Askarlar haqida sara sherlar to‘plami
Bir xil tushmas ammo negadir,
Poyma-poydir qadamlarimiz.
Kimdir safdan qolib ketadi,
O‘zib ketar ildamlarimiz.
Askarlar haqida she’rlar to’plami
Askarlar haqida she’rlar ni etiboringizga havola etamiz. Ulardan foydalaning. Siz ham askar bo’ling. O’z fikringizni yozib qoldiring.
- O’zbekiston Askari
- Harbiy haqida she’r
- Askar qo’shig’i
- Mard Yigitlar
- Jasur va mag’rur kapitan
- Xizmatdosh do‘stlarimga — Orif Tolib sheri
- Har biringiz bir butun lashkar
- Askar o’g’longa maktub — Oygul Ubaydullo sheri
- Askarlar haqida she’rlar. Vatan xizmatida yurgan o’g’lonlar
O’zbekiston Askari
O’zbekiston Askari
Qadamingdan o‘t chaqnar
liboslaring yarashar,
Ko‘rganlar xavas qilar-
O’zbekiston Askari!
Sen o‘z o‘rning sardori
Ximoyangda yosh-kari
Sergak turgin, charchama,
O’zbekiston Askari!
Tomirda qaynoq qoning,
Qadrlidir xar oning,
Oshgay shuxrat va shoning-
O’zbekiston Askari!
Ardoqlagin Vatanni
Bag‘ishlab jonu tanni
Yo‘latmagin dushmanni
O’zbekiston Askari!
Ozod yurtim bor, deb ayt
Yuzing yorug‘ bo‘lib qayt,
Faxr aylab bitgum bayt-
O’zbekiston Askari!
Harbiy haqida she’r
Bir kecha qo‘qqisdan uyg‘onib ketdim,
Soatga qarasam, ikkimi yo uch.
(Ehtimol sovuqdan) junjukdi etim,
Tashqariga tortdi allaqanday kuch.
Qandaydir sharpani ilg‘ab o‘zicha,
Go‘yo ogoh etib bizlarni xavfdan,
“Havf, havf”, deya bor ovozicha
Kuchuk hurar edi qo‘shni tarafda.
Ko‘ngil-da, atrofni ko‘zdan kechirdim,
Shukrki, hammayoq tinch va osuda.
Tunchiroq nurida ko‘rib, entikdim,
Farzandlarim yotar qator uyquda.
Hovlida o‘ynoqlab, kuylaydi shamol,
Bir-birin raqsga tortar xazonlar.
Daraxtlar jimgina surmoqda xayol,
Boshini tebratar gulu rayhonlar.
Tinchlik, hotirjamlik – ezgu tushuncha,
Shaksiz, yaratganning inoyati – bu.
Va ayni paytda qanchadan qancha,
Bedor nigohlarning sharofati – bu.
Kunni kun, tunni tun, demay, sarhadda,
Bedor, sergak turgan, ey askar ukam,
Sizlar bor, yashaymiz tinch, farog‘atda,
Yaxshiyam sizlar bor – bizlarga ne g‘am.
Tinchlik qadrin bildim ota bo‘lgach men,
Shular bor, ko‘naman hayot g‘amiga.
Bola kulgusiga, aytgil, nima teng,
Dunyoni alishmam tabassumiga.
Senga ko‘ngildagi borini aytay,
Sabru sabot tilay ayni choqda man.
Yaxshi niyat bilan sizlarga atay,
Uchta o‘rinbosar o‘stirmoqdaman.
Mudomki turibsiz ko‘krakni kerib,
Yo‘l yo‘q havotirga, yo‘l yo‘q qayg‘uga.
Endi dilbandlarim yoniga kirib,
Uyquga ketaman, shirin uyquga.
Askar qo’shig’i
Saflarda qad kerib turgan ey askar,
Bilgil, mardni ko‘rsa, chekinar xatar.
Yurakni, bilakni etgil safarbar,
Gulday diyoringni asra hamisha!
Duosi, so‘zlari yodingda tursin,
Nur ingan yuzlari yodingda tursin,
Mehrli ko‘zlari yodingda tursin,
Onaizoringni asra hamisha!
