Mehr oqibat haqida sara sherlar to‘plami
Dardlaringni bitarsan qog‘oz chetiga,
Turtki yeb nokaslar so‘zo zarbidan,
Xudoyberdi so‘zladi yurak dardidan,
Oqibat begona odamlar uchun.
Qor haqida sara sherlar to‘plami
Qor haqida eng sara sherlar to‘plami kattalar va bolalar uchun. Deyarli har qish faslida qor tevarak-atrofimizni o’rab oladi. Biz unga boqamiz, uni ustida yuramiz va zavqlanamiz.
Qor yog‘ayotgan oqshom
Qor yog’ayotgan oqshom,
Shaharni kezsang,
G’ira-shira ko’chalarni kezsang,
qo’llaringni cho’ntakka tiqib,
Qor esa erisa lablaringda jim.
O’ylasang, olislarda qolgan kimnidir,
Shu qorni o’ylasang, qalbing entiksa.
Ayniqsa, o’zing sevgan qizni o’ylasang,
Ayniqsa, o’ylasang onangni…
Qor esa tinmasa,
Tinmasa qadaming.
O’zing ham bir qor uchquniday,
Singib ketsang tunning bag’riga.
Kimgadir yo’l bersang, kimgadir salom,
Ammo o’zing bilmasang buni.
Qor esa bo’ralab yog’aversa jim,
Adashsang-da, sezmasang adashganingni.
Laylak qor
Qor yog’ar elak-elak,
Yog’ar bo’lib charxpalak.
Qo’ngan zamon kaftimga,
Erib ketar taftimga.
Quvnoq qor,
Oppoq qor.
Qorni yig’ib olaylik,
Bir shaklga solaylik.
Bolalar, keling, qani,
Qorbobo yasa, G’ani.
Qara, burning uchini,
Bilgin sovuq kuchini.
Shalpang quloqlar tikka —
Qarab qolibdi ko’kka.
Qor yog’ar hamon-hamon,
Kulamiz xandon-xandon.
Qizib ketdi o’yin ham,
Shodlikni ko’rar baham.
Quvnoq qor,
Oppoq qor.
Derazaning raxidan qorni
Derazaning raxidan qorni
kuzatadi tuvakdagi gul.
Tashqarida yoqqanida qor,
uyda kitob o’qigan ma’qul.
Tashqarida yoqqanida qor,
bu o’y surib ingramak demak
va chiroqni o’chirib qo’yib,
oppoq shamni yondirmoq kerak.
Qanday yaxshi, ma’yus, baxtiyor
qiz tashrifin o’tirsang poylab,
tashqarida yoqqanida qor,
ko’chadagi chiroqda porlab.
Qanday yaxshi kuzatmoq to’yib,
tashqarida yoqqan oq qorni,
hech bo’lmasa oldingga qo’yib
o’tkir sharob, bir burda nonni.
Biroq, nega chidamas yurak,
kiyinaman asta, bemador –
qiyin ekan uyda yashamak
tashqarida yoqqanida qor.
Yangi yil sovg‘asi
Hamma tomon oppoq qor,
Yer oq ko‘rpa ostida –
Mizg‘ib yotar intiq, zor,
Bahoroyning vasliga.
Borliqni xo‘p allalab,
Ko‘kdan o‘ynab qor tushar.
Qiyqirishib bolalar –
Bunda chana tortishar.
O‘ynashadi qorbo‘ron,
Zavqi baland, shashti zo‘r.
Atrof bеg‘ubor biram,
Nashidasi, gashti zo‘r.
Qor tagidan mo‘ralar
Daraxtlarning novdasi.
Har bir bola ko‘nglida
Qorboboning sovg‘asi!
Qor parchalar
Qor parchalar, parchalar,
Oq kiyadi archalar.
Qir, adirlar, qo‘ralar,
Oq kiyimga o‘ralar.
Uyga kirdi oq odam,
Qarasam, mening dadam.
Dadamning ustin qoqdim,
Dadamga kulib boqdim.
Yoqalarin tuzatdim,
Issiq to‘nni uzatdim.
Qor, qor, qorlar
Qor, qor, qorlar,
Atrof porlar.
Yilt-yilt nurdek,
Oppoq undek.
Shakar undek,
Shakar, desam.
Agar yesam,
Og’rir tishim.
Qor, qor, qorlar,
Atrof porlar.
Yilt-yilt nurdek.
Qor havosi
Qor havosi ufurar,
Shamollar yer supurar.
Uchar so’nggi xazonlar,
Tussiz bog’-u biyobon,
Bo’m-bo’sh ko’cha, xiyobon.
Osmon xira va rangsiz,
Bosib kelar qish jangsiz.
Qish tasbehlari
Qor kiyingan archalar,
Oq qalpoqqa o’xshaydi.
Yaltiroq shox-shabbalar,
Jez taroqqa o’xshaydi.
Muz qotgan ariqchalar,
Zar belbog’ga o’xshaydi.
Sumalaklar — qandillar,
Muz chiroqqa o’xshaydi.
Qor ustida qarg’alar,
Qora dog’ga o’xshaydi.
Yo oq qog’ozga tomgan,
Rang — siyohga o’xshaydi.
Fe’li sovuq izg’irin,
Ko’p chatoqqa o’xshaydi.
Quvib solar hammani,
Urto’qmoqqa o’xshaydi.
Har tomonda qor
Har tomonda qor, qor, qor…
El bilan tushar, chiqar.
Bulutlar elab elak,
Separ oppoq kapalak,
To‘da-to‘da ucharlar,
Aylanishib qocharlar,
Yellarga yo‘l ocharlar.
Mana, har tomon oppoq,
Maydon, ko֥‘cha, tom, chorvoq.
Yerlar to‘ngan, ko‘k to‘ngan,
Havo charchab bo‘g‘ilgan.
Ko‘kragiga tushgan qor
O‘ziga joy axtarar,
Jimjit uylarni o‘rar…
Qor baralab yog’yapti
Yer to’ysin deb bir yo’la,
Qor baralab yog’yapti.
Go’yo osmon un elar,
Havosi ham yoqyapti.
Yurganimda iz qolsa,
Qor uni tez yopyapti,
Kuchigim ham oqarib,
Atrofimda chopyapti.
Momojonim oynadan
Juda xursand boqyapti.
Xayolimga yoz kelib,
Suv sharqilab oqyapti!
Qor o‘yini
Oqshomda boshlanar, qorning o’yini.
Havo ham top-toza, yurakda viqor.
Qop-qorayib yotgan bog’lar qo’ynini,
Oppoq sukunatga, ko’mib tashlar qor.
Qor tinar va sovuq pichoqlarini,
Oyga tutar, atrof ketar yarqirab.
Yig’ishtirib olar oyoqlarini,
Yalang’och, xo’mraygan bujur daraxtlar.
Kimdir shoshib borar, pastqam ko’chada,
Kimdir eringancha mudrab bosh qashir.
Kimdir derazadan termilar o’ychan,
Kimdir qor ustiga yoza boshlar sher.
Qandayin so‘z topay tasvirlash uchun,
Maysalar rangini qor yoqqan kuni,
Qordan chiqib turgan maysalar uchin,
Yulduzlar sovuqdan muzlagan tunni.
Oy bilan sayr etib yurgan chog‘imda,
Yo‘lakdagi muzning qisir-qisirin,
Ko‘rpaga o‘rangan tungi bog‘imda,
Qari daraxtlarning mahzun shivirin.
Sirg‘adek osilgan alvon do‘lana,
Yulduzdek yonadi yo‘lak chetida,
Qorning uchqunlari go‘yo parvona,
Qo‘naru eriydi bo‘sh hovuchimda.
Bemahal qor yoqqan kun
Bul chog’i, bo’stonga ishtiyoq baland,
Nechundir bemahal yog’a ketdi qor.
Diktorning bir og’iz e’loni bilan
Chindan ham qaygadir berkindi bahor.
Bu fursat chamansiz ko’ngillar yarim,
Bulbulni quvlamang dostonimizdan.
Sizdan nima ketdi, diktor do’stlarim,
Qorni kurab qo’ying bo’stonimizdan.
Yangi yil kechasi
Ko‘ngil ma’yus tortdi yilning so‘ngida,
Bilmam, nimang bilan sehrlading, qor.
Bugun kuppa-kunduz ko‘zim o‘ngida,
Yana bir yoshimni o‘g‘irlading, qor.
Qirqinchi qasrimga o‘taymi endi,
Kechagi yoshligim ertakmi endi.
Bahorim yetgudek qo‘lim uzatsam,
Yetolmay dilimni ne deb yupatsam.
Laylakqor, azizim, g‘alat bayram bu —
Kulib kuzatsammi, yig‘lab kuzatsam…
Dardim jim ichimga yutaymi endi,
Kechagi yoshligim ertakmi endi?
So‘rsang, sevinchimdan o‘kinchim ko‘proq,
Sendan-da kumushroq sochimdagi oq.
Yilim kelmay turib, yilim ketmoqda,
Ko‘zda tabassum-u kiprikda titroq.
Men ham sal shoshdim-da, qaytaymi endi,
Kechagi yoshligim ertakmi endi?
Yangi yil,
Kelaver qanday kelsang ham,
Kimlar yetdi senga, kimlar yetmadi.
Sen yangi yo‘ldoshsan, sen yangi hamdam,
Yo‘qlab kelganingni o‘zi bir bayram.
Qulog‘ingga bir gap aytaymi, endi,
Kechagi yoshligim ertakmi, endi…
Osmon qorni eladi
Osmon qorni eladi,
Yerni oqqa beladi,
Xuddi yumshoq parto‘shak,
Dumalaging keladi.
Qor yog‘ar-ey, qor yog‘ar,
To‘lib dala-qir yog‘ar,
Boshimizdan sochqiday,
Oq marvarid, dur yog‘ar.
Xo‘p yaxmalak otamiz,
Goho qorga botamiz,
Qizib jo‘shar jon tanda,
Kim deydi sovqotamiz?
Qish yaxshi-yo, qish yaxshi,
Oppoq qor— kumush yaxshi.
Bir-birovga qor otib,
Qiyqirib quvish yaxshi.
Qorto‘plarni otamiz,
Rosa kulib qotamiz.
Pisand qilmay ayozni,
Qish zavqini totamiz.
Qor yog‘ar-ey, zo‘r yog‘ar,
Xo‘p quvnatib dillarni,
Zavqimizga jo‘r yog‘ar.
Qalin qor tushdi
Qoraygan bog‘larga qalin qor tushdi,
Yodimiz yodiga tag‘in yor tushdi.
Dilga – ahli tarab ko‘ngillaridan
Quvg‘in aylamishlar – jam’i zor tushdi.
Bulbullar tindilar – oshiqlikmi shu?
Orom yo‘q – ishqimiz betakror tushdi.
Bori ishq zahrini bizga ber, falak,
Ko‘nglimiz ko‘tara xaridor tushdi.
Nigohimiz naqqosh yo‘lga termulib,
Darchangizga boqing – navbahor tushdi.
Laylidan so‘ylamang, afsonami ishq?
Devona baxshimiz – bizga or tushdi.
Yaldo tunlarida so‘yladik doston,
G‘uluvmas, holimiz rostu bor tushdi:
Oh urdik, ummonlar uchdi falakka –
Yo‘q esa, bog‘larga qaydin qor tushdi?
Qorga qasida
Yana osmoningdan yerga qularsan,
Yana ma’sumlikdan chekarsan ozor.
Uzun kechalarni tongga ularsan,
Yerning yuzin yorug‘ aylagaysan, qor.
Ne-ne yuraklarda muz qotdi ohim,
Sendek qaro yerni qucholmasman shod.
Ey qor, osmonlarga yetgan faryodim,
Ey qor, to‘kilarsan sokin, befaryod.
Istarang issiqdir, sochilgan zavqing
Yorug‘ kunlarimdan keltirar darak.
Boshimdan yog‘dirar, to‘zg‘itib rahmin,
Issiq-sovug‘imdan xabardor falak…
Harorat axtarib kezarsan, biroq,
Jahoniy borlig‘ing – bir tomchi ko‘z yosh.
Seni deb qon yutar namdiyda ofoq,
Seni deb zaminga qaytadi quyosh…
Qor haqida
Qish kechasi, guvillar shamol,
Dalada qor, qush inida qor.
Ingrar og‘riq kabi qari tol,
Oynalarni bezar qish- gulkor!
Jeyron : Qishning momiq choponi,
Boshida-chi oq qalpoq,
Bizni zavqqa toldirar,
Ko‘chalar rosa oppoq.
Oppoq qor
Oppoq tiniq — oppoq qor,
O‘ynab tushar osmondan,
Qor qo‘ynida o‘ynoqlab,
Yurar yoshlar shod-xandon.
Sizni ushbu maqola ham qiziqtirishi mumkin
Qor haqidagi sherlar to’plami juda ajoyib ekan.
Assalomu alayko’m. Qor haqidagi ushbu barcha sherlar menga rosa yoqdi, ichidan 1-2 tasini yodlashga krishdim, barchasi chiroyli sherlar ekan, raxmat sizlarga!
Bu yilgi qishdagi qor erimasdan rosa yerda turdi, shuning uchun qor haqida sherlardan yod olishga harakat qildim.
So‘nggi yuklangan mavzular Ko‘p o‘qilgan mavzular Bo‘limlardan birini tanlang
Mehr oqibat haqida sara sherlar to‘plami
Mehr oqibat haqida sherlar to‘plami: Insonlar bir-birlari bilan munosabatda bo‘lar ekan, o‘rtalarida mehr-oqibat hamda ishonch bo‘lsagina hayoti yanada go‘zallashib boraveradi.
Oqibat
Ey yurak ketaylik butkul bosh olib,
Bizni tushunmaydi inson bolasi.
Ularning tashvishi faqat manfaat,
Oqibat begona odamlar uchun.
Yuzingga qarab turib jilmayganicha,
Ko‘ksingga tig‘ qadar do‘stman deganlar.
Soxta mexr, soxta tuyg‘u misli daryodir,
Oqibat begona odamlar uchun.
Dard bilan yig‘laysan qiynalgaydursan,
Goh yo‘qchilik dardi ham ko‘ngling chirtganda
Ne ham qo‘limizdan kelar edida,
Oqibat begona odamlar uchun.
Dunyoda yashayapmiz barcha qatori,
O‘zimizdan o‘tganin o‘zimiz bilib,
Shunga amin bo‘ldik dunyoga kelib,
Oqibat begona odamlar uchun.
Yiqilsang ustingdan kulishga tayyor,
Najotsiz qushdan pat yulishga tayyor,
O‘zlarini foydasiga tulkidan ayyor,
Oqibat begona odamlar uchun.
Bayroq haqida sara sherlar to‘plami
Dardlaringni bitarsan qog‘oz chetiga,
Turtki yeb nokaslar so‘zo zarbidan,
Xudoyberdi so‘zladi yurak dardidan,
Oqibat begona odamlar uchun.
Oqibat: Nodon o‘g‘il qissasi
Bu xovlida bir yilda,
Uchta janoza bo‘ldi.
Keksa ota-ona va
Keksa oqibat o‘ldi.
Ota onasiz qolib,
Dod solardi farzandlar.
Qolgan merosni bo‘lib,
Tinchlandi oqpadarlar.
Katta aka oila,
Tirgak ustuni edi.
«Ukalarim hovlini
Bo‘lib olamiz” dedi.
Turgan gapki kenjaga,
Bu mashmasha yoqmasdi.
Keksalar tirik bo‘lsa,
Bu g‘avg‘odan qo‘rqmasdi.
Uka dedi: «ota onamiz
Nasihat qilgan edi.
Hovlini sotmanglar deb
Vasiyat qilgan edi.”
O‘rtanchisi gap kesib,
Tanbeh berdi ukaga.
«Hovlini sotgan bilan
Qolmaymiz-ku ko‘chada.
Xullas hovlini sotib,
Tarqab ketdi uch o‘g‘il
Yo‘qlamay qo‘ydi ular,
Bir birlarin necha yil.
Oradan yillar o‘tib,
Qishloqda gap tarqaldi.
Hovlini olgan odam
Ko‘p boylik topib oldi.
Gap yetibmi o‘g‘illar
Bir birin izlab topib
Boylik dardida qarang
Keldilar shu on chopib.
Ona haqida sherlar to‘plami
Otamiz merosini,
Qaytarib bering aka.
Biz qilaylik siz uchun
Xizmat bo‘lsa qanaqa.
Xo‘jayin dedi: do‘stlar,
Kech qoldingizlar biroz.
O‘ziga nasib qildi
O‘zidan qolgan meros.
Boylikni topgan kunim
Ko‘p izladim sizlarni
Topolmadim afsuski,
Men hech birlaringizni.
Ulardan shu qishloqda
Qolsin bir deb yodgorlik.
Olgan pulim bariga,
Qurdirdim katta masjid.
Masjidning nomini
Biz oqibat deb yozdirdik
Barcha qishloq ahliga
Sizlarni ibrat qildik.
Toki ular ulg‘ayib,
Nodonlik qilmasin deb.
Odam bolasi bo‘lib,
Hayvonlik qilmasin deb.
Bu so‘zlarni eshitib,
O‘g‘illar «dod” soldilar.
Bahonaga biror so‘z
Topolmasdan qoldilar.
Xullas oxiri qarang,
Haqiqat so‘zin aytdi.
Ota-ona, oqibat,
Mangu hayotga qaytdi.
Xaqiqatdan do‘stlarim
Hech qachon ko‘z yummanglar.
Ota onaga qo‘shib,
Oqibatni ko‘mmanglar.
Mehr muhabbatni unutib qo‘ydik!
Goxida talashib goxi yarashib…
Umrning yarmiga yuz tutib qo‘ydik…
Sovuq nafratlarga biroz yondoshib…
Mexr muxabbatni unutib qo‘ydik.
Ko‘z yoshlar mayini sipqorib ichdik…
Do‘st tutib beorlarcha ko‘zlarni o‘ydik…
Donodek bu dunyo misolin yechib…
Borish-kelishlikni unutib qo‘ydik.
Orzu haqida sara sherlar to‘plami
Kimga zar yo kimga falsafa dunyo bu…
Oqibatdan buncha biz erta to‘ydik…
Mayli begonani qo‘ya tur «ko‘nglim»…
Mexribon onamiz unutib qo‘ydik.
Shoshilma vajlarni ro‘kach qilgani…
Yorni oilani jon qadar suydik…
Farzandlik muxabbat va burching qani…
Keksa otamizni unutib qo‘ydik.
Dunyo yaralibdi o‘shanday azal…
Vijdonni yamlamay xom yutib qo‘ydik…
Jigarlardan zarlar bo‘ldimi afzal…
Naxot kimligimiz unutib qo‘ydik.
Kimdir kuyib yashar mehr qasdida…
Ko‘ngillarni tig‘siz beayov so‘ydik…
Ketamiz bir kuni yerning ostiga…
Mexr muxabbatni unutib qo‘ydik!
Oqibatli bo‘laylik
Do‘stlar bir birimizga,
Keling mehr beraylik,
Bu o‘tkinchi dunyoda,
Oqibatli bo‘laylik…
Xasaddan bo‘lib yiroq,
Havas qilib yashaylik,
Do‘stlar bir birimizga,
Mehrimiz ulashaylik…
Oqibat devoridan,
Bitta ham g‘isht ko‘chmasin,
Bu dunyoning odamlar,
Nayrangiga uchmasin.
Tillaning kasriga aldanib do‘stim,
Aka ukalaringdan kechmagin aslo,
Oilang ustuni jigarlaringdur,
Ular gar bo‘lmasa hayoting rasvo…
Sevgi muhabbat haqida sara sherlar to‘plami
Birdan qo‘limizni duoga ochib,
Kel do‘stim chiroyli niyat qilaylik,
Shundayin shafqatsiz bunday dunyoda,
Sen menga men senga mehr beraylik…
Bevafo yoring deb, kechma onangdan,
Sohta bir do‘sting chun, kechma otangdan,
Ahir ular sening umring naqshidur,
Ular bo‘lmasa mehr, olasan kimdan!
Mehr qolur
O‘tar qancha yillar to‘zoni,
Yulduzlar – ko‘zyoshi samoni.
O‘tar inson yaxshi-yomoni,
Mehr qolur, muhabbat qolur.
Qorachug‘da porlagan o‘sha,
Iqboliga chorlagan o‘sha.
Dunyoni tor aylagan o‘sha –
Mehr qolur, muhabbat qolur.
Anor sening yuzlaring, suluv,
Xumor sening ko‘zlaring, suluv,
Yodda qolmas so‘zlaring, suluv,
Mehr qolur, muhabbat qolur.
Oqib ketdi suvlarda Tohir,
Zuhro yig‘lab qoldi qon bag‘ir.
Kelganda ham qiyomat oxir,
Mehr qolur, muhabbat qolur.
Nima deysan, ey, g‘ayur inson?
G‘iybatlaring qildi meni qon.
Sen ham bir kun o‘tursan, inon,
Mehr qolur, muhabbat qolur.
Ko‘nglim
Dunyoni dard ila ko‘targan ko‘nglim.
Azobni ranj ila ko‘targan ko‘nglim.
Ko‘ksimga tig‘ kabi qadalgan ko‘nglim.
Adashib birovga atalgan ko‘nglim.
8-mart bayrami uchun sara sherlar to‘plami
Ustida tog‘larni ko‘targan ko‘nglim.
Qop qora dog‘larni ko‘targan ko‘nglim.
Keraksiz toshdayin otilgan ko‘nglim.
Yolg‘onchi do‘stlarga sotilgan ko‘nglim.
Duch kelding kimlarga mening zor ko‘nglim.
Tor qilib dunyoni o‘zi tor ko‘nglim.
Oqibat mehrini izlagan ko‘nglim.
Mehrsiz dillarni siylagan ko‘nglim.
Qo‘y endi yig‘lama bechora ko‘nglim.
Adashgan sen emas nachora ko‘nglim.
Izlagin toparsan bir kuni ko‘nglim.
O‘zingdek xasta ko‘ngilni ko‘nglim.
Oxshash xabarlar:
Қор ҳақида шеърлар
Қор ёғар элак-элак,
Ёғар бўлиб чархпалак.
Қўнган замон кафтимга,
Эриб кетар тафтимга.
Қувноқ қор,
Оппоқ қор.
Қорни йиғиб олайлик,
Бир шаклга солайлик.
Болалар, келинг, қани,
Қорбобо яса, Ғани.
Қара, бурнинг учини,
Билгин совуқ кучини.
Шалпанг қулоқлар тикка —
Қараб қолибди кўкка.
Қор ёғар ҳамон-ҳамон,
Куламиз хандон-хандон.
Қизиб кетди ўйин ҳам,
Шодликни кўрар баҳам.
Қувноқ қор,
Оппоқ қор.
Янги йил совғаси
Ориф Тўхташ шеъри
Шеърни очиш / Ёпиш
Ҳамма томон оппоқ қор,
Ер оқ кўрпа остида –
Мизғиб ётар интиқ, зор
Баҳоройнинг васлига.
Борлиқни хўп аллалаб,
Кўкдан ўйнаб қор тушар.
Қийқиришиб болалар –
Бунда чана тортишар.
Ўйнашади қорбўрон,
Завқи баланд, шашти зўр.
Атроф беғубор бирам,
Нашидаси, гашти зўр.
Қор тагидан мўралар
Дарахтларнинг новдаси.
Ҳар бир бола кўнглида
Қорбобонинг совғаси!
Қор парчалар
Кавсар Турдиева шеъри
Шеърни очиш / Ёпиш
Қор парчалар, парчалар,
Оқ кияди арчалар.
Қир, адирлар, қўралар
Оқ кийимга ўралар.
Уйга кирди оқ одам,
Қарасам, менинг дадам.
Дадамнинг устин қоқдим,
Дадамга кулиб боқдим.
Ёқаларин тузатдим,
Иссиқ тўнни узатдим.
Қор
Ҳамидулла Ёқубов шеъри
Шеърни очиш / Ёпиш
Қор, қор, қорлар,
Атроф порлар.
Йилт-йилт нурдек,
Оппоқ ундек.
Шакар ундек,
Шакар, десам.
Агар есам,
Оғрир тишим.
Қор, қор, қорлар,
Атроф порлар.
Йилт-йилт нурдек.
Қор ҳавоси
Нурулло Остон шеъри
Шеърни очиш / Ёпиш
Қор ҳавоси уфурар,
Шамоллар ер супурар.
Учар сўнгги хазонлар,
Туссиз боғ-у биёбон,
Бўм-бўш кўча, хиёбон.
Осмон хира ва рангсиз,
Босиб келар қиш жангсиз.
Қиш тасбеҳлари
Дилшод Ражаб шеъри
Шеърни очиш / Ёпиш
Қор кийинган арчалар,
Оқ қалпоққа ўхшайди.
Ялтироқ шох-шаббалар,
Жез тароққа ўхшайди.
Муз қотган ариқчалар,
Зар белбоғга ўхшайди.
Сумалаклар — қандиллар,
Муз чироққа ўхшайди.
Қор устида қарғалар,
Қора доғга ўхшайди.
Ё оқ қоғозга томган,
Ранг — сиёҳга ўхшайди.
Феъли совуқ изғирин,
Кўп чатоққа ўхшайди.
Қувиб солар ҳаммани,
Уртўқмоққа ўхшайди.
Қор
Шеърни очиш / Ёпиш
Ҳар томонда қор, қор, қор…
Эл билан тушар, чиқар.
Булутлар элаб элак,
Сепар оппоқ капалак,
Тўда-тўда учарлар,
Айланишиб қочарлар,
Елларга йўл очарлар.
Мана, ҳар томон оппоқ,
Майдон, ко֥ъча, том, чорвоқ.
Ерлар тўнган, кўк тўнган,
Ҳаво чарчаб бўғилган.
Кўкрагига тушган қор
Ўзига жой ахтарар,
Жимжит уйларни ўрар…
Ёғяпти
Йўлдош Сулаймон шеъри
Шеърни очиш / Ёпиш
Ер тўйсин деб бир йўла,
Қор баралаб ёғяпти.
Гўё осмон ун элар,
Ҳавоси ҳам ёқяпти.
Юрганимда из қолса,
Қор уни тез ёпяпти,
Кучигим ҳам оқариб,
Атрофимда чопяпти.
Моможоним ойнадан
Жуда хурсанд боқяпти.
Хаёлимга ёз келиб,
Сув шарқилаб оқяпти!
Қор ўйини
Шеърни очиш / Ёпиш
Оқшомда бошланар
Қорнинг ўйини.
Ҳаво ҳам топ-тоза,
Юракда виқор.
Қоп-қорайиб ётган боғлар қўйнини
Оппоқ сукунатга
Кўмиб ташлар қор.
Қор тинар ва совуқ пичоқларини
Ойга тутар, атроф кетар ярқираб.
Йиғиштириб олар оёқларини
Яланғоч,
Хўмрайган бужур дарахтлар.
Кимдир шошиб борар
Пастқам кўчада,
Кимдир эринганча мудраб бош қашир.
Кимдир деразадан термилар ўйчан,
Кимдир
Қор устига
Ёза бошлар шеър.
Бемаҳал қор ёққан куни
Абдулла Орипов шеъри
Шеърни очиш / Ёпиш
Бул чоғи, бўстонга иштиёқ баланд,
Нечундир бемаҳал ёға кетди қор.
Дикторнинг бир оғиз эълони билан
Чиндан ҳам қайгадир беркинди баҳор.
Бу фурсат чамансиз кўнгиллар ярим,
Булбулни қувламанг достонимиздан.
Сиздан нима кетди, диктор дўстларим,
Қорни кураб қўйинг бўстонимиздан.
Қор алёри
Дилшод Ражаб шеъри
Шеърни очиш / Ёпиш
Осмон қорни элади,
Ерни оққа белади
Худди юмшоқ партўшак,
Думалагинг келади.
Қор ёғар-эй, қор ёғар,
Тўлиб дала-қир ёғар
Бошимиздан сочқидай
Оқ марварид, дур ёғар.
Хўп яхмалак отамиз,
Гоҳо қорга ботамиз,
Қизиб жўшар жон танда,
Ким дейди совқотамиз?
Қиш яхши-ё, қиш яхши,
Оппоқ қор— кумуш яхши.
Бир-бировга қор отиб,
Қийқириб қувиш яхши.
Қортўпларни отамиз,
Роса кулиб қотамиз.
Писанд қилмай аёзни,
Қиш завқини тотамиз.
Қор ёғар-эй, зўр ёғар,
Хўп қувнатиб дилларни,
Завқимизга жўр ёг֯ъар.
ҚОР ҲАҚИДА
Шеърни очиш / Ёпиш
Қиш кечаси, гувиллар шамол,
Далада қор, қуш инида қор.
Инграр оғриқ каби қари тол
Ойналарни безар қиш- гулкор!
Жейрон : Қишнинг момиқ чопони,
Бошида-чи оқ қалпоқ
Бизни завққа тўлдирар
Кўчалар роса оппоқ
ОППОҚ ҚОР
Шеърни очиш / Ёпиш
Оппоқ тиниқ- оппоқ қор
Ўйнаб тушар осмондан
Қор қўйнида ўйноқлаб
Юрар ёшлар шод-хандон