.

Музаффар — ғолиб. Зафар қозониш.

Музоҳир — ҳимоячилик, қўриқловчи, асровчи.

Музроб — Мизроб исм ўзгаргани.

Муиз — иззат, ҳурмат кўрсатувчи.

Муин — ёрдамчилик, кўмакчилик.

Мукдадил — кучли, довюрак.

Мулла — билимдонлик, ўқимишли.

Мумтоз — танланган, сараланган.

Муниб — тўғри йўлдан юрувчи

Муним — мурувватли, раҳмдиллик.

Мунтажибиддин — дин сайлангани.

Мунъим — неъмат, ризқ-рўз берувчи, совғалар улашувчи.

Мурод — мақсад, талаб.

Муртазо — танланганлик, сайланганлик, суюкли, қадрли.

Муртоз — нафсини тийганлик, ўзини тута олувчи, азобу-машаққатларга чидамли.

Муршид — раҳбар, йўлбошчи, тўғри йўлга бошловчи,

Мусаддин — дин ва шариат йўлида махкам турадиган.

Мусайяб — эҳтиёткорлик, ҳушёрлик.

Мусаллим — камтарлик ёки художўйлик.

Мусаммо — исми билан туғилган.

Мусин — пири бадавлат маъносида.

Мусир — қатъий сўзли, лафзида турувчи.

Мусиф — таърифловчи, мадҳ этувчи.

Муслим — ислом динига бўйсунган, мусулмон, тақводор.

Муслиҳиддин — динни ислоҳ қилувчи, янгиловчи.

Мусо — яҳудийлар пайғамбари

Мустафо — танланганлик, саралаб олинган.

Мустақим — тўғри йўл.

Мусулмон — ислом динига бўйсунган, эътиқод қилган,

Мутаваккал — умидли, орзу қилинган.

Мутал — Муталлиб исмининг қисқар гани; изловчи, ахтарувчи.

Мутасим — Ҳудонинг паноҳида.

Муфаддал — суюкли, қадрли.

Муфид — яхшилик, яхшилик.

Муфиз — файзли, баракали.

Муфлиҳ — сўзга уста.

Муфти — шариат қоидаларини яхши биладиган.

Мухлисиддин — дин ихлосманди, динга содиқ;

Мухтор — мустақиллик, эркинлик.

Рассекречены документы о Горбачеве: невозможно поверить
рунеwслента

Люди, которые не стесняются на пляже: 50 фото, порвавших Сеть
стйлефоcус

Со дна Волги достали машину. Открыв ее, люди закричали от страха
пргазета

Удивительный вывод медиков: как онкология связана со свеклой
рунеwслента

Муъин — ёрдамчилик, кўмакчи.

Муширбой — ишора қилувчи, мийиғида кулувчи, маслаҳатчи.

Мушриф — шов-шувли воқеа, баландлик, баланддан қарайдиган;

Мушфиқ — шафқат , меҳрибонлик, марҳаматли.

Муқанна — ниқобдор. Маълум белги ёки парда билан туғилган болага шундай исм қўйиш.

Муқбил — бахт , иқбол , саодат.

Муқрим — мурувват, яхшилик, сахийлик, қўли очиқ.

Муқтазо — Муртазо исмининг бошқа шакли.

Муҳаммад — мақтовга лойиқ. Пайғам- баримизнинг исми.

Муҳиб — дўст, йўлдош.

Муҳиддин — динни қўлловчи, жонлантирувчи, динга гўзаллик, нафосат баҳш этувчй

Муҳриз — ўз мақсадига интилувчи, собитқадам, ғолиб, энгилмас.

Муҳсин — марҳаматли, меҳрибонли.

Мўмин — динни тил ва дил билан иқрор қилувчи.

Наби — пайгамбар, Ҳудонинг элчиси.

Набиҳ — ҳушёрлик, сезгирлик.

Набот — ширин, ёқимтойлик.

Наввот — амалдорлик, мансабдорлик; ўринбосарлик.

Навдор — ноёб тухфа.

Навид — севинч, хушхабарлик.

Навкар — дўст, ўртоқ ёки қўриқчи, аскар, хизматкор.

Навоий — зиёли оилаларда ҳазрат Алишер Навоийнинг номини янги туғилган гўдакка қўйиш одати бор.

Навол — совға, эҳсон қилиш.

Наврўз — қадимий исмлардан бири. Наврўз кунида туғилган гўдакларга шундай исм қўйиш одати бор.

Навфал — тортиқлик, совға, эҳсонлик.

Навқон — буғдой бошоғи.

Надим — яқин дўст, суҳбатдош, сирдошлик.

Нажаб -ҳазрати Алий дафн этилган шаҳар номидан олинган.

Наждат — жасур, қўрқмас, мард.

Нажиб — олижаноблик, олийҳимматлик; поклик, виждонлилик;

Назар — Ҳудо ёки авлиёлар назари билан туғилган бола.

Назифулло — Ҳудонинг беғубор, покиза бандаси.

Назиҳулло — Назифулло исмининг маъносида ёки шу исмнинг ўзгарган шакли бўлиши мумкин.

Назрулло — Ҳудога назир қилинган, садақа қилинган бола.

Наим — бахт, омад, саодатмандлик.

Наймаи — ўзбекларнинг найман уруғига мансуб бола.

Намоз — эҳтимол ибодат пайтида туғилган болага шундай исм қўйилган.

Наримон — эҳтимол нурииймон бўлиши мумкин.

Нармин — мулойимлик, юмшоқлик, ҳалим.

Насибулло — Ҳудонинг насибаси.

Насим — энгил шабада, тонг шамоли.

Насриддин — диннинг ғолиблиги, диннинг зафари.

Нафиғулло — Ҳудонинг яхшиликлар қилувчи бандаси.

Нақиб — оқсоқоллик, бошлиқлик, йўлбошчилик;

Наҳан — улканлик, улуғлик, ботирлик, ғолиблик, баҳодирлик.

Наҳриддин — диннинг булоғи деб изоҳлаш мумкин.

Некбахт — толеи баланд

Неъмат — насибали, ризқ-рўзли

Ниёз — 1. Ҳудодан илтижо қилиб олинган бола

Низом — тартибли, интизомли.

Нишон — баданида бирон белги билан туғилган.

Ният — орзу, мақсад.

Новқат — навқирон, навжувон.

Нодим — ҳамдамлик, ҳамсуҳбатлик, дўстлик.

Нодир — камёблик, ноёблик, бебаҳолик, тенгсизлик.

Ноиб — ўринбосарлик, кўмакчилик, ёрдамчилик.

Нор — баданида қизил хол ёки қизил белгиси билан туғилган.

Норин — мўғул қабиласининг норин уругига мансуб бола.

Носир — кўмакчилик, ёрламчилик ёки ғолиб, музаффар.

Ношир — айнан: китоб чиқарувчи.

Ноҳид — ёруғ юлдуз, Зуҳро саёраси

Нур — ёғду, зиёлик, равшанлик

Нусрат — ғолиблик, музаффарлик.

Нуҳ — аслида Нуҳо — ақл, хирад, зеҳн.

Нўғай — нўғай халқи номидан.

Обид — тоат-ибодат қилувчи, тақводор.

Обираҳмат — шифобахшлик, муқаддаслик, хосиятли сув.

Обод — кам-кўстсиз, фаровон.

Овшарбой — ўғуз уруғини форслар афшар дейдилар.

Огаҳ — билағон, ақлли, зийракли.

Одам — қизилранг тупроқ.

Одил — ҳақгўй, адолатли, инсофли, тўғри, ҳалол.

Одина — жума куни туғилган болага шундай исм қўйиш расм бўлган.

Озод — эркинлик, ҳурлик, ҳолилик.

Олим — билимли, билимдонлик, донишмандлик.

Оллоёр — Ҳудога дўст, Ҳудо қўлласин деган маъноларда.

Олтиёр — олдинги фарзандларга эш бўлиб туғилган бола.

Олтой — улуғ, юксак, баланд.

Омад — толеи баланд.

Омон — омон бўлувчи, нажот топувчи.

Ориф — билимдонлик, ақлли, доно ёки художўй.

Осим — қўриқланган, ҳимояланган, муҳофаза қилинган, хавфсиз.

Осиф — шиддатли бўрон.

Осмон — бу осмондек тиниқ ва баланд бўлсин.

Остон — остона, бўсаға.

Отавали — валий бир мўйсафиднинг дуосидан кейин туғилган бола.

Офиятулло — соғлик, соғайиш; тинчлик.

Ошиқ — ҳаётни севувчи.

Оқдавлат — пок, тоза. оиладаги иккинчи болага шундай исм қўйиш одати бўлган.

Оқлимирза — ақлли мирза йигит.

Паём -хабар, дарак;

Пайшанба — халқ ўртасида пайшанба куни хосиятли деган тушунча бор.

Панжи — оиладаги бешинчи болага берилган исм.

Паноҳиддин — диннинг паноҳида, дин нажот берувчи.

Парвез — ғолиб, музаффарлик, энгилмаслик.

Парда — ўз пардаси (кўйлаги) билан туғилган бола.

Парпи — аслида фарфи — нафис, мулойим, юмшоқ табиатли.

Партов — аслида “партав”; нурли, нур сочувчи.

Паҳлавон — ён, биқин, қанот. зўр, кучли, қудратли;

Пешавор — ҳунармандлар сардори.

Пешдод — одил, ўтмишдан даракчи, хабарчи, олдиндан.

Пирназар — пирлар назар қилсин деган.

Поён — қатор қиз тугилгандан кейин тугилган ўгилга берилган исм.

Полвон — кучли, қудратли, баҳодир.

Полиёр — покиза дўст, покизаликка мойил.

Порсо — ўзини тиювчи, тақводорлик, художўйлик.

Пурдил — мардлик, ботирлик, довюраклик.

Пўлат — мустаҳкам маъдан.

Раббимқул — Ҳудонинг қули, бандаси.

Раби — тўртинчи болага бериладиган исм.

Равзиддин — диннинг боғи, бўстони.

Равнақ — жилоланган, тароватли; гуллаб-яшнаган.

Равшан — ёруғ, шуълали; тиниқ, беғубор; ғамсиз.

Ради — сайланган, танлаб олинган.

Ражаб — ҳижрий йилнинг тўр- тинчи ойида туғилган бола.

Ражи — умид, тилак.

Раззоқ — ризқ берувчи.

Разин — маҳкам, мустаҳкам, қатъий; муҳим; муътабар.

Размин — уруш, жанг, ғавғо. “

Раис — бошлиқ, раҳбарлик, сардорлик, этакчилик.

Раиф — меҳрибонлик, шафқатлилик, раҳмдиллик.

Рамазон — қамарий йил ҳисобининг тўққизинчи ойида туғилган болага шундай исм берилади.

Рамал — мумтоз шеъриятдаги аруз вазнининг бир кўриниши;

Рамз — белги, ишора; тимсол.

Рами — ўқчи, мерганлик.

Рамил — тилсим эгаси, сирларни очувчи фолбин.

Расим — йўл-йўриққа, қоидалар риоя қилувчи ёки рассом.

Расиф — чидамли, маҳкамлик, мустаҳкамлик.

Расих — мустаҳкамлик, маҳкамлик, пишиқлик, чидамлилик.

Расо — мукаммал, камолга эришган.

Ратиб — беғуборлик, тароватли.

Рауф — мулойимлик, шафқатлилик, раҳмдиллик.

Рафаел — юксаклик, олийлик, улуғлик, таниқли, машҳурлик.

Рафи — Рафаел исмининг араб тилидаги кўриниши.

Рафид — ёрдамчилик, кўмакчилик.

Рафиқ — дўстлик, ҳамдамлик.

Рафъат — улуғлик, юксаклик, буюклик.

Рафқат — дўстлик, ҳамроҳлик, ҳамсафарлик;

Рахшон — порлоқлик, нурлилик.

Рашид — тўғри йўлдан юрувчи.

Рашодат — мард, жасур, жасоратли.

Рашшод — Рашид исмининг айнан маъноси.

Рақоқул — озод бўлган қул.

Рағиб — тилаб олинган бола.

Раҳиб — мурувватлик, марҳаматлик, олижаноблик.

Раҳим — меҳрибонлик, марҳаматлилик

Раҳмат — меҳрибонлик, марҳаматлик.

Раҳмон — ўта меҳрибонлик.

Ривожиддин — дин ривожи, дин равнақи.

Риёзиддин — дин бўстони, дин боғи деб аташ мумкин.

Ризо — розилик, маъқуллик; тобе.

Ризқиддин — диннинг ризқ-насибаси боласи.

Рифъат — улуғ, юксак.

Рихситилла — тилладек қиммат, қадрли.

Робиддин — диний тақвимнинг тўртинчи ойида туғилган бола.

Рожи — аслида рожиҳ — ортиқ, зиёда,

Роиз — тарбия қилувчи, ўргатувчи;

Ройиқ — латифлик, зебо.

Роқиб — посбонлик, ҳимоячилик.

Роқий — олға интилувчи, ўсувч.

Роқим — хат ёзувчи; саводхон, билимдон.

Роҳатали — ҳузур-ҳаловатда яшасин.

Рубиддин — дин қуроли.

Рукнойиддин — устун, таянчли; дин таянчи.

Руслан — арслон шер.

Рустам — улкан гавдали, қудратли, довюраклик, баҳодирлик.

Рухсат — Ҳудо розилиги билан дунёга келган бола.

Рушди — ўсувчи, улғаювчи, камолга этувчи;

Руҳиддин — диннинг руҳи.

Рўзатилла — рўза ойида туғилган бола.

Рўзбеҳ — бахт, толеи баланд.

Рўзбон — подшоҳни қўриқловчи посбон; лашкарбоши, саркарда.

Сабоҳиддин — дин тонги.

Сабриддин — диннинг сабр-тоқатли кишиси.

Саврон — шамсия йил ҳисобининг иккинчи ойи апрел да туғилган бола.

Сададдин — диннинг тўғрилиги.

Садар — тўгри, адолатли.

Садибой — соддалик, покизали.

Садид — маҳкамлик, мустаҳкам, иродали.

Садомат — зарбали, савлатли.

Садр — баланд мартабали, мансабдор.

Саид — бахтли, саодатли.

Саин — энг аъло, шуҳратли, шавкатли.

Санр — оташли, оловли.

Сайид — айнан: эга, хўжа; бошлиқ, раҳбар.

Сайфи — қилич, шамшир.

Салаватулло — Ҳудонинг муруввати.

Салмон — беозорлик, мулойимлик, ювошлик.

Салом — тинчлик, соғлиқ, омонлик.

Салор — йўлбошчи, саркарда.

Салоҳ — рост, тўғри, ҳалол; ҳақгўй.

Самандар — ўтда ёнмайдиган.

Самар — ҳосил, натижали, мевали.

Сами — эшитувчилик, тингловчилик,

Самим — самимийлик, оқкўнгиллик, софдиллик.

Самин — қадрли, қиммат, азиз.

Самит — сокинлик, осойишталик, осудалик.

Сангин — тошдек мустаҳкам.

Санжар — санчмоқ. шиддатли, ўткир.

Саноқул — мадҳ айтувчи, мақтовчи банда.

Санъат — чиройли ҳунарлар эгаси.

Сарвар — йўлбошчи, бошлиқ, раҳнамолик.

Сардор — этакчилик, бошлиқ.

Сафар — сафар ойи (мусулмонлар тақвимининг иккинчи ойи)да туғилган.

Сафиулло — Ҳудонинг танлагани, сайлагани.

Сафо — тиниқлик, покизалик

Сахибой — қўли очиқ, жўмард.

Саъди — бахт, саодат, омад.

Саҳмон — ризқ-рўзли, насибали.

Саҳобиддин — ҳамфикр диндошлар; саҳобий сўзидан.

Сибъатулло — Ҳудонинг хоҳиши билан дунёга келган бола.

Сиддиқ — тўғри сўз, софдил, ростгўй.

Синдор — ёшлик, навқиронлик, бўз бола.

Сино — донишмандлик, ҳакимлик.

Сирож — ёруғ, нурли, чироқли.

Сифатулло — Ҳудо сифатларининг намоён бўлиши деб изоҳлаш мумкин.

Соат — яхшилик, хосиятли вақтда туғилган.

Собир — сабр, тоқат.

Собит — мустаҳкамлик, маҳкамлик.

Содир — асли садр сўзидан. Бошлиқ, раҳбар.

Содиқ — чин дўст.

Соиб — Эга, хўжайин.

Солиҳ — пок, ҳалол, покиза.

Сотир — халоскорлик, ҳимоя қилувчи ёки халос қилинган.

Соқи — соғ, соғлом, сезгир, зийрак.

Соҳиб — тўгри талаффузи.

Сулаймон —ҳимояланган, берк, муҳофазага олинган,

Суннат — йўл, одат, удум, таомил ёки суннати ўзи билан туғилган бола.

Сурхоб — лаъл тоши.

Сурхон — тўй, базм, шодлик; қўрғон, қалъа.

Суръат — чаққон, эпчил.

Суғро — кенжагой бола.

Суҳроб — қизил ёғду; лаъл, ёқут.

Сўфи — қавмни намозга чорловчи тақводор.

Табибулло — айнан: Ҳудонинг табиби.

Таваккал — тақдири Ҳудога топширилган бола.

Тавалло — Ҳудодан илтижо қилиб олинган бола.

Тавсан — арғумоқ, тўпичоқ.

Тавфиқ — ёмон ишлар ва одатлардан ўзини сақлайдиган бола.

Тавҳид — бирлик, ягонал. Ҳудога сиғиниш.

Тавҳир — эҳтиром, ҳурматга сазовор.

Такмил — мукаммал, бенуқсон.

Талъат — чиройли, соҳибжамол маъно- сида.

Тансиқ — ноёблик, нодирлик; ёки болага ташна оилада туғилган чақалоққа шундай исм қўйилган.

Тарзабон — гапдонлик, сухандонлик, нотиқлик.

Тархон — турли мажбуриятлардан (солиқлардан) озод қилинган.

Тилла — олтиндек қимматли.

Тожи — бирон хол билан туғилган бола.

Тоиб — тавба қилувчи, иститфор айтувчи банда.

Тоир — қуш; парвоз қилувчи, юксакликка кўтарилувчи.

Тойиб — покизалик, озодалик.

Толиб — билим изловчи, билим ихлосманди.

Тоқиддин — дин таянчи, дин мустаҳкамловчи.

Тоҳир — таҳоратли, покизалик; беғуборлик.

Туман — минг, кўпайсин.

Туроб — хок, тупроқ.

Туҳфат — совға, эҳсон.

Тўфон — кучли сув тошқини пайтида туғилган болага шундай исм берилган.

Убай — қул, қул бола.

Угур — бахт, саодатмандлик, иқболи баланд.

Узайр — куч, қудрат, кўмакчилик.

Улфат — барчага дўст бўлсин деган ниятда.

Умар — барҳаёт, яшовчи.

Умид — орзу қилинган, кутилган.

Умир — умри билан берган бўлсин.

Уммат — халқ, жамоа, тоифа.

Умрон — ободлик, фаровонлик, маъмурлик.

Урфон — аслида Ирфон; билимли, маърифатли.

Усмон — синган-чиққанларни даволовчи табиб.

Фавзи — ғолиб, музаффар, энгилмас.

Фадл — олижаноб, олийҳиммат.

Фазли — марҳамат, инобат, ҳиммат, ор- тиқлик, устунлик, этуклик.

Файз — ёқимли, мулойим; жозибали, •1 кўркам.

Файёз — олийҳиммат, меҳрибон.

Фараж — нажот топган.

Фарвардин — айнан: баҳор.

Фардис — нурсимон, нурмонанд.

Фарёб — бахт, иқболи баланд.

Фарзиддин — дин фарз деб билувчи.

Фарид — яккалик, ёлғиз, ягона;

Фармон — буйруқ, амр. Ҳудонинг иродаси.

Фародис — жаннат боғлари, жаннат фарзанди.

Фароҳиддин — дин ривожи, иқболи ёки маъмурлиги.

Фарроҳ — шукуҳли, шон-шавкатли, донгдор.

Фаррух — бахтли, бахтиёр.

Фаруқ — яхши-ёмонни фарқловчи.

Фархиддин — дин ато қилган шодлик.

Фарҳид — зийраклик, зукколик, фаросатли, сезгир.

Фасиҳ — хушсухан, сўз устаси, нотиқ.

Фасл — вақт, замон, давр.

Фаттоҳ — ғолиб, музаффар.

Фатҳ — диннинг ғолиблиги, устунлиги.

Фахри — ғурур, ифтихор.

Фаҳмиддин — динни фаҳмловчи.

Фикрат — идрокли, ақлли.

Фирдавс — саккизинчи жаннатнинг номи; боғ, кўкаламзор.

Фируз — қимматбаҳо маъдан тош.

Фитрат — ақлу фаросатли, доно.

Фозил — билимдон, доно, донишманд.

Фоиқ — улуғвор, юксак.

Форобий — зиёли оилаларда улуғ олим Форобий номига нисбат берилган.

Фотиқ — шифо оладиган.

Фотиҳ — энгилмас, музаффар, ғолиб.

Фуад — дил, қалбли, ақлли, фаросатли.

Фузаил — одобли, яхши хислатди; инсофли, адолатли;

Фузул — айнан: сергап. Истилоҳий маънода нотиқ

Хабир — хабар берувчи; билувчи, билимли, доно.

Хазин — айнан: хазина; бой, бадавлат.

Хазорбой — олижаноб, аслзода.

Хазри — шаҳарлик, шаҳарда туғилган.

Хайём — чодир тикувчи, чодир ясовчи уста.

Хайри — яхшилик қилувчи.

Халил — дўст, суюкли.

Халиф — ўринбосар, меросхўр.

Ханжар — ханжардек ўткир бўлсин деган маънода.

Харрос — ҳақгўй, адолатли.

Харрот — ўймакор уста, наққош.

Хаспўлат — аъло навли пўлат.

Хатиб — ваъзгўй, ваъзхон.

Хафс — арслон, йўлбарс.

Хидир — асли Хизр ёки Хизир, яшил дегани.

Хирмон — ғалла хирмонланган пайтда тугилган бола.

Хирожиддин — дин ҳақи.

Хислат — яхши фазилатли, хосиятли.

Ховар — кунчиқиш, шарқ.

Хожа — ҳурматли, эътиборли ёки хўжайин.

Хол — баданида хол билан тугилган бола.

Холид — абадий яшайдиган; умри узоқ.

Холис — самимий, беғараз, софкўнгил.

Холиқ — бунёдкор, ижодкор.

Хоназим — буюк хон.

Хуббим — ёқимтой, яхши.

Хурдак — ҳунарманд дегани.

Хурдод — Эронда истеъмолда бўлган қамарий йилнинг иккинчи ойи

Хуррам — шод, шодмон, хурсанд, хуш- кайфият.

Хурсанд — шод, бахтиёр.

Хўжа — соҳиб, жаноб.

Черикбой — аскар, қўшин, лашкар.

Чеҳразод — гўзал, зебо, аслзода.

Чилтон — қирқта ажралмас руҳ.

Чингиз — буюк, қудратли.

Чинор — умри чинордек узун бўлсин.

Чори — оиладаги тўртинчи фарзанд ёки Чориёрларга нисбат берилган.

Чуст — чаққон, моҳир.

Чўлпон — тонг юлдузи, ёруғ юлдуз.

Шаввоз — азаматлик, жасурлик, довюрак.

Шавкат — шараф, шонли, куч.

Шавқиддин — дин завқи, дин бахш этадиган завқ.

Шайх — аслида қари, кекса, оқсоқол.

Шамшир — тиғ. Қиличдек кескир ва ўткир йигит бўлсин.

Шамшод — дарахт номи.

Шараф — ор, номус, обрў, ифтихор, фахр.

Шариф — муқаддас, азиз.

Шафқатулло — Ҳудо раҳмати билан дунёга келган бола.

Шаҳар — шаҳарга келганда туғилган болага шундай исм берилган.

Шаҳбоз — шунқор, лочин.

Шаҳвор — шоҳона, шоҳларча.

Шаҳир — маълум, таниқли.

Шаҳоб — нурли юлдуз.

Шер — шердек қудратли, жасур, қайтмас.

Шиддат — тезкор, гайратли.

Шижоат — ғайрат, жасур.

Шиор — мақсад, орзу, ғоя.

Шиҳоб — шаҳоб сўзининг ўзгаргани.

Шо — аслида шоҳ, ҳукмдор.

Шоддил — қувноқ, бахтиёр.

Шоир — шеър ёзувчи;

Шоиф — кўрувчи, танувчи, зийрак, сезгир.

Шоиқ — жуда яхши, аъло;

Шойбек — кучли, қудратли.

Шокир — фарзанд берганига Ҳудога шукрона маъносида.

Шокуҳ — савлатли, кўркамлик, ҳашаматли.

Шоми — чироқ, шам.

Шомил — Худо эшитган.

Шуайб — шох, бутоқ.

Шужо — мардлик, қўрқмаслик, жасур.

Шукур — Худодан миннатдорлик.

Шуҳрат — машҳурлик; шон-шавкат.

Шўра — жаноб, бошлиқ.

Эзид — Ҳудо, Тангри, Худо.

Элдор — қабила, элат бошлиғи;

Эмин — тинч, осойишта.

Эран — мард, жасур; эр, ўғлон.

Эшон — айнан: у киши; катта одам.

Юнус — каптар дегани.

Юсуф — ўсган, кўпайган.

Яздон — Ҳудо, Тангри.

Ямин — ўнг қўл, ўнг томон.

Ятим — танҳо маъносида.

Яҳё — мурувватли, очиққўл; хушхулқ.

Ўрда — уй, панажой; ҳукм- дор саройи; лашкаргоҳ; кўпчилик, тўп, тўда.

Ўрхон — улғайиш, ўсиш.

Ўғлон — ботирлик, мардлик, шаҳзода.

Қавомиддин — устун, устивор.

Қавий — куч, қувват.

Қавс -шамсия йилининг қавс ойида туғилган бола.

Қадам — қадами қутлуғ бўлсин деган маънода.

Қадим — қадимият қадриятларини қадрласин деган ниятда.

Қадр — динни қадрловчи.

Қайс — муқояса қилиш, чоғиштириш.

Қайсар — Бу исмнинг келиб чиқиши кезар номи билан боғлиқ.

Қайюм — абадий мавжуд.

Қаландар — таркидунё қилган одам.

Қалмоқ — ўзбекларнинг қалмоқ уруғи- га мансуб бола.

Қаҳрамон — ўзбекларда қарамон уруғи ҳам бор.

Қиём — этилиш, офтобнинг тиккага келган пайти.

Қиёс — бу исм ёлғиз айтилмайди;

Қобил — истеъдодли, қобилиятли; кучли, қудратли;

Қозоқ — қозоқлар орнсида туғилган ёки кўриниши қозоқбашара болага шундай исм берилган.

Қоим — турғун, қоим, мустаҳкам;

Қора — кучли, қудратли, полмои.

Қори — қироат қилувчи.

Қосид — хабар этказувчи.

Қоҳир — забардаст, кучли;

Қубод — ҳукмдор, подшоҳ.

Қувват — кучли, чидамли.

Қувомиддин — диннинг ҳақиқатгўй, адолатли кишиси бўлсин деган ниятда.

Қуддус — пок, покиза, бегуноҳ, муқаддас, азиз.

Қудрат — қувватли, кучли, қодир.

Қул — араб тилидаги “қул” сўзи “айт” деган маънони билдиради,

Қулфиддин — диннинг маъноларини шарҳловчи олим.

Қурбат — яқинлашиш, этишиш.

Қурбон — қурбон ҳайити кунида туғилган бола.

Қурбуға — кучли, қудратли, жасур;

Қурон — оиладаги учинчи болага бериладиган исм.

Қутбиддин — диннинг асоси, таянчи.

Ғайбиддин — айнан: диннинг пинҳонийлиги, яширин сири;

Ғайни — кўп деган маънода.

Ғайрат — меҳнатсевар деб изоҳлаш мумкин.

Ғалил — орзиқиб кутилган бола.

Ғани — бой, бадавлат.

Ғариб — ғарибона илтижо билан тилаб олинган бола деб изоҳлаш мумкин.

Ғафур — гуноҳларни кечирувчи, раҳмдил, марҳаматли, мағфиратли.

Ғиёс — фарёд, овоза, куч, таянч.

Ғози — ғолиб, музаффар.

Ғойиб — кўринмайдиган, яширин, махфий.

Ғолиб — энгилмас, музаффар, энгувчи.

Ғулом — 1. Қул. 2. Фарзанд, ўғил.

Ғуфрон — кечирилган, гуноҳсиз бола.

Ғўнон — икки-уч ёшли той.

Ҳабиб — суюкли, қадрдон, дўст.

Ҳабил — шамол, эл. Одам алайҳиссаломнинг ўлдирилган ўғли ҳам Ҳабил

Ҳадис — ҳикоя, ривоят;

Ҳаёт — тириклик, умр, барҳаётлик; соғлик, омонлик.

Ҳазрат — юқори даражадаги, мартабали.

Ҳайбат — буюклик, шукуҳли, виқорли.

Ҳайдар — арслон; жасур, довюрак, қудратли.

Ҳайит — ҳайит куни туғилган болага шундай исм берилган.

Ҳайрат — айнан: ҳайратланиш, таажжуб.

Ҳаким — билимдон, ақлли, доно, донишманд.

Ҳалим — мулойим, меҳрибон.

Ҳамдам — дўст, ўртоқ.

Ҳамза — ўткир, аччиқ, куйдирувчи,

Ҳамид — мақтовчи, мадҳ этувчи.

Ҳаммод — улуғловчи, мадҳ этувчи ёки ҳурматга лойиқ.

Ҳамро — йўлдош, эш, ҳамдам ёки қирмизиранг.

Ҳанжар — аслида Ҳанжор; йўл, қоида, расмрусум, равиш.

Ҳарис — ўта берилган, мафтун, маҳлиё бўлган.

Ҳасан — яхши, тузук; чиройли, соҳиб- жамол.

Ҳафиз — ҳимочи, қўриқловчи, ўз паноҳида асровчи.

Ҳашмат — иззат-ҳурматли, шону шавкатли.

Ҳақ — ҳақиқат, рост, адолат.

Ҳидоят — тўғри йўлга бошловчи, тўғри йўл топувчи.

Ҳилолиддин — диннинг янги, кўркам ойи.

Ҳиммат — олижаноб, саховат.

Ҳисом — қилич, шамшир, тиғ.

Ҳифзиддин — динни асровчи, динни муҳофаза қилувчи.

Ҳоди — тўғри йўл кўрсатувчи.

Ҳожи — зиёратчи, сиғинувчи.

Ҳозиқ — моҳир, билимдон; итоаткор, ёввош.

Ҳоким — ҳукмрон, бошлиқ, йўлбошчи, раҳбар.

Ҳомид — шукур қилувчи, қаноат қилувчи, сабр-тоқатли.

Ҳомил — айнан: кўтариб юрувчи, элтувчи.

Ҳорун — яҳудийча Аорон исмидан олинган ва араб талаффузида Ҳорун.

Ҳосил — мева, самара, натижа.

Ҳотам— сахий, қўли очиқ, олийҳиммат.

Ҳошим — майдаловчи, ушатувчи; нон синдирувчи.

Ҳуббим — “хуб” — чиройли, ёқимли сўзидан.

Ҳувайдо — белгили, ошкора, равшан, аниқ.

Ҳужжат — ишончли қоғоз.

Ҳузур — осойишталик, осудалик, роҳат, фароғат.

Ҳумойиддин — дин ато қилган бахт, дин саодати.

Ҳумом — қавм ёки бирон уруғнинг бошлиғи.

Ҳумоюн — қутлуғ, муборак, ноёб, тенгсиз.

Ҳунар — истилоҳий маънода ёки яхши ният билан ҳунар эгаси.

Ҳурмат — иззат. маъносида.

Ҳурулло — Ҳудонинг эркин бандаси.

Ҳусайн — Ҳасан исми билан бир хил маънода.

Ҳусн — чирой, гўзаллик.

Исмлар маноси. Сараланган қизлар чиройли исмлари. ПАЙҒАМБАРИМИЗНИ АЁЛЛАРИНИ ИСМЛАРИ-Хадиджа.

Исмлар маъноси. Дунё чиройли исмлари. УЗБEКИСТОН ИСМЛАРИ-Дилназ-Нодира-Наиля-Алфия-Гузал-Алия-Зайнаб-Хабиба-Малика-Саида-Наргиза-Айгул.

Исмлар маноси. Сараланган чиройли ўғил болалар исми. МУХАММАД ПАЙҒАМБАРИМИЗНИНГ ИСМЛАРИ айримлари.

Исмлар маноси ўгил фарзанд кўрмоқчи бўлганлар учун энг янги замонавий исмлар тўплами.

Исмлар. Энг чиройли ва машҳур исмлар. Дилназ – Шодия – Шерали – Шавкат – Пўлат– Ғайрат – Турғун – Феруза – Жасур – Джасур – Суннатилло – Нулуфар – Умид – Севара – Гўзал – Адлия – Бунёд – Нигора – Адолат – Анора – Юлдуз – Ёдгор – Ядгар – Бекзод – Бахрам – Бахром – Бахтиёр – Очил – Наргиз – Шухрат – Саодат – Наима – Наиля – Алфия – Рашид – Максут –.

Исмлар маъноси. Энг оммабоп исмлар тўплами. Имрон – тириклик, барҳаётлик, тириклик, узоқ умр кўрувчи кўп яшовчи.