Singling bor – tegrangda parvona, halak,
Og‘a-ining esa – mag‘rur, dovyurak.
Chin do‘stlaring bo‘lar yurakka tirgak –
Qatorda noringni asra hamisha.
Bir kuni omading, baxting kuladi,
Uying ham, ko‘ngling ham fayzga to‘ladi.
Bolangga munosib ona bo‘ladi –
Intizor yoringni asra hamisha!
Vatan – or timsoli, Vatan – nomus, shon,
Nomus bilan aziz sanalgay inson.
Sen oringga qo‘rg‘on, or – senga qo‘rg‘on,
Oringni – boringni asra hamisha!
Mard Yigitlar
Xonadon obro‘yi, taxti-erkaqdir,
Bolalar quvonchi, baxti-erkakdir.
Ayollar qudrati mulki-erkakdir,
Vatanim g‘ururi ko‘rki-erkakdir.Erkak bor, bog‘larda gullar ochilar,
Ular bor, qalblarga quvonch sochilar.
Oila butundir ular boridan,
Hayotin kizg‘anmas do‘sti, yoridan.Dasturxon qutligi — ular mehnati,
Ustimiz butligi — ular himmati.
Farzandlar chirog‘i — ular borligi,
Muhabbatning bizga mudom yorligi.Erkaklar mardligi berur iftixor,
Ularda mehr bor va muhabbat bor.
Farzandin ertasin o‘ylovchi ular,
Oila obro‘yin qo‘llovchi ular.
Shunday yigitlarni sevar xaloyiq,
Shundayin erkaklar mehrga loyiq.
Ular elimizning sodiq posboni,
Ular bor, tinch erur yurtning osmoni.
Bayram muborakbod, aziz erkaklar,
Tilaymiz sizlarga ezgu tilaklar.
Omon bo‘ling bola, onalar uchun,
Sezing doim ayol mehrining kuchin.
Jasur va mag’rur kapitan
Ko’zingizning qarosiday saqlagaysiz,
Yurt ishonchin iymon qadar oqlagaysiz,
Qo’riqlaysiz shomu sahar dilda Vatan,
Nomus-ori, etiqodi but kapitan.
Karvonboshi suyangaydir siz-mardlarga,
Siz bermaysiz elingizni chang-gardlarga.
Yov kelsa gar olishasiz kechib jondan,
Siz jasursiz xamda mag’rursiz kapitan.
Siz Vatanga yarashgaysiz, olgumdir tan,
Vatan sizga yarashgaymi yo kapitan?
Qiziqtirmas o’zga narsa, yo gulbadan,
Orzuingiz omon bo’lsa bo’ldi Vatan.
Siz shu yurtning ahdi baland o’g’lonisiz,
Siz borsiz-ki, behavotir qo’rg’onimiz.
Faxrlangum goh oshkora, goho chetdan,
Siz borsiz-ki, hadigimiz yo’q kapitan!
Xizmatdosh do‘stlarimga — Orif Tolib sheri
Bir xil yur, deb uqtirar serjant,
Bir xil tur, deb uqtirar serjant.
Uxlar bo‘lsang, tushlaringni ham,
Bir xil ko‘r, deb uqtirar serjant.
Bir xil tushmas ammo negadir,
Poyma-poydir qadamlarimiz.
Kimdir safdan qolib ketadi,
O‘zib ketar ildamlarimiz.
Bir haftami, o‘n kunmi o‘tgach,
Izga tusha boshlar hammasi.
Tarbiyalar bizlarni chanqash,
Va toshyo‘lning o‘tdek nafasi.
Hayotda-chi, ammo hayotda,
Teng tushmaydi aslo odimlar.
Kimlar qolib ketadi ortda,
Ilgarilab ketadi kimlar.
Buni o‘nglab bo‘lmaydi hargiz,
Har kim qo‘ldan kelgancha yashar.
Lekin, do‘stlar, shu yurt uchun biz,
Bir umrga askarmiz, askar.
Mayli, turfa kechsin kunimiz,
Har xil bo‘lsin bizda quvonch, dard.
Ammo shu el, shu Vatanni biz,
Birday halol sevmog‘imiz shart!
Har biringiz bir butun lashkar
Jahon bilar alplarning kuchin,
Dunyo guvoh, odamlar shohid.
Vatan – xalqni qo‘riqlash uchun,
Chegaralab olingan hudud.
Avlodlarning doim ko‘ngli to‘q,
Ajdodlarning makoni – Vatan.
Bu hududning yomon yeri yo‘q,
Xasi – Vatan, tikoni – Vatan.
Yov lashkarin yengish san’atin,
Shiroq bobom hikoya qilgan.
Qarang, To‘marisning jur’atin,
Yurtni qanday himoya qilgan.
Jangda ba’zan bitta bahodir,
Zabt etilmas istehkom bo‘lgan.
Bir qo‘shinni yengishga qodir,
Metin bo‘lgan, mustahkam bo‘lgan.
Siz Vatanning sergak posboni,
Ofitsersiz, serjantsiz, askar.
Siz xalqimning harbiy imkoni,
Har biringiz bir butun lashkar.
Askar o’g’longa maktub — Oygul Ubaydullo sheri
Omonmisan, bolajonginam,
Salomatmi jo‘ra-yu do‘sting?
Tilab menga sabr va chidam,
Debsan xatda, «Onajon, kuting».
Debsan yana, «Olmang xavotir,
O‘zingizni asrang, Onajon!»
Netay, bolam, onaman axir,
Bo‘lgin deyman, doimo omon.
Lovullaydi alanga misol,
Dilginangda Vatan sevgisi.
Yolg‘on aytma, olmagin malol,
Aldamaydi ona sezgisi.
Chegarada tur doim sergak,
Ko‘zlaringni uyqu eltmasin.
Polvon bolam, sen menga kerak,
G‘anim bexos toshin otmasin.
Tinchlik, sog‘lik – Olloh ehsoni,
Asra, bolam, buyuk ne’matni.
Doim senga tilarman, alhol,
Bobolardan meros qudratni.
Muhabbatim bo‘lsin qo‘ldoshing,
Mehrim tanga kuch bo‘lib ensin.
Oldirmagin og‘zingdan oshing,
Dilginamda xavotir tinsin.
Bolam, bugun, anglading, sezding,
Ona yurting joningga payvast.
Oq sutimga roziman, bolam,
Tinchlik tug‘in ko‘tarolding dast.
O‘z burchingni astoydil o‘ta,
Yorug‘ bo‘lsin sen-la yuzimiz.
Kelishingni ko‘p intiq kutib,
To‘rt bo‘lmoqda, bolam ko‘zimiz.
Askarlar haqida she’rlar. Vatan xizmatida yurgan o’g’lonlar
Ahd-vafoni ajdodlardan o‘rgangay –
El-u yurtim degan, ko‘ksi qalqonlar,
Mudom sharaf-u shonga burkangay –
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Yuragida nomus bo‘lar, or bo‘lar,
Mag‘rurlikda lochin bo‘lar, sor bo‘lar,
Orzulari tog‘dek ulug‘vor bo‘lar,
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Bo‘stoniga quzg‘un-zog‘ni yo‘latmas,
Qo‘rg‘onining bir toshin ham qulatmas,
Ichgan qasam, aytgan so‘zidan qaytmas,
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Suvlar kechsa hamki, etik yechmagay,
Yovuzlarning hiylasiga uchmagay,
Jondan kechsa hamki, yurtdan kechmagay,
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Toki bordir, mard, jasur posbonlari,
Musaffodir hur Vatan osmonlari.
Omon bo‘lsin, el fidoyi jonlari –
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Askarlar haqida she’rlar yoqqan bo’lsa albatta fikr bildiring.
Askarlar haqida sara sherlar to‘plami
Askarlar haqida eng sara sherlar to’plami qabul qiling.
ASKARLAR.
Muallif: Qodir Qaxxor
Yurtning asl jasur og’loni,
Sizlar borki obod shaxarlar.
Chegaramiz metin qalqoni,
Joni fido mag’rur askarlar.
Vatan uchun joningiz fido,
Uxlamaysiz hatto saxarlar.
Sizni doyim qo’llasin xudo,
Omon bo’ling doyim askarlar.
Yurtning erkin o’ylaysiz tinmay,
Jonkuyar yo’q dunyoda sizday,
Qaddingiz tik egilmay sinmay,
Yurtga qalqon mag’rur askarlar.
Tungi uyqu sizdan ko’p yiroq,
Kor qilmaydi oqshom qo’rqular.
Vatan uchun yashaysiz ko’proq,
Vatan ko’rki mag’rur askarlar.
Tinchlik asli bebaxo nemat,
Shu tinchlikni asraganlar mart,
Yurtimiz tinch shudur xaqiqat,
Sizlar borki mag’rur askarlar.
Tinchlik Posbonlari
Yurtimiz mard,o‘glonlari,
Tinchligimiz posbonlari,
Biz deb uhlamas tunlari,
Sog‘ bo‘linglar,ey do‘stlarim !
Qo‘rqmaysizlar,dushman,yovdan,
Vijdoningiz ustun jondan,
Hizmat qilib chin ko‘ngildan,
Charchamanglar ey do‘stlarim!
Sizlar bor,tinch uhlagaymiz,
Kocha ko‘yda,sog‘ yurgaymiz,
Uzoq umrlar tilaymiz,
Kam bo‘lmanglar ey dostlarim!
Biz ham sizlarga o‘xshaylik,
Sizlardan ornak olaylik,
O’zbekistonni asraylik,
Tinch bo‘linglar ey dostlarim!
Bayramingiz qutlug‘ bo‘lsin,
Martabangiz ulug‘ bo‘lsin,
Orzu-niyatingiz kulsin,
Sizlarni ROBBiM asrasin!
Ollohim asragin,mard o‘g‘lonlarni,
Vatan uchun bu jonin fidolarni,
Sog‘-salomat qilgin,bu chin dostlarni,
Orzusiga yetkazgin,posbonlarni!
O’zbekiston Askari Nodira Xasanova sheri
Qadamingdan o‘t chaqnar
liboslaring yarashar,
Ko‘rganlar xavas qilar-
O’zbekiston Askari!
Sen o‘z o‘rning sardori
Ximoyangda yosh-kari
Sergak turgin, charchama,
O’zbekiston Askari!
Tomirda qaynoq qoning,
Qadrlidir xar oning,
Oshgay shuxrat va shoning-
O’zbekiston Askari!
Ardoqlagin Vatanni
Bag‘ishlab jonu tanni
Yo‘latmagin dushmanni
O’zbekiston Askari!
Ozod yurtim bor, deb ayt
Yuzing yorug‘ bo‘lib qayt,
Faxr aylab bitgum bayt-
O’zbekiston Askari!
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar
Ahd-vafoni ajdodlardan o‘rgangay –
El-u yurtim degan, ko‘ksi qalqonlar,
Mudom sharaf-u shonga burkangay –
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Yuragida nomus bo‘lar, or bo‘lar,
Mag‘rurlikda lochin bo‘lar, sor bo‘lar,
Orzulari tog‘dek ulug‘vor bo‘lar,
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Bo‘stoniga quzg‘un-zog‘ni yo‘latmas,
Qo‘rg‘onining bir toshin ham qulatmas,
Ichgan qasam, aytgan so‘zidan qaytmas,
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Suvlar kechsa hamki, etik yechmagay,
Yovuzlarning hiylasiga uchmagay,
Jondan kechsa hamki, yurtdan kechmagay,
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Toki bordir, mard, jasur posbonlari,
Musaffodir hur Vatan osmonlari.
Omon bo‘lsin, el fidoyi jonlari –
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Askarlar
Ko‘zingizning qarosiday saqlagaysiz,
Yurt ishonchin iymon qadar oqlagaysiz,
Qo‘riqlaysiz shomu sahar dilda Vatan
Nomus-ori, e’tiqodi but ASKAR.
Karvonboshi suyangaydir Siz-mardlarga,
Siz bermaysiz elingizni «chang-gard»larga.
Yov kelsa gar olishasiz kechib jondan,
Siz jasursiz xamda mag‘rursiz ASKAR.
Siz Vatanga yarashgaysiz, olgumdir tan,
Vatan sizga yarashgaymi yo ASKAR?
Qiziqtirmas o‘zga narsa, yo gulbadan,
Orzuingiz OMON bo‘lsa bo‘ldi Vatan.
Siz shu yurtning ahdi baland o‘g‘lonisiz,
Siz borsiz-ki, behavotir qo‘rg‘onimiz.
Faxrlangum goh oshkora, goho chetdan-
Siz borsiz-ki, hadigimiz yo‘q ASKAR!.
ASKAR QO’SHIG’I
Saflarda qad kerib turgan ey askar,
Bilgil, mardni ko‘rsa, chekinar xatar.
Yurakni, bilakni etgil safarbar,
Gulday diyoringni asra hamisha!
Duosi, so‘zlari yodingda tursin,
Nur ingan yuzlari yodingda tursin,
Mehrli ko‘zlari yodingda tursin,
Onaizoringni asra hamisha!
Singling bor – tegrangda parvona, halak,
Og‘a-ining esa – mag‘rur, dovyurak.
Chin do‘stlaring bo‘lar yurakka tirgak –
Qatorda noringni asra hamisha.
Bir kuni omading, baxting kuladi,
Uying ham, ko‘ngling ham fayzga to‘ladi.
Bolangga munosib ona bo‘ladi –
Intizor yoringni asra hamisha!
Vatan – or timsoli, Vatan – nomus, shon,
Nomus bilan aziz sanalgay inson.
Sen oringga qo‘rg‘on, or – senga qo‘rg‘on,
Oringni – boringni asra hamisha!
Askarlar haqida sara sherlar to‘plami
Harbiylar va Askarlar haqida eng sara sherlar to’plami. Bu dunyoda shunday bir ilohiy kalom borki, uni tilga olgan har bir kishining qalbida olam-olam g’urur, iftixor, faxrlanish hissi jo’sh uradi. Bu Vatan so’zidir.
O‘zbekiston askari — Nodira Xasanova sheri
Qadamingdan o’t chaqnar,
liboslaring yarashar,
Ko’rganlar xavas qilar,
O’zbekiston Askari!
Sen o’z o’rning sardori,
Ximoyangda yosh-qari,
Sergak turgin, charchama,
O’zbekiston Askari!
Tomirda qaynoq qoning,
Qadrlidir xar oning,
Oshgay shuxrat va shoning,
O’zbekiston Askari!
Ardoqlagin Vatanni,
Bag’ishlab jonu tanni,
Yo’latmagin dushmanni,
O’zbekiston Askari!
Ozod yurtim bor, deb ayt,
Yuzing yorug‘ bo’lib qayt,
Faxr aylab bitgum bayt,
O’zbekiston Askari!
Jasur va mag’rur kapitan
Ko’zingizning qarosiday saqlagaysiz,
Yurt ishonchin iymon qadar oqlagaysiz,
Qo’riqlaysiz shomu sahar dilda Vatan,
Nomus-ori, etiqodi but kapitan.
Karvonboshi suyangaydir siz-mardlarga,
Siz bermaysiz elingizni chang-gardlarga.
Yov kelsa gar olishasiz kechib jondan,
Siz jasursiz xamda mag’rursiz kapitan.
Siz Vatanga yarashgaysiz, olgumdir tan,
Vatan sizga yarashgaymi yo kapitan?
Qiziqtirmas o’zga narsa, yo gulbadan,
Orzuingiz omon bo’lsa bo’ldi Vatan.
Siz shu yurtning ahdi baland o’g’lonisiz,
Siz borsiz-ki, behavotir qo’rg’onimiz.
Faxrlangum goh oshkora, goho chetdan,
Siz borsiz-ki, hadigimiz yo’q kapitan!
Xizmatdosh do‘stlarimga — Orif Tolib sheri
Bir xil yur, deb uqtirar serjant,
Bir xil tur, deb uqtirar serjant.
Uxlar bo‘lsang, tushlaringni ham,
Bir xil ko‘r, deb uqtirar serjant.
Bir xil tushmas ammo negadir,
Poyma-poydir qadamlarimiz.
Kimdir safdan qolib ketadi,
O‘zib ketar ildamlarimiz.
Bir haftami, o‘n kunmi o‘tgach,
Izga tusha boshlar hammasi.
Tarbiyalar bizlarni chanqash,
Va toshyo‘lning o‘tdek nafasi.
Hayotda-chi, ammo hayotda,
Teng tushmaydi aslo odimlar.
Kimlar qolib ketadi ortda,
Ilgarilab ketadi kimlar.
Buni o‘nglab bo‘lmaydi hargiz,
Har kim qo‘ldan kelgancha yashar.
Lekin, do‘stlar, shu yurt uchun biz,
Bir umrga askarmiz, askar.
Mayli, turfa kechsin kunimiz,
Har xil bo‘lsin bizda quvonch, dard.
Ammo shu el, shu Vatanni biz,
Birday halol sevmog‘imiz shart!
O’zbekiston yurtimiz
Mart o’g’lonlar turar to’p,
Ona zamin Vatan deb,
Qorachig’dek asrar xo’p,
Mustaqillik erkimiz,
O’zbekiston yurtimiz.
Har bir o’g’lon burchidir,
Asrab avayla yurtdir,
O’z uyida xursanddir,
Mustaqillik yurtimiz,
O’zbekiston yurtimiz.
Bizdan keyin farzandlar,
Bizdek asrab avaylar,
Dunyo o’zbekni bilar,
Mustaqillik erkimiz,
O’zbekiston yurtimiz.
Ozbekdan sayyoxlarga,
Kerakmas taklif noma,
Nimasidir yoqqanda,
Mustaqillik erkimiz,
O’zbekiston yutimiz.
Bizning yoshlar birinchi,
Kelajak boshi bari,
Ona deydi Vatanni,
Mustaqillik erkimiz,
O’zbekiston yurtimi.
Yurt boshimiz bobomiz,
Muqaddas vatanimiz,
Asraymiz tinchligimiz,
Mustaqillik erkimiz,
O’zbekiston yurtimiz.
O’zbekiston Askari!
Qadamingdan o‘t chaqnar,
liboslaring yarashar,
Ko‘rganlar xavas qilar-
O’zbekiston Askari!
Sen o‘z o‘rning sardori,
Ximoyangda yosh-qari,
Sergak turgin, charchama,
O’zbekiston Askari!
Tomirda qaynoq qoning,
Qadrlidir xar oning,
Oshgay shuxrat va shoning-
O’zbekiston Askari!
Ardoqlagin Vatanni,
Bag‘ishlab jonu tanni,
Yo‘latmagin dushmanni,
O’zbekiston Askari!
Ozod yurtim bor, deb ayt,
Yuzing yorug‘ bo‘lib qayt,
Faxr aylab bitgum bayt-
O’zbekiston Askari!
Askar qo‘shig‘i — Harbiylar uchun sher
Saflarda qad kerib turgan ey askar,
Bilgil, mardni ko‘rsa, chekinar xatar.
Yurakni, bilakni etgil safarbar,
Gulday diyoringni asra hamisha!
Duosi, so‘zlari yodingda tursin,
Nur ingan yuzlari yodingda tursin,
Mehrli ko‘zlari yodingda tursin,
Onaizoringni asra hamisha!
Singling bor – tegrangda parvona, halak,
Og‘a-ining esa – mag‘rur, dovyurak.
Chin do‘stlaring bo‘lar yurakka tirgak –
Qatorda noringni asra hamisha.
Bir kuni omading, baxting kuladi,
Uying ham, ko‘ngling ham fayzga to‘ladi.
Bolangga munosib ona bo‘ladi –
Intizor yoringni asra hamisha!
Vatan – or timsoli, Vatan – nomus, shon,
Nomus bilan aziz sanalgay inson.
Sen oringga qo‘rg‘on, or – senga qo‘rg‘on,
Oringni – boringni asra hamisha!
Har biringiz bir butun lashkar
Jahon bilar alplarning kuchin,
Dunyo guvoh, odamlar shohid.
Vatan – xalqni qo‘riqlash uchun,
Chegaralab olingan hudud.
Avlodlarning doim ko‘ngli to‘q,
Ajdodlarning makoni – Vatan.
Bu hududning yomon yeri yo‘q,
Xasi – Vatan, tikoni – Vatan.
Yov lashkarin yengish san’atin,
Shiroq bobom hikoya qilgan.
Qarang, To‘marisning jur’atin,
Yurtni qanday himoya qilgan.
Jangda ba’zan bitta bahodir,
Zabt etilmas istehkom bo‘lgan.
Bir qo‘shinni yengishga qodir,
Metin bo‘lgan, mustahkam bo‘lgan.
Siz Vatanning sergak posboni,
Ofitsersiz, serjantsiz, askar.
Siz xalqimning harbiy imkoni,
Har biringiz bir butun lashkar.
Askar o‘g‘longa maktub — Oygul Ubaydullo sheri
Omonmisan, bolajonginam,
Salomatmi jo‘ra-yu do‘sting?
Tilab menga sabr va chidam,
Debsan xatda, «Onajon, kuting».
Debsan yana, «Olmang xavotir,
O‘zingizni asrang, Onajon!»
Netay, bolam, onaman axir,
Bo‘lgin deyman, doimo omon.
Lovullaydi alanga misol,
Dilginangda Vatan sevgisi.
Yolg‘on aytma, olmagin malol,
Aldamaydi ona sezgisi.
Chegarada tur doim sergak,
Ko‘zlaringni uyqu eltmasin.
Polvon bolam, sen menga kerak,
G‘anim bexos toshin otmasin.
Tinchlik, sog‘lik – Olloh ehsoni,
Asra, bolam, buyuk ne’matni.
Doim senga tilarman, alhol,
Bobolardan meros qudratni.
Muhabbatim bo‘lsin qo‘ldoshing,
Mehrim tanga kuch bo‘lib ensin.
Oldirmagin og‘zingdan oshing,
Dilginamda xavotir tinsin.
Bolam, bugun, anglading, sezding,
Ona yurting joningga payvast.
Oq sutimga roziman, bolam,
Tinchlik tug‘in ko‘tarolding dast.
O‘z burchingni astoydil o‘ta,
Yorug‘ bo‘lsin sen-la yuzimiz.
Kelishingni ko‘p intiq kutib,
To‘rt bo‘lmoqda, bolam ko‘zimiz.
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar
Ahd-vafoni ajdodlardan o‘rgangay –
El-u yurtim degan, ko‘ksi qalqonlar,
Mudom sharaf-u shonga burkangay –
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Yuragida nomus bo‘lar, or bo‘lar,
Mag‘rurlikda lochin bo‘lar, sor bo‘lar,
Orzulari tog‘dek ulug‘vor bo‘lar,
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Bo‘stoniga quzg‘un-zog‘ni yo‘latmas,
Qo‘rg‘onining bir toshin ham qulatmas,
Ichgan qasam, aytgan so‘zidan qaytmas,
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Suvlar kechsa hamki, etik yechmagay,
Yovuzlarning hiylasiga uchmagay,
Jondan kechsa hamki, yurtdan kechmagay,
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Toki bordir, mard, jasur posbonlari,
Musaffodir hur Vatan osmonlari.
Omon bo‘lsin, el fidoyi jonlari –
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Vatan himoyachilariga atalgan to’rtlik sherlar
Kimdir cho’pak otsa o’zbek nomiga,
Tegadi g’ururning baland tomiga,
Yurak zirillaydi, ko’zda chaqnar o’t,
Tortadi alamli o’ylar domiga.
Shukurkim, yurt-el tinch, but qo’rg’onlari,
Sarhadini tutgan alp o’g’lonlari,
Bolasin beshikda quchgan kelinchak,
Tuprog’ini sevgan bobojonlari.
Bu zamin ichinda bitta Vatan bor,
Bir bog’ bor, bir gulshan, bitta chamanzor!
Oh, mening yuragim — jon, O’bekiston,
Mening muhabbatim aks etgan diyor.
Ko’taring boricha bu el shonini,
Ko’rsating dunyoga bor imkonini,
G’ayurlarning dami ichida qolsin,
E’zozlab olishsin tilga nomini